خبر تاثر برانگیزی بود ......خسرو رفت....... باور کردنش قدری زمان از دست رفته میخواهد .....بغض میخواهد بترکد اما نمی ترکد .....در این سالهائی که هنر و هنرمند بودجه و ذهن هیچ دولتمردی را مکدر نمیکند به نترکیدن این بغضها عادت داریم ....فردین رفت اما هزاران بار از زمان بودنش دیدنی تر شده....قبرش را میگویم و حالا خسرو........................... راستی در این سالهای تحول اقتصادی مرگ پی در پی هنرمندان چشمه اشکمان را خشکانده و عادت اندوهمان را مستمر کرده حال پس از خسرو نوبت کیست ؟؟؟؟.......آیا زمان آن نیست که هنر و هنرمند از این دایره مرگ خارج شوند و شکوفا شدنشان بمانند آن سالهای نه چندان دور در سرتاسر جهان دیده شود .....پس بغضمان را فرو خوریم و مثل خسرو که در حضور دوربین انرژی تازه ای میگرفت هنر جهانی خود را احیا کنیم .......خالی شدن جای این عزیزان در میان ما مسئولیت هنرمندان باقیمانده را برای تربیت نسل جدید و پرورش خسروها و فردین ها وووووو ...... را دوچندان میکند .......خسروجان یادت همیشه در جای جای قلب ماست
|