سينمای ما - يادداشت ابوالحسن داودي درباره زنده‌ياد مهرداد فخيمي / تنها يکي بود که ماند

شنبه 17 بهمن 1388 - 21:9

I نظرسنجی I

سينماي جهان

من تسلیم شده‌ام

همه چیز با فیلمنامه آغاز می‌شود و به پایان می‌رسد

جورج كلوني این بار واقعا روانه بيمارستان شد

مریل استریپ امسال هم گزینه اصلی اسکار است

جیم شرایدن برای فیلم تازه‌اش دنیل کریگ را انتخاب کرد

سایت‌اند ساند 50 فیلمساز نامتعارف سینما را معرفی كرد

معرفی کامل فیلم «جی آی جو: ظهور کبرا» - حامد مظفری

سال‌هایِ از دست رفته (یادداشت گِئورگ ویلیامسون بر فیلم «تابستان» ترجمه پیمان جوادی)

گفتگویی با استاد ژاپنی انیمیشن جهان به بهانه نمایش فیلم تازه‌اش

قسمت‌های پنجم و ششم «اسپایدرمن» را نویسنده «زودیاک» می‌نویسد

فرار بزرگ (یادداشت برایان لوری –ورایتی- بر مجموعه تلویزیونی «فرار از زندان: فصل اول» ترجمه پیمان جوادی)

معرفی کامل «آدم‌های بامزه» - حامد مظفری

استشهادي براي خدا
		(35 رأي) گارگردان : علیرضا امینی

ماجراهای اینترنتی
		(22 رأي) گارگردان : حسین قناعت

تنها دوبار زندگی می‌کنیم
		(134 رأي) گارگردان : بهنام بهزادی

صداها
		(93 رأي) گارگردان : فرزاد موتمن

محاكمه در خيابان
		(321 رأي) گارگردان : مسعود کیمیایی

آقای هفت رنگ
		(71 رأي) گارگردان : شهرام شاه حسینی

نیش و زنبور
		(98 رأي) گارگردان : حميدرضا صلاحمند

کتاب قانون
		(347 رأي) گارگردان : مازیار میری

دو خواهر
		(1340 رأي) گارگردان : محمد بانکی

يادداشت ابوالحسن داودي درباره زنده‌ياد مهرداد فخيمي
تنها يکي بود که ماند

سينماي ما- سال 69 بود، سفر جادويي دومين فيلمم را ساخته بودم که نمايش موفقي هم داشت. قبل از ساخت اين فيلم دو آرزو در سينما داشتم که يکي شان نمايش فيلمم در سينماي آزادي بود. که اين فيلم آن را محقق کرده بود... حالا مانده بود يک آرزوي ديگر که بايد با فيلم بعدي ام پيگيرش مي شدم؛ آرزويي که حداقل 15 سالي مي شد در ته ذهنم خانه کرده بود. سال 52، تازه دانشجوي سال اول رشته سينما شده بودم، که فيلم غريبه و مه را در جشنواره تهران ديدم و از حرکات سيال دوربين فيلمبردارش به خصوص در صحنه هاي جنگل حيرت کردم. براي اولين بار نام فيلمبرداري را به خاطر سپردم و آرام آرام جوانه هاي يک آرزو در ذهنم شکل گرفت. آيا مي شد روزي به عنوان کارگردان کنار فيلمبرداري چنين قادر بايستم و با او فيلم بسازم؟ از فيلم غريبه و مه بيش از هر چيز تصاوير زيبا و گاه حيرت انگيزش در ذهنم ماند، حرکات دوربيني که نرمي و چابکي اش، و کادر هاي همواره کاملش، تصوير يک فيلمبردار به کمال رسيده را براي اولين بار در ذهنم کامل کرد. و بعدتر غناي تصاوير سياه و سفيد فيلم کلاغ آن را به اوج رساند. موفقيت فيلم دومم برايم اين امکان را فراهم آورد که در فيلم سوم تهيه کننده هم باشم، و سال 69، هنگامي که با شرکايم براي فيلم بعدي برنامه ريزي مي کرديم، تنها مي دانستم که مدير فيلمبرداري اش بايد هماني مي بود که 15 سالي مي شد منتظرش بودم. خيلي از برنامه ها در اين فيلم دستخوش تغيير شد. عوامل مختلفي تا مرحله آغاز فيلم آمدند و رفتند و جابه جا شدند، اما تنها يکي بود که ماند و به آرزوي من جامه عمل پوشاند چرا که حضور او برايم خط قرمز ساخت اين فيلم بود.
... و همين شد که فيلم سومم را مهرداد فخيمي برايم فيلمبرداري کرد. از آن به بعد ديگر آرزويي در سينما نداشتم... و سينما برايم شد يک حرفه... يک حرفه که يک حرفه يي تمام عيار. در فيلم سومم خيلي از اصول آن را به من آموخت.کاشکي هنوز هم ميان ما بود.

منبع خبر : اعتماد

جمعه,25 مرداد 1387 - 2:46:22