سه‌شنبه 1 مرداد 1387 - 18:48
| -1 |
 |
 |
|
مسعود کیمیایی دوست داریم همیشه سرحال پاکیزه سلامت ببینیمت.
|
BEHZAD
سه‌شنبه 1 مرداد 1387 - 20:48
| 0 |
|
|
|
BEHTARIN SAIT DONYA CINEMAEMA DOOSETON DARIM
|
soltan_1375
چهارشنبه 2 مرداد 1387 - 1:45
| 1 |
|
|
|
قشنگ یعنی تعبیر عاشقانه اشکال....سلطان سینما در قامت یک پدر برای خسرو عزیز......با خودم هی میگفتم .کیمیایی نازنین چه حالی دارد وقتی حد میثاق را در لوکیشن هایش نمی بیند.....
|
shahab
چهارشنبه 2 مرداد 1387 - 2:22
| 0 |
|
|
|
www.parkingartisticgroup.blogfa.com roohash shad
|
آریا
چهارشنبه 2 مرداد 1387 - 3:21
| 0 |
|
|
|
خدایا...هیچوقت فکر نمی کردم که مرگ یک غریبه رو من تاثیر اینجوری بذاره...ولی شکیبایی که غریبه نیست. او با فیلمهای عالی و بازیهای درخشانش برای همه ی ایرانیا مثل یه فامیل بود.
|
binandeh
چهارشنبه 2 مرداد 1387 - 5:5
| 0 |
|
|
|
بغض گلویم را گرفته , دلم به درد آمده, و به قول آقای کیمیایی تكه‌اي از قلبم كنده شد. نمي توانم راجع به عزيزم حرفي بزنم. هيچ كس نمي‌تواند. چقدر زیبا و تاثیر گذار نوشتند. خسرو شکیبایی یادت جاوید و ر وحت شاد
|
رضا بهروز
چهارشنبه 2 مرداد 1387 - 9:14
| 1 |
|
|
|
در عکسهایی که ورود استاد رو به منزل خسرو نشان میداد، فرو ریختگی و شکستنش در خود آشکار بود. مخصوصا آن عینک پک و پهن سیاه که می شد حدس زد چه حجم اشکی را پنهان کرده. میزان علاقه و احترام استاد به خسرو غافلگیر کننده بود. بی شک اگر خسرو نبود، شخصیت حدمیثاق با او شکوه و زیبایی بر پرده نمی افتاد و از این روست که دریغ استاد صد برابر شده که چنین جادو و جنبل بازیگری را جایی نخواهد یافت. استادی که خیلی ها متکبر و خودشیفته خواندنش چه متواضعانه در غم فقدان استادی دیگر نشست و شکست و این حرمتی است که در وجود یک نسل هنوز حضور دارد. از مسعود کیمیایی، از علیرضا زرین دست و از خسروی نازنین به خاطر حدمیثاق سپاسگذاریم تا پایان.
|
مريم رحماني
چهارشنبه 2 مرداد 1387 - 10:40
| 0 |
|
|
|
چقدر ساده و زيبا نوشته،مسعود كيميايي عزيز..... با احساس واقعي بدون استفاده از استعاره.....
|
بهزاد
چهارشنبه 2 مرداد 1387 - 21:22
| 0 |
|
|
|
برای من هم کسی جای او را نمی گیرد...!
|
مهدی
چهارشنبه 2 مرداد 1387 - 22:14
| 1 |
|
|
|
آقای قادری سلام میدونم الان حال خوبی ندارید من هم ندارم ولی می خواستم سوال کنم پس کی مستندتون آماده میشود!!! از کارهای اخیر آقایان کیمیایی و مهرجویی اگه خبری دارین روی سایتتون بذارید. ممنون
|
پنجشنبه 3 مرداد 1387 - 17:29
| 0 |
|
|
|
بازي شكيبايي در حكم و رئيس فوق العاده است اما حيف كه زود به پايان رسيد ولي اميدوارم كيميايي به پايان نرسد و هميشه بالاي سر ما باشد
|
شیوا
جمعه 4 مرداد 1387 - 4:29
| 0 |
|
|
|
اگه اقای کیمیایی 6 سالگی بچه دار می شد میتونست پدر شکیبایی باشه با چه انگیزه ای این حرف رو زده
|
bahar jaberi
جمعه 4 مرداد 1387 - 12:55
| 1 |
|
|
|
mr kimiyaee dooset darim
|
ايوب جليليان
يکشنبه 6 مرداد 1387 - 14:42
| 0 |
|
|
|
درود بر استاد مسعود كيميايي.درودبر خسرو شكيبايي عزيز استاد كيميايي من 16سالمه من از سن 13سالگي سينما رو با ديدن فيلم ميم مثل مادر عاشقانه دنبال ميكنم.و تو سينما ايران چند نفر رو خيلي دوست دارم مثل مسعود كيميايي و خسرو شكيبايي.استاد كيميايي امروز خسرو رفت. امروز شما گفتي كه هيچ كس نميتونه كه جاي خسرو شكيبايي نازنين رو پر كنه ولي من به شما ميگم كه من ايوب جليليان جاي خسرو شكيبايي رو پر ميكنم.اولين فيلمم هم با خود شماست.من به خودم مطمئنم كه جاي استاد فنوني زاده و خسرو شكيبايي رو پر ميكنم.
|
elaborate dream
يکشنبه 6 مرداد 1387 - 21:59
| 1 |
|
|
|
شيوا جان! اينجا حرف از اينه كه كيميايي دو دهه قبل از شكيبايي وارد سينما شدن و اولين تجربه سينمايي ايشان با كيميايي بوده در فيلم خط قرمز سال 61كه تا اون زمان فيلم هاي تاثير گذار و هنرمندانه كيميايي در تاريخ سينماي ايران ثبت شده بود،بدون حب و بغض بايد گفت اساتيدي مثل كيميايي حاتمي مهرجويي بيضايي...پدران سينماي ايران هستن و اين چيزي از ارزش هاي سينمايي شكيبايي بزرگ كم نمي كند هر بازيگري جلوي دوربين اين اساتيد همين حس را خواهد داشت و از اين كارگردانان به نام استاد ياد خواهد كرد همانطور كه پيشتر زياد گفته شده است.براي استاد شكيبايي آرزوي آرامش ابدي مي كنم و براي استاد كيميايي و ديگر اساتيد سينماي ايران آرزوي سلامت و براي شيواي عزيز آرزوي موفقيت.
|
مهم نیست!
چهارشنبه 9 مرداد 1387 - 15:42
| 0 |
|
|
|
عزیزان!بیاییم تا عزیزانمان هستند،محبتمان را به آنها ابراز کنیم.به قول برادرم اگر خسروی عزیز عاشقانش را در زندگیش میدید ودر بودنش برایش یک بزرگداشت می گرفتیم ،شاید عشق ما مرگ را از پا در می آورد،این جمعیت میتوانست در زندگیش به تالار وحدت برود نه قطعه هنرمندان!بیاییم از کیمیایی عزیزمان شروع کنیم. همگی برپا..........
|
پريسا
شنبه 12 مرداد 1387 - 16:53
| 0 |
|
|
|
هنوز طنين صدايش در خانه سبز را به خوبي به ياد دارم خانه اي كه تمام كودكي ام؛آرزوي بودن در آن را داشتم.... و حالا؛پدرآن خانواده رفت.... كسي كه صدايش و بازي هايش هميشه به ياد مي ماند.... حيف كه زود رفت
|
