سينماي ما - سوال: با توجه به اينكه سينما و تلويزيون يكي از مهمترين عناصر تاثير گذار در فرهنگ جامعه مي باشد چرا فيلم¬هاي توليدي به گونه اي است كه ما در كنار پدر و برادر خود خجالت مي كشيم پاي اين فيلمها بنشينيم يا موسيقي هايي كه مجوز وزارت ارشاد دارد ولي محتوا و متن آن هيچ تناسبي با اسلام و جمهوري اسلامي ندارد؟
پاسخ: يكي از موضوعات قابل توجه اين است كه كارهايي كه در حوزه سياسي، اقتصادي، صنعتي و امثال هم اتفاق مي افتد گاهي وقت ها خيلي آسانتر است از كاري كه در حوزه فرهنگ اتفاق مي افتد. دليل آن هم اين است كه حوزه فرهنگ يكسره با روح و روان و عواطف آدمها كار دارد. مسائل اقتصادي خيلي ربطي به مسائل اعتقادي و فرهنگي و رواني و ... ندارد. راحت مي شود يك قطعه اي را توليد كرد. اين قطعه مثلا توليد اين جا باشد، توليد آن شهر باشد، توليد آن كشور باشد، فرقي ندارد. اما فرآورده فرهنگي دقايقش بايد مورد توجه قرار بگيرد. نكته دوم اين كه عرصه فرهنگ، عرصه تكاپو و فعاليت خود مردم است. درست است كه ما درجايگاه هدايت، نظارت و حمايت نشستيم اما عامل اصلي ما نيستيم. ما عامل اصلي در ساخته شدن همه توليدات فرهنگي نيستيم. فوقش اين است كه فلاني مي خواهد يك كتاب بنويسد مجوز آن اثرش را مي آيد از ما مي گيرد؛ كار را خود او رفته توليد كرده. كاري كه ما مي كنيم نظارت است. طرف رفته فيلم سينمايي را توليد كرده؛ ما اعمال نظارتمان ما چند مرحله اي است. اول، آمده مجوز ايده كلي را از شوراي پروانه ساخت فيلم گرفته، ايده كلي را آمده مطرح كرده يك مجوزي هم گرفته كه برود بسازد. ما مي گوييم ايده عيبي ندارد اما همان ايده را يك كسي ممكن است برود باهاش يك كاري بكند كه وقتي مي آيد در شوراي پروانه اكران، افرادي كه آنجا حاضر هستند مي گويند اين خيلي فاصله دارد با آن ايده اولي كه شما مطرح كرده بوديد. مي فرستندش مي گويند برو اصلاحش بكن. او مي رود اصلاح مي كند، مي آورد باز هم مي گويند كه به نظر مي رسد هنوز دچار يك سري اشكالات است باز مي برد اصلاح مي كند و مي آورد. من اين را هم بايد بگويم اين دوستاني كه در شوراي اكران، شوراي صدور مجوز پروانه ساخت نشستند اين ها همه شان همكاران حكومتي و دولتي من نيستند. بعضي هايشان همكاران هنرمند ما هستند يعني از جنس خود توليدكنندگان فيلم هستند يعني نمايندگان آن صنف هستند كه آمدند اين جا قرار گرفتند؛ طبق قانون، طبق آيين نامه، آيين نامه اي كه قبلا تدارك شده و الان پيش روي ما هست و طبق آن عمل مي كنيم.
حاصل اين تعامل اين مي شود كه بسياري از اين فيلم¬ها توليد مي شود و مي¬آيد و مجوز نمي گيرد. بعضي¬هايش مي آيد در جامعه يك بلوا و سر و صدايي هم به پا مي كنند. در بعضي نشريات نگاه مي كنيد كه نوشته فلان فيلم هم به خيل فيلم¬هاي بايگاني شده پيوست، فلان كتاب را هم مجوز ندادند، از سال فلان تا الان من كتابم جواز دريافت نكرده. اين گلايه هايي است كه اهالي فرهنگ دارند از ما و ما هم مجبوريم بشنويم اين حرف¬ها را اما مطابق با ضوابط عمل مي كنيم. نكته آخر اين كه اگر بنا باشد ما استانداردهاي خودمان را در آن نقطه اي قرار دهيم كه هيچ خبط فرهنگي در اين توليدات فرهنگي اتفاق نيفتد و هيچ مشكلي نداشته باشد، به شما عرض مي كنم توليدات فرهنگي ما ممكن است در سال در بعضي از شاخه ها به تعداد انگشتان دست باشد.

سوال: سوال من اين است كه پس اين عدم مجوزها فايده ندارد. دليل اين است كه نيروهايي كه بايد مثلا در حوزه ديني كار بكنند خيلي كم هستند مثلا ما نيروهاي ارزشي نداريم- يك بچه مذهبي باشد- كه وارد صدا و سيما بشود ]و بتواند بماند[. سه ماه باهاش قرار داد مي بندند. يا جذب آنها مي شود و عين خود آنها مي شود يا دوام نمي آورد و بر مي گردد يا اينكه تبديل مي شود به يك نيروي منفعل كه نمي تواند در آن عرصه كار كند. بايد يك نيروهايي تربيت شود و نيروهاي صدا سيما را بايد تصفيه كرد.
پاسخ: خواهش مي كنم اسمش را تصفيه نگذاريد. البته من كه مسئوليتي در قبال صدا و سيما ندارم. مسئول صدا و سيما جداست از مسئول وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي. ما با صدا و سيما همكاريم و در جلسه شوراي فرهنگي عمومي هم در كنار هم قرار داريم ولي صدا و سيما مسئولش توسط رهبر معظم انقلاب انتخاب مي شود و از طرف دولت، قوه قضاييه و قوه مقننه هر كدام دو تا نماينده ناظر بالاي سر صدا و سيما قرار دارند. بنده هيچ ارتباطي با صدا و سيما از حيث كاري ندارم؛ يعني مصيبت هاي ما در وزارتخانه اينقدر هست كه نخواهيم بار صدا و سيما را به دوش بكشيم. اما به شما عرض مي كنم اين نكته كه فرمودند همين طور است.
اگر ما بخواهيم كار اساسي انجام دهيم كادرهاي فرهنگي در تعداد گسترده بايد به صحنه بيايند. اين كادرها الان وجود دارند. بنده دارم مي گويم به صورت كادر ورزيده حرفه اي متاسفانه نيستند اما كادر مستعد كه بتواند بيايد در حوزه فرهنگ پس از مدتي همان ورزيدگي را پيدا بكند و بشود عناصر حرفه اي، چرا؛ اين استعداد در جامعه ما هست لذا ما استراتژي خودمان را براي آينده، اين امر قرار داديم. الان ما يك مقدار داريم مهار مي كنيم، يك مقدار اقدامات سلبي داريم انجام دهيم. اگر بنا باشد ايده آل مطلق در مقام عمل فكر بكنيم و عمل بكنيم، دست آخر بايد در سينما و در همه اينها را ببنديم . ولي ما اجازه بستن در سينماها را نداريم. ما اجازه نداريم برخوردمان با مجامع فرهنگي برخورد سلبي باشد. برخوردي كه خود حضرت امام (ره) كردند از ابتداي انقلاب اين طور بود كه با هدايت و ارشاد، با خط دادن، با حمايت كردن، با هدايت كردن هر روزه، ما برويم به سمتي كه توليدات فرهنگي عناصر سالم و صالح مان تعدادش بيشتر شود از آنجايي كه دستگاهي كه بايد كنترل بكند، فشار وارد بكند و اجازه ندهد كه كار ضد ارزشي در جامعه توليد شود.

سوال: دوست دارم صادقانه جواب دهيد از وقتي كه پرونده فرهنگي را دست شما دادند تا به الان چه كار كرديد، چه تحولي ، چه بازدهي داشتيد؟ موقعيت فرهنگي كه به فرمايش آقا به لجن زار فرهنگي تبديل شده بود و شما با شرايط سخت و ناهنجاري، تهاجمي روبرو شديد و شايد هم قبل از قبول مسئوليت متوجه بوديد كه چه پرونده سياهي را دست شما دادند، حالا هم قبول كرديد و مسئول هستيد. خودماني حرف بزنيم خيلي كارآمدي ضعيفي داريد، درست كار نمي كنيد، توقعات را بالا برديد، حالا هم بايد جوابگو باشيد و....؟
پاسخ: يكي از دوستان يك وقتي قريب به همين سئوال ازمن پرسيدند كه شما چه شد كه مسئوليت وزارتخانه را پذيرفتيد، يعني چه مطالعاتي كرده بوديد. من گفتم كه معروف است يك كسي از آبشار نياگارا پريد و آمد پايين و يك خبرنگاري آمد سراغش كه خوب بگوييد كه شما اين شجاعت را از كجا آورديد، چه شد كه تصميم گرفتيد اين كار را بكنيد ، گفت: من اين چيزها سرم نمي شود كسي كه من را هل داد اگر پيدايش كنم مي دانم باهاش چي كار كنم ! واقعيت اش ما را هل دادند اينجا. خيلي هم با اراده خودمان نيامديم. اما به شما عرض كنم اين عرصه، عرصه آساني نيست شما خودتان هم مي دانيد عرصه اي است كه در مقام حرف زدن آدم خيلي راحت مي تواند در موردش حرف بزند ولي وقتي مي خواهد بيايد اداره اش بكند متوجه مي شود با هر حركتي كه شما بكنيد يك عده اي دلخور مي شوند.
الان يك اتهام بنده و دوستان همكارم اين است كه خيلي سختگيرانه برخورد مي كنيم؛ شديم ابن ملجم و يكي يكي فيلم ها را داريم جلويش را مي گيريم، يكي يكي كتابها را حبس كرديم، جلوي شعر را گرفتيم. اين يك اتهام ماست . يك اتهام ديگر از اين طرف اين است كه تسامح، تساهل و بي خيالي نسبت به رواج منكرات، منتها واقعيت چيست؟ در اين مدت يك سري كارهاي خوبي انجام شده كه اساسا خاطره يك سري آن اقدامات گذشته را دارد در اذهان تغيير مي دهد. شما نگاه بكنيد به مقوله موسيقي؛ تئاتر و... خيلي از دوستان دارند مي گويند، من در مجامع هم دارم مي شنوم از بسيجي ها و اهل تدين و مسجد كه خودم متعلق به اين قشر هستم. من بارها اعلام كردم كه اگر فرهنگ، هنر، سينما، تئاتر و امثال هم رنگ و بوي اعتقاد ديني و اخلاقي نداشته باشد بنده هيچ تعهدي در قبال آن ندارم.
بنده خودم را متعهد مطلق سينما نمي دانم. من خودم را متعهد به سينمايي مي دانم كه متعهد به اخلاق، ديانت و فرهنگ ملي باشد . در همين مدت ما يك ارتباطي برقرار كرديم بين هنر موجود مثلا تئاتر كه هميشه به نظر مي رسيد كه بايد در اختيار يك عده اشخاص خاص جامعه باشد. در اين دوره براي اولين بار تئاتر به شدت مردمي شد، به گونه اي كه تئاترهاي مذهبي كه بنده خودم اعتقاد داشتم بيشترين طرفدار را دارد - اگر درست كار شود - اين دوره بالاترين آمار شركت كنندگان در محل نمايش يك تئاتر را ما در نمايش¬هاي مذهبي داشتيم. ما شب هايي را در تئاتر اين كشور گذرانديم كه 2500 نفر در يك سئانس رفتند از تئاتر ديني ديدن كردند. بي سابقه است كه در يك سئانس 2500 نفر از يك تئاتر ديدن كنند. ما برديم اين را در يك استاديوم اجرا كرديم؛ تئاتري بود در ارتباط با مقوله عاشورا .
در طول يك سال گذشته يك كارنامه شرافتمندي را درحوزه موسيقي دوستان ما در توليد آثار ارزشمند و فاخر موسيقي داشتند. "رسول عشق و اميد" سمفوني بلندي بود كه آقاي سيد مهدي شجاعي نويسنده كتاب¬هاي خوب اسلامي ، نويسنده متن آن بودند، با يك هنرمند موسيقي با همديگر يك كار مشترك انجام دادند. سه چهار تا سمفوني با اين خصوصيت را ما برگزار كرديم كه در طول تاريخ موسيقي بي سابقه است و همين حالا ما در تدارك اين هستيم و در پيوند زدن موسيقي با علايق مذهبي و ديني و ملي كشورمان سفارش¬هايي داده شده كه به تدريج بيرون خواهد آمد. ولي آن عرصه اي كه عرصه فعاليت بخش خصوصي است، مردم خودشان مي روند توليد اثر مي كنند. ]درمورد اينها نظارت مي شود و گفته مي شود مثلاً[ آقا اين جايش تند است برو اصلاحش بكن، اين شعرت را ما قبول نداريم بايد بروي شعرت را عوض بكني. كار دوستان ما آنهايي كه درحوزه نظارت نشسته اند، اين است كه دائم دارند اين اقدامات را مي كنند. ضمناً يادتان باشد اين نوارهايي كه الان درجامعه در دست عموم است و مي گويند با مجوز رسمي وزارت ارشاد، بعضي از آنها مجوز واقعي و اصلي نيست يعني ما بسياري از اينها را گرفتيم كه كار غيرقانوني را به اسم وزارتخانه انجام مي دهند. بعضي ها هم مجوزهايي است كه متاسفانه در گذشته دريافت كردند و خب حالا آنها را نمي شود كاري كرد. در پاسخ سئوال هاي بعدي از كارهاي ديگر وزارتخانه ياد مي كنم تا بدانيد كه در زير پوست اتفاقاتي كه چشم شما را آزار مي دهد و دل خود ما را هم آزرده مي كند، چه اتفاقات مثبتي دارد مي افتد و اميدوار كننده است براي آينده . حالا آن چيزي هم كه شما نسبت داديد به رهبر معظم انقلاب، بنده عرض مي كنم از نگاه ايشان فعاليت اين وزارتخانه از ابتداي انقلاب تا الان در هيچ يك از شرايط وزارت ارشاد، مثل الان خوب نبود. ما البته خودمان را خيلي كوچكتر از اين مي دانيم كه ايشان ما را مورد چنين لطفي قرار دهند. مي دانيم و اشكالاتي كه ايشان بارها خودشان به ما توضيح دادند آنها را هم دريافت كرديم و انتقادهايي كه از جانب ايشان بوده ]را شنيده ايم و دنبال اصلاح هستيم[ اما چاره اي نيست. ما بايد نسبي ببينيم. وزارتخانه گام¬هاي بلندي را به سمت سالم سازي برداشته است. شايد مصلحت اين باشد كه شما بدترين آثار امروز را در ذهن خودتان با بعضي آثار معمولي گذشته برويد مقايسه بكنيد، آن وقت مي فهميد كه چه اتفاقي افتاده است.

سوال: با توجه به اين كه دولت هزينه هاي زيادي صرف تبليغات كرده براي نظام جمهوري اسلامي كرده و از سوي ديگر با توجه به اينكه آمدند تجربه هاي يك سري افراد آنچناني در ماهواره ]را كپي برداري كردند[. يك سري تبليغاتي از ماهواره از لباس هاي آنچناني به عمل مي آيد و يك سري هم مي آيند در ماهواره ها كه تخريب كننده نظام جمهوري اسلامي هستند - كه از سال 74 وارد شد. الان مدل فشن مُد است؛ مواد مخدر و قرص هايي كه در داروخانه ها مي فروشند؛ زنان و دختران فاسدي كه در خيابان هستند، اينها متاسفانه وجود دارند. من از شما وزير محترم مي خواهم كه اين ها را آسيب شناسي كنيد و با راهكارهاي درست به ما به عنوان يك جوان ياد بدهيد با اينها چگونه مقابله كنيم؟ البته مي دانيم سازمانها و ارگان هاي زيادي هستند براي اين آسيب ها و من فكر مي كنم لازم نيست اين مجموعه ها و ارگانها همه زيرنظر وزارت ارشاد باشد و شما بخواهيد اعمال اثر كنيد. فكر مي كنم كه كار وزارت ارشاد اين است كه يك ارتباط با آنها داشته باشد. شما در اين زمينه چه كار كرديد؟
پاسخ: آن چيزي كه بر شمردند يك سياهه اي از آسيب هاي اجتماعي است كه به همه عرصه ها مربوط مي شود. واقع مطلب اين است كه جهان امروز با جهان قبل ازيك جهاتي فرق كرده است. در جهان سابق يك پدر خانواده وقتي مي خواست كه فرزندش سالم بماند يك مدرسه خوب برايش انتخاب مي كرد و خودش او را تا مدرسه مي رساند و سعي مي كرد كه دوستاني كه در مدرسه دارند دوستان موجهي باشند؛ درخانه همه اسبابي را فراهم مي كرد كه اين بچه تحت تاثير مسائل انحرافي قرار نگيرد. خيلي خانواده هايي بودند كه تلويزيون و راديو نداشتند و مي گفتند كه مي خواهيم از اينها دور باشيم .
زماني مي شد كه آن طور بچه ها را اداره كرد ولي امروز هيچ پدري نمي تواند قسم بخورد، نه خودش و نه معلمي كه برايش انتخاب كرده. اين بچه بالاخره مي رود به يك نقطه اي و متصل مي شود به يك دنيايي از اطلاعات در اينترنت؛ اينترنتي كه در جمهوري اسلامي مديريت شده است و ميليون ها سايت مستهجن درش بسته شده و تلاش صورت گرفته كه اين اسباب ورود به گناه را از جلوي بچه بردارند. ولي خب نمي شود. خيلي بيشتر از اينها، هست. اين بچه وقتي رفت پاي اينترنت نشست، ميليون ها معلم بالاي سرش است. كاري كه ما مي توانيم بكنيم در كنار اين تمهيداتي كه از دولت، از دستگاه هاي دولتي، از صدا وسيما، از شوراي فرهنگ عمومي انتظار داريد، در كنار او كلام قرآن را قرار دهيم. "يا ايها الذين امنوا عليكم انفسكم لايضركم من ضل اذا اهديتم". اگر مي خواهيد اين آتش دامن شما را در بر نگيرد به خودتان برسيد، خودسازي كنيد. اين چيزي است كه ما توقع داريم دولت ها برايمان بكنند اما يك بخشي از قضيه مربوط به مي شود به خودمان.
همين الان اين اجتماعات شما يك بخشي از برنامه خودسازي است و تمركز روي اين برنامه ها كمك كننده است. نكته ديگر در مورد نقش وزارت ارشاد، من نمي توانم از نظرسازماني به صدا و سيما دستور بدهم، ما دو جاي جدا از هم هستيم اما يك جايي ما را به هم وصل مي كند و آن دستگاه، شوراي انقلاب فرهنگي است به رياست رئيس جمهور و همه دستگاه هاي فرهنگي آنجا مي نشينند. آنجا تصميماتي اتخاذ مي شود كه به نفع همه است و هر قسمتي را يك جايي مجبور مي شود انجام دهد. من نويد مي دهم اخيراً پيش بيني شد كه يك دستگاه هماهنگي بين دستگاه هاي فرهنگي هم زيرنظر رئيس جمهور تشكيل شود كه اينجا به لحاظ اجرايي هم دستگاه ها را با هم هماهنگ مي كند.

سوال: بحث من مديريت فرهنگي است. مثلا من اگر بخواهم لباس يا كفش بخرم يا خيلي بايد بگردم تا آن چيزي كه مدنظرم هست پيدا كنم يا بايد با مد پيش بروم كه دوست ندارم و آن چيزي هم كه مي خواهم پيدا نمي شود؟
پاسخ: قانون ساماندهي مد و لباس را سال گذشته مجلس تصويب كرد. اين مصوبه از طرف مجلس ابلاغ شد به ما. يك مسئوليتي هم براي معاونت هنري ما پيش بيني كردند و دستگاه هاي ديگر كه در يك ستاد و كميته اي جمع شوند و كار گروهي را شكل مي دهند. ما به صورت ناظر هستيم. توليد كننده بخش خصوصي است. ما فقط مي توانيم اعمال نظارت كنيم و فقط مي توانيم ستگاه هاي دولتي را موظف بكنيم كه چه كاري بكنند. توليد پارچه اي كه مناسب با شئون اسلامي ما باشد، توسط وزارت صنايع اين حكم شده به آنها ؛ به وزارت بازرگاني گفته شده در سامان دادن به صنوف مختلف توليدي و توزيع لباس چه كارهايي را بكنند و اين كار را هم شروع كردند.
در بعضي از فروشگاه ها ديديد كه يك تابلويي را زده به عنوان جلوه هاي حجاب اين جلوه حجاب - البته مي دانم متاسفانه بعضي از كساني كه اين تابلو را در فروشگاه هايشان دارند خودشان حجاب درستي ندارند. اين بود كه وزارت بازرگاني با صنوف مختلف توليدي با هم به توافق رسيدند كه آنها بيايند يك بخشي از توليدات خودشان را در سمت و سويي جهت بدهندكه متدينين جامعه وقتي مي روند آنجا لباس متناسب خودشان را پيدا بكنند. كارهايي كه ما مي توانيم بكنيم در وهله نخست يك كار ايجابي و ارشادي است. يك مرحله مي رسد به آنجايي كه نيروي انتظامي وارد عمل شود. ما اميدواريم كه هيچ وقت به اين جا نرسيم و آرزو مي كنيم كه برخورد نيروي انتظامي با مردم هرگز به حد بزن و بگير و ببند نرسد، ولي اگر ببينند كساني به صورت برنامه ريزي شده لباس مستهجن را پوشند و در خيابان ها حركت مي كنند - يك عده مي آمدند با برنامه در خيابان مي گشتند و بعد هم مي رفتند پولش را مي گرفتند - نيروي انتظامي با اين جريانات سامان يافته براي توسعه فساد، برخورد مي كند و ما هم آن را لازم مي دانيم.
حقيقت امر اين است كه آنچه كه به عهده ماست سامان دادن در بخش ايجابي قضيه است. اين كار توسط آن ستاد دارد دنبال مي شود و همين الان يكي از اين نمايشگاه ها براي لباس مناسب زن دارد برگزار مي شود تحت عنوان "زنان سرزمين من" و من نمي گويم كه آنچه كه آنجا هست همه اش خوب است ولي بالاخره يك حركاتي از اين قبيل را بايد بكنيم. شما مي خواهيد چه بكنيد؟ اگر فقط بخواهيد كار سلبي بكنيد بايد به جان يك عده اي از مردم بيفتيد و حتماً راضي نباشيد كه چنين اقدامي صورت بگيرد.

سوال: وضعيت فرهنگي سينما را اشاره فرموديد. جديداًً در فيلم هايي كه ساخته مي شود بدبخت¬ترين زنان، زنان چادري هستند. چرا نگاه بايد جوري باشد كه اينها مثلا زير چادر كارشان را مي كنند؟
پاسخ: اصلا مورد توجه همكاران من اين است كساني كه با ظاهر مذهبي در مملكت حركت مي كنند، در فيلم از آنها چهره سازي خبيث و منفي در فيلم نبايد باشد. دليل جلوگيري از اكران يكي از فيلم هايي كه خيلي هم سرو صدا كرد اين بود كه آن فرد خودش را متصل به يك خانواده مذهبي نشان داد و يك سمبل مذهبي از اول فيلم تا آخر فيلم با آن هست. به همين دليل جلويش گرفته شده، اين چيزي نيست كه موردتوجه نباشد منتها طبيعي است؛ حتي در صدا و سيما اين حرف ها بارها زده شده . البته من معتقدم كه نسبت به قبل تعدادش خيلي كم شده، يعني اين قضيه دارد تا حدي زيادي جلويش گرفته مي شود.

سوال: من مي خواهم اين چيزهايي كه مي گوييد، در عمل اجرا شود. متولي فرهنگ درجامعه ما زياد است. اين نظراتي كه دانشجويان دارند لطفا بررسي شود. ما هيچ اثري از اينها در دانشگاه ها نمي بينيم. ما دلمان مي خواهد كه وزارت ارشاد از اين فرصت "نوآوري"استفاده كند؟
پاسخ: كاري كه ما داريم انجام مي دهيم همين است كه تشويق بكنيم همه فعالان عرصه فرهنگ و هنر را كه اين موضوعات را دست بگيرند. عاملان مشوق ما عامل هايي هستند كه مي توانند آنها را سوق بدهند به آن سمت. ما حاضر هستيم. براي مثال يك فيلمي كه تا آخر امسال آماده مي شود - " سليمان نبي" كه زندگي ايشان است يك تحولي در فيلمسازي كشور ما محسوب مي شود - و داريم براي اين چيزها هزينه مي كنيم و شما هم دعا بكنيد كه اينها نتيجه بدهد. شما اگر تغيير را بخواهيد ببينيد، اين گونه است كه فعاليت هاي فرهنگي مسجد محور نسبت به شروع اين دولت حدود 10 برابر شده ، مقياس هايش يك برابر و چند برابر نيست و كاري كه صورت مي گيرد 10 برابر است. هزينه اي كه براي فعاليت هاي قرآني دارد مي شود نسبت به سه سال پيش كه شروع كرديم 30 برابر شده. ما حالا در وزارتخانه خودمان هستيم ولي مي دانيم دولت حداقل بيش از 60 ميليارد تومان براي سامان دادن خانه هاي عالم در كنار مساجد و ساماندهي حواشي مسجد هزينه مي كند.
اين ها چيز كمي نيست و اميدواريم كه آثار خير اين ها هم ظاهر شود. شما هم به خودتان اميدوار باشيد و به دين خودتان. دشمنان شما از غيظ دارند دندان هايشان را فشار مي دهند. علي رغم همه اين توطئه هاي فرهنگي كه مي كنند باز انسان هاي شريفي مثل اين خواهران حاضر در جلسه و جوانان انقلاب پي اين دين ايستاده اند.