کاش پرویز دوایی بازهم می نوشت کاش همین نزدیکیها بود کاش می دانست هنوز وقتی برای بار چندم سراغ سرگیجه هیچکاک می رویم برای این که بعد از پایان فیلم از سرگیجه بیرون بیاییم یکراست می رویم سراغ نقد پرویز دوایی که هنوز هم سر پاست. کاش پرویز دوایی به جای حراست از یادداشت ها و نقدهای طلایی گذشته سراغ امروز می امد باز هم شور دیروز را به سکون امروز هدیه می داد. هر چند دوایی های امروز نسل ما خوب می بینند خوب می نویسند خوب فکر می کنند ولی هر کسی جایگاه خاص خودش را دارد . پرویزدوایی مثل یک میوه رسیده هنوز می توانست شیرینی نگاهش به سینما را به نسل ما هم پیشکش کند می توانست پیشرو باشد میتوانست سینمای ما را ببیند نقد کند میتوانست سلیقه هایمان و ذ ائقه هایمان را صفا دهد. خوشحالم که هنوز هست و امیدوارم بیشتر بنویسد بیشتر با ما حرف بزند نه فقط در حراست از یادهای دیروزش بلکه از حرف های دلش از ان چه فکر می کند باید ما جوانهای امروز سرزمین مادریمان بدانیم. farshid
|