سالی که گذشت تموم شد و از 365 روزی که هر لحظه اش پر از خاطره بود فقط یه مشت خاطره ی ریز و درشت مونده ، ولی از دست ما کاری برنمیاد برای زنده نگه داشتن 365 روز گذشته و شاید 365 روزهای متعددی که به سرعت باد اومدن و رفتن ، شاید تنها حرکتی که بتونیم بکنیم اینه که یه کم بهشون فکر کنیم ولی احتمالا نتیجه اش یه افسردگی یا همچین چیزیه ! شاید یهو زیر پای آدم خالی شه و انرژی اش رو از دست بده به خاطر از دست دادن یه عالمه لحظه که میتونست ازشون بهتر استفاده کنه ، اما اینم رسم روزگاره که آدمیزاد هیچ وقت قدر چیزی رو که داره نمیدونه و بعد از دست دادنش فقط میتونه حسرت بخوره !

به هرحال سال جدید و تخم و مرغ های رنگ شده ی جدید و سبزه ی جدید و ماهی های جدید و سنبل جدید و یه آدم قدیمی ! امیدوارم با یه روحیه ی جدید

سال خوبی داشته باشی ، مطمئن باش هزار جور از این جور مجله ها باز میشه و بسته میشه و به هیچ جای این روزگار برنمیخوره ، خودتو اذیت نکن .

خوش باشی عزیزم

چقدر زیبا بود این مطلب و چه حس قشنگی می داد. تکراری که تکرار میشه و آدم رو از تکرار درمیاره.

تحول هم همیشه هست، باید چنگ انداخت و گرفتشون فقط!

راستی این مطلب از اول تا آخرش من رو یاد اون شعر سهراب انداخت که:

فکر بازی می کرد

زندگی چیزی بود، مثل یک بارش عید،

یک چنار پرسار،

زندگی در آن وقت، صفی از نور و عروسک بود،

یک بغل آزادی بود،

زندگی در آن وقت، حوض موسیقی بود...