سينمای ما - انتقاد یک هفته‌نامه پرتیراژ پزشکی / سینماگران ایرانی بیش‌تر از نازایی سردرمی‌آورند تا زایمان؟!
شنبه 17 بهمن 1388 - 7:35

I نظرسنجی I

بهترین فیلم جشنواره 28 را انتخاب کنید




سينماي جهان
من تسلیم شده‌ام
همه چیز با فیلمنامه آغاز می‌شود و به پایان می‌رسد
جورج كلوني این بار واقعا روانه بيمارستان شد
مریل استریپ امسال هم گزینه اصلی اسکار است
جیم شرایدن برای فیلم تازه‌اش دنیل کریگ را انتخاب کرد
سایت‌اند ساند 50 فیلمساز نامتعارف سینما را معرفی كرد
معرفی کامل فیلم «جی آی جو: ظهور کبرا» - حامد مظفری
سال‌هایِ از دست رفته (یادداشت گِئورگ ویلیامسون بر فیلم «تابستان» ترجمه پیمان جوادی)
گفتگویی با استاد ژاپنی انیمیشن جهان به بهانه نمایش فیلم تازه‌اش
قسمت‌های پنجم و ششم «اسپایدرمن» را نویسنده «زودیاک» می‌نویسد
فرار بزرگ (یادداشت برایان لوری –ورایتی- بر مجموعه تلویزیونی «فرار از زندان: فصل اول» ترجمه پیمان جوادی)
معرفی کامل «آدم‌های بامزه» - حامد مظفری


استشهادي براي خدا


  (35 رأي)

گارگردان :
علیرضا امینی
ماجراهای اینترنتی


  (22 رأي)

گارگردان :
حسین قناعت
تنها دوبار زندگی می‌کنیم


  (134 رأي)

گارگردان :
بهنام بهزادی
صداها


  (93 رأي)

گارگردان :
فرزاد موتمن
محاكمه در خيابان


  (321 رأي)

گارگردان :
مسعود کیمیایی
آقای هفت رنگ


  (70 رأي)

گارگردان :
شهرام شاه حسینی
نیش و زنبور


  (98 رأي)

گارگردان :
حميدرضا صلاحمند
کتاب قانون


  (346 رأي)

گارگردان :
مازیار میری
دو خواهر


  (1340 رأي)

گارگردان :
محمد بانکی



انتقاد یک هفته‌نامه پرتیراژ پزشکی
سینماگران ایرانی بیش‌تر از نازایی سردرمی‌آورند تا زایمان؟!
سینماگران ایرانی بیش‌تر از نازایی سردرمی‌آورند تا زایمان؟!


سینمای ما - هفته نامه سلامت، که یک هفته نامه تخصصي پزشكي است با انتشار يادداشتي از سينماگران خواست تادر توليدات خود با دقت بيشتري مسايل پزشكي را به تصوير بكشند. متن این یادداشت از این قرار است:
...كافي است فيلم «زن دوم» سيروس الوند را تماشا كنيد تا براي چند هزارمين بار ببينيد كه زني با تهوع و دويدن به دست‌شويي به حاملگي خود پي مي‌برد. كليشه‌اي‌ترين نگاه سينما به بارداري كه از فرط تكرار نخ نما شده است و البته خنده‌دار. عجيب اينكه سازندگان آثار، زحمت مشاوره با يك متخصص زنان را هم به خود نمي‌دهند تا احيانا بفهمند كه اين اتفاق شيوع كمي‌دارد و به هيچ وجه مبناي بارداري هم نيست....


مهم‌تر اينكه سينما در مواجهه با حاملگي كه يك امكان فوق‌العاده دراماتيك محسوب مي‌شود، به طور کامل نارسا برخورد كرده است. كافي است به حافظه بصري خود رجوع كنيد. چه يادتان مي‌آيد؟ تهوع، برگه آزمايش، شكم جلو آمده و راه رفتن اردكي، دستي كه گاهي به شكم خود مي‌كشند، گاهي حس‌كردن لگد جنين و حرف‌زدن با او و در نهايت، كلوزآپ دردكشيدن هنگام زايمان و صداي نوزاد و يك پايان خوش: نوزادي كه در پارچه پيچيده‌اند. همه‌اش همين است. در حالي كه دنياي زنان در بارداري و رخدادها و حس‌ها و گاهي بيماري‌ها و مخاطراتي كه با آن رو به رو هستند، قابليت صدها سكانس پر و پيمان را دارد. كم پيش آمده كه كساني فراتر از اين چند كليشه عمل كنند. رسول صدر عاملي در فيلم «من ترانه پانزده سال دارم» يكي از بهترين فصل‌هايش را به نمايشي تازه از رفتار ترانه در برابر حاملگي خود پرداخت؛ آنجا كه كتابي درباره حاملگي را ورق مي‌زند و عكس جنين خود را در تصاوير كتاب مي‌جويد. به نظر مي‌رسد كه فيلم‌سازان در برخورد با نازايي و سقط بهتر عمل مي‌كنند تا زايش (مثلا فيلم «ليلاي» مهرجويي و «يكبار براي هميشه» الوند) مهم‌ترين ضعف اينجاست كه نويسندگان و فيلم‌سازان با اين فضا بيگانه‌اند و به نظرشان نمي‌رسد كه آگاهي‌هاي پزشكي و روان‌شناسي در اين زمينه مفيد است. مايه اميدواري و تحسين است كه حاتمي‌كيا براي درستي بخشي از فيلم «دعوت» (كه به زودي شاهد نمايش عمومي‌ آن خواهيم بود) چند جلسه بحث و مشاوره در زمينه قاعدگي زنان برگزار كرده است. يكي از مهم‌ترين بهانه‌هاي فيلم‌سازان در ضعف آگاهي‌شان، ترس از ورود به حيطه‌هاي غير‌نمايشي است. در حالي كه اين يك پيش‌فرض ناقص است و به راحتي مي‌توان به بيشتر حالات طبيعي و بيماري حاملگي اشاره كرد و به پرداخت درستي از آنها رسيد. با حضور مستمر يك متخصص زنان و زايمان و يك روان‌پزشك در چنين پروژه‌هايي، امكان ساخت سريال هم با موضوع «حاملگي» وجود دارد، چه برسد به يك فيلم. كما اينكه درباره رحم اجاره‌اي اين اتفاق افتاد.


به نظر مي‌رسد كه در حال حاضر، سينما به پرهيز از كليشه‌هاي كهنه در اين‌گونه موارد نياز دارد و البته احترام به فهم و شعور مخاطب. آنها بايد باور كنند كه تماشاگران نيازي به ديدن تهوع زن ندارند تا به حاملگي‌اش شك كنند. چرا فيلم‌سازان به اين همه قابليت داستاني بي‌توجه‌اند؟ مثلا؟ براي مثال، همين موضوع «تهديد به سقط» و كلا انواع سقط يا «مول هيداتيفرم» و چند قلو‌زايي و..


منبع خبر : ایرانیوز
جمعه,20 اردیبهشت 1387 - 19:36:53

اين مطلب را براي يک دوست بفرستيد صفحه مناسب براي چاپگر
آرشيو

نظرات

ن
جمعه 20 ارديبهشت 1387 - 20:6
-3
موافقم مخالفم
 

دلیل این رویکرد فراوان به نازایی استفاده از مدهایی است که افراد اهل مطالعه به وجود می آورند . افراد اهل مطالعه که تنبلی می کنند این موتیف ها در فیلم ها هی تکرار می شود تا لیدرهای تولید فکر یک تکانی به خودشان بدهند تا آن موقع بعدی ها هم از دست آنها رونویسی می کنند . واقعا به نظرم موضوع در مورد کلیت رویکرد از این عمیق تر نیست . اصلا در سینمای ما اتفاق عمیق خیلی کم گیر می آید و این خوشبختانه دلالت بر سادگی و بی غرضی آدمها و خام بودن و قابل بازیافت بودن آدم ها می کند . دلیل واضحش هم چرخش های فکری هر دم باری فیلمسازان است . آنها هنوز در اندیشه ای استوار نشده اند و خب این خیلی بهتر از این است که در اندیشه های بد و فاسدانه مدعی و استوار شده باشند .


جمعه 20 ارديبهشت 1387 - 20:38
0
موافقم مخالفم
 

واقعا متن جالب بود !

ممنون


شنبه 21 ارديبهشت 1387 - 5:50
-4
موافقم مخالفم
 

che matne khob va jalebi bod

moteshakerammmmmmmmm


شنبه 21 ارديبهشت 1387 - 16:57
-8
موافقم مخالفم
 

شديدا موافقم!

اون سكانس زن دوم كه واقعا خنده دار بود!

اضافه کردن نظر جدید
:             
:        
:  
:       





             

استفاده از مطالب و عكس هاي سايت سينماي ما فقط با ذكر منبع مجاز است | عكس هاي سایت سینمای ما داراي كد اختصاصي ديجيتالي است

كليه حقوق و امتيازات اين سايت متعلق به گروه مطبوعاتي سينماي ما و شركت پويشگران اطلاع رساني تهران ما  است.

مجموعه سايت هاي ما : سينماي ما ، موسيقي ما، تئاترما ، دانش ما، خانواده ما ، تهران ما ، مشهد ما

 سينماي ما : صفحه اصلي :: اخبار :: سينماي جهان :: نقد فيلم :: جشنواره فيلم فجر :: گالري عكس :: سينما در سايت هاي ديگر :: موسسه هاي سينمايي :: تبليغات :: ارتباط با ما
Powered by Tehranema Co. | Copyright 2005-2009, cinemaema.com
Page created in 0.857218980789 seconds.