سینمای ما - بابک غفوری‌اذر: داریوش مهرجویی به 69 سالگی رسیده است. یکی از چند بازمانده طیف فیلمسازان موسوم به موج نوی سینمای ایران حالا تا پاگذاشتن به دهه هشتم عمر، تنها یک سال فاصله دارد و بنابر آنچه مرسوم است دیگر باید او را «پیرمرد» و «کهنسال» دانست. اما کیست که باور کند مهرجویی پیرمرد شده است؟ فیلمسازان جوانی که اواخر دهه چهل و اوایل دهه پنجاه سینمای ایران را وارد دوران جدیدی کردند، همگی متولدان اویل دهه 20 بودند. شاید این از طنز تاریخ است که نام‌هایی چون ناصر تقوایی، مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی، داریوش مهرجویی و عباس کیارستمی با اختلاف دو سه ساله پا به جهان گذاشته‌اند و همگی هم در یک مقطع زمانی خاص به اوج فکری و بلوغ کاری رسیدند و به شکل عجیبی، هم همپای یکدیگر پیش رفتند؛ با کمی تفاوت و تغییر. حالا اما در آستانه 40 سالگی موج نوی سینمای ایران، مهرجویی تفاوت آشکاری با دیگر دوستانش دارد. او آشکارا چه در عمل و چه در رفتار، جوان‌تر از دیگر نمادهای نسلش است. اگر تقوایی به گوشه‌گیری خودخواسته‌ای رفته و کیمیایی هم بیش از همیشه چهره یک پیشکسوت تمام‌عیار پابه‌سن گذاشته را گرفته و علی حاتمی هم زودتر از تصور، چشم از جهان بسته و بیضایی، اثر به اثر لحن خشمگینانه و پرخاشگری پیدا کرده، مهرجویی چه در مضمون و پرداخت و جهان‌بینی آثارش و چه حتی در رفتار روزمره، جوان‌تر و سرزنده‌تر از دیگران نشان می‌دهد. او در 69 سالگی، نشانی از جوانی بازیگوش دارد که حتی ابایی از رفتار سرخوشانه هم ندارد. این چنین است که فیلمساز فلسفه خوانده ما در 69 سالگی نه تنها نگاهی تلخ و خشمگین به پدیده‌های دنیای معاصر ندارد بلکه همراه‌تر و لذت‌بخش‌تر از هم‌نسلانش با آنها کنار می‌آید و فیلم‌هایش سرشار از این سرخوشی‌هاست. شاید تنها عباس کیارستمی قابل‌مقایسه با مهرجویی باشد، که البته از جنسی دیگر به تجربه‌هایی نو دست می‌زند و تلاش برای سرزندگی دارد.داریوش مهرجویی، امروز در شرایط فعلی سینمای ایران گوهر گرانبهایی است که باید بیش از گذشته قدرش را دانست. او در 69 سالگی با روحیات سراسر جوان و سرزنده‌اش به انضمام یک عمر تجربه پربار نباید همچنان گرفتار نمایش آثارش باشد؛ آنچنان که ترجیع‌بند تمام صحبت‌ها و اظهارنظرهای عمومی‌اش گلایه از نمایش داده نشدن فیلم‌هایش باشد. بماند که همین اتفاقات، چه میزان می‌تواند در این طبع و روحیه سرزنده او تأثیرگذار باشد و این هم نشانی دیگر از میزان بالای درک و مراقبت مهرجویی از این طبعش دارد، که این اتفاقات هم تأثیری بر این نشاط درونی ندارد. سخت چشم انتظار تجربه جدیدش هستیم که با این روحیه سرزنده، قرار است تصویرگر تهران قدیم باشد و می‌گویند از نوستالژی بازی و گذشته‌سرایی خبری نیست؛ که جز این هم از استاد جوان، انتظاری نیست.