سينمای ما - یادداشت اکبر نبوی به مناسبت سالگرد رسول سینمای ایران / «رسول جان درد پدرم را درآورد!»

شنبه 17 بهمن 1388 - 6:50

I نظرسنجی I

سينماي جهان

من تسلیم شده‌ام

همه چیز با فیلمنامه آغاز می‌شود و به پایان می‌رسد

جورج كلوني این بار واقعا روانه بيمارستان شد

مریل استریپ امسال هم گزینه اصلی اسکار است

جیم شرایدن برای فیلم تازه‌اش دنیل کریگ را انتخاب کرد

سایت‌اند ساند 50 فیلمساز نامتعارف سینما را معرفی كرد

معرفی کامل فیلم «جی آی جو: ظهور کبرا» - حامد مظفری

سال‌هایِ از دست رفته (یادداشت گِئورگ ویلیامسون بر فیلم «تابستان» ترجمه پیمان جوادی)

گفتگویی با استاد ژاپنی انیمیشن جهان به بهانه نمایش فیلم تازه‌اش

قسمت‌های پنجم و ششم «اسپایدرمن» را نویسنده «زودیاک» می‌نویسد

فرار بزرگ (یادداشت برایان لوری –ورایتی- بر مجموعه تلویزیونی «فرار از زندان: فصل اول» ترجمه پیمان جوادی)

معرفی کامل «آدم‌های بامزه» - حامد مظفری

استشهادي براي خدا
		(35 رأي) گارگردان : علیرضا امینی

ماجراهای اینترنتی
		(22 رأي) گارگردان : حسین قناعت

تنها دوبار زندگی می‌کنیم
		(134 رأي) گارگردان : بهنام بهزادی

صداها
		(93 رأي) گارگردان : فرزاد موتمن

محاكمه در خيابان
		(321 رأي) گارگردان : مسعود کیمیایی

آقای هفت رنگ
		(70 رأي) گارگردان : شهرام شاه حسینی

نیش و زنبور
		(98 رأي) گارگردان : حميدرضا صلاحمند

کتاب قانون
		(346 رأي) گارگردان : مازیار میری

دو خواهر
		(1340 رأي) گارگردان : محمد بانکی

یادداشت اکبر نبوی به مناسبت سالگرد رسول سینمای ایران
«رسول جان درد پدرم را درآورد!»

سینمای ما - «ايسنا از بنده خواست تا براي سالگرد درگذشت ناباور فيلم‌ساز شاخص سينماي ايران، زنده‌ياد رسول ملاقلي‌پور، يادداشتي بنويسم. هرچه فكر كردم ديدم از يك طرف به خاطر تراكم كار پروژه سينمايي «زخم شانه حوا» – كه در تدارك ساخت آن هستم – نمي‌توانم به ذهن آشفته‌ام تمركز بدهم و از طرف ديگر نگران بودم به دليل تعلق عاطفي شديد به رسول عزيز و ضربه هنوز و هميشه سنگين درگذشت غمبارش، نوشته‌ام به ورطه سوز و اندوه غيرمتعارف گرفتار شود. به همين روي، بر آن شدم تا يادداشتي را كه يازده سال پيش به بهانه نمايش فيلم درخشان «سفر به چزابه» نوشته‌ام و به رسول پيشكش كرده‌ام ـ و در ماهنامه سينمايي فيلم – ويدئو چاپ شده به خوانندگان ايسنا تقديم كنم. خداوند رسول ما را در جوار رحمت خود بيش از پيش پذيرا باشد.»

در متن ياداشت اكبر نبوي درباره‌ي سفر به چزابه با عنوان «اي دل اين آشفته حالي را كه تقديم تو كرد» آمده است

«"درد" دامن مي‌كشيد و نفس هوا در ناي زمان گره مي‌خورد. ما به خوابگرداني بوديم كه در خويش مي‌چرخيديم. در خود فرو مي‌رفتيم و با درد دامن‌گستر درون دست و پنجه نرم مي‌كرديم. ذره ذره آب مي‌شديم و در كوير دل مي‌ريختيم. گوشه‌اي دلي ايستاده بود و نگران احوال ما بود از چشمانش مي‌شد دلشوره و اضطراب را فهميد. لبانش تكان مي‌خورد. دانستم كه دعايمان مي‌كند. لحظاتي مي‌گذرد و همان‌طور كه ايستاده است پرده پشت سر خود را كنار مي‌زند. صحنه جنگي عجيب نمايان است. هنوز درست صحنه روبه‌رو بر پرده چشمانم ننشسته است كه گلوله خمپاره‌اي در چند متري من زمين مي‌خورد. دستي مرا روي زمين مي‌اندازد، برمي‌گردم، رسول است. مي‌گويد: «مواظب باش تو را آورده‌ام تا خاطرات را زنده كني. مي‌خواهم بداني مرضي كه در حال ريشه‌كردن در خانه روح و دلمان است، چه‌قدر خطرناك است. نمي‌خواهم كه خودت را به كشتن بدهي.» مي‌گويم: «آقا رسول! صداي پاي درد را مگر نمي‌شنوي؟ مگر نمي‌بيني كه استخوانهايم در هم خرد مي‌شود؟» مي‌گويد: «چرا، مي‌شنوم. فكر مي‌كني چرا تو را به چزابه آورده‌ام؟» مي‌خواهم چيزي بگويم كه رسول تير مي‌خورد و آخ كوچكي مي‌گويد. مي‌گويم: «آقا رسول تير خوردي!» مي‌گويد:«چيزي نيست يكي از بچه‌هاي خودي نمي‌دانست اسلحه‌اش پر است.» بعد مي‌خندد. مي‌گويم:«رسول جان! اين‌جا را از كجا پيدا كرده‌اي؟» مي‌گويد: «من اين‌جا را پيدا نكرده‌ام، اين‌جا مرا پيدا كرده است. من گم بودم نه اين‌جا!» مي‌گويم: «نمي‌فهمم!» مي‌گويد: «حق داري. آن‌قدر در بيراهه گم شده‌اي كه اگر در راه هم باشي نمي‌فهمي!» در همين حال حاجي از دامنه خاكريز سرازير مي‌شود. صورتش خاكي است و چشمانش بي‌خوابي چند شبانه‌اش را لو مي‌دهد. رو به رسول مي‌گويد: «از كدام دسته‌اي؟ چرا بيكاري؟» تا رسول مي‌آيد كلمه‌اي بگويد، مي‌گويد: «برو كمك علي و منصور.» رسول معطل نمي‌كند. مي‌گويم: «حاجي پس من چي؟ چكار كنم؟» مي‌گويد: «هيچ، فقط نگاه كن!» اين را مي‌گويد و خود را به آن سوي خاكريز مي‌رساند. گلوله خمپاره‌اي همان طرف بر زمين مي‌خورد. يكي از دست‌هاي حاجي جلوي پاي من مي‌افتد. وحشت‌زده به طرف جايي كه رسول رفته مي‌دوم. رسول مي‌گويد: «چيه؟ چي‌شده؟» مي‌گويم: «هيچ. حاجي ...»

چشمانم سياهي مي‌رود. از هوش مي‌روم. به حالت عادي كه برمي‌گردم خود را در سينما مي‌بينم. به دور و برم نگاه مي‌كنم. هيچ‌كس به خود نيست. كسي گريه مي‌كند. كسي لب به دندان مي‌گزد. به طرف پرده مي‌چرخم. حاجي از خاكريز سرازير مي‌شود. دست دارد! ولي چهره‌اش هم‌چنان خاكي است. فرمان مي‌دهد: «مگر نگفتم به كمك علي و منصور برو!» كسي كه مثل رسول است و نيست و جعبه فشنگي را برمي‌دارد و خود را از سينه‌كش خاكريز بالا مي‌كشد و بعد خود را به آن طرف رها مي‌كند. دوربين به همراهش از بالاي خاكريز خود را ول مي‌كند. خمپاره‌اي در چند متري‌اش بر زمين مي‌خورد ولي منفجر نمي‌شود.

مي‌گويم: «رسول جان درد پدرم را درآورد!» مي‌گويد: «درمان همه دردهاي تو اين‌جاست. خودت را در زلال اين‌جا رها كن.» مي‌گويم: «نمي‌توانم، مي‌ترسم!» مي‌گويد: «ترس ندارد آن‌جا را نگاه كن!» گوشه‌اي پيكر شهيدي مي‌بينم كه با لبخندي بر لب به دنياي ابدي چشم گشوده است. بعد به گوشه‌اي ديگر اشاره مي‌كند. نگاه كه مي‌كنم نوجواني مي‌بينم كه دست از آرنج قطع‌شده‌اش را از زمين برمي‌دارد و به آن‌طرف خاكريز كه گلوله مي‌آيد پرتاب مي‌كند و در همان حال مي‌گويد: «من آن‌چه را در راه خدا داده‌ام پس نمي‌گيرم.» مي‌گويم: «رسول جان، نمي‌توانم! من نمي‌توانم» در همين لحظه رسول دوباره تير مي‌خورد. اين‌بار گلوله دست راستش را خراش مي‌دهد. به طرفش مي‌روم، باز مي‌گويد: «چيزي نيست! دوباره حواس پرتي دوستان بود.» فرياد مي‌زنم: «چرا اين حواس‌پرتي همه‌اش نصيب تو مي‌شود!» مي‌خندد و مي‌گويد: «آن‌جا را نگاه كن!» ابراهيم را مي‌بينم كه با پيشاني زخمي گوشه‌اي نشسته است، زخم كسي را مي‌بندد، و سر شهيدي را بر زانو گرفته و در همان حال مي‌گريد. مي‌گويم: «چرا فقط تو و ابراهيم!» به جاي ديگري اشاره مي‌كند. از پاي مجتبي خون مي‌آيد ولي هم‌چنان اسلحه در دست در سنگر ايستاده و مقاومت مي‌كند و دو سنگر آن‌طرف‌تر مجيد، زخمي افتاده است.

مي‌گويم: «رسول جان! جاي زخم‌ها خيلي درد دارد؟» مي‌گويد: «نه! قلبم درد مي‌كند و چيز سنگيني كه نمي‌دانم چيست بر سينه‌ام چنگ انداخته است. حس مي‌كنم چيزي مثل دردي كه از كوير برخاسته، همه هستي‌ام را در خويش گرفته است، خسته‌ام. خيلي خسته‌ام.» مي‌گويم: «تو مرا و ما را به چزابه دعوت‌ كرده‌اي تا خستگي روحمان را از بين ببريم. حالا خودت...» خنده تلخي مي‌كند و مي‌گويد: «چه بگويم ... بگذريم.» در همين لحظه حاجي سر مي‌رسد و دستي به شانه رسول مي‌زند و مي‌گويد: «رسول جان بچه‌هاي ابوذر موشك آر.پي.جي مي‌خواهند، مي‌تواني آن‌ها را تغذيه كني؟» رسول به جايي كه بچه‌هاي ابوذر هستند نگاه مي‌كند. آتش تهيه دشمن خيلي سنگين است و باراني از گلوله و توپ و خمپاره بر سر آن‌ها مي‌بارد و ستوني از تانك به سمت آنان در حركت است، رسول نگاهش را به من مي‌دوزد.

چشمانش مي‌خندد... به حاجي مي‌گويد: «يا علي! من رفتم..

منبع خبر : ایسنا

دوشنبه,13 اسفند 1386 - 13:12:57

آرشيو

نظرات

علی سینما
دوشنبه 13 اسفند 1386 - 14:24

-1

من آقا رسول را دوست دارم...

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدالله رب العالمین .....

بسم الله الرحمن الرحیم

قل هو الله احد ...

دوشنبه 13 اسفند 1386 - 20:1

0

www.radan-bazel.blogfa.com

آرمان
دوشنبه 13 اسفند 1386 - 21:45

2

شورش را در آوردید:

چرا در زمینه نقد فیلمهای روی پرده اینقدر بد عمل می کنید

نقد فیلمهای : ملودی--این ترانه عاشقانه نیست--مصائب دوشیزه

راننده تاکسی--زاگرس-- چی شد.

همه سایت شده اخبارو حواشی سنتوری به نظر من اگه سنتوری اکران هم می شد شما در مورد آن نقد نمی نوشتید چون تمام فکر شما مشغول مصاحبه با بازیگران (بخوانید نابازیگران مانکن) و درج اخبار دسته چندم است.

پريسا
سه‌شنبه 14 اسفند 1386 - 12:38

1

يعني واقعا يك سال گذشت ؟‌! نميتونم باور كنم...انگار هفته پيش بود كه رفتيم تالار وحدت كه با رسول سينماي ايران وداع كنيم ... چه روزهاي بدي بود ... :((

رهگذر
سه‌شنبه 14 اسفند 1386 - 13:0

-1

خداوند روح اوراقرین رحمت خویش بفرماید.

وازشما برای یادازاو عرض تشکر دارم .

parisa
سه‌شنبه 14 اسفند 1386 - 20:10

2

salam vaghean hif ke hamchin bozorgani az pish ma raftan

ba khanevadeh va hameie honarmandan tasliyat magam

اضافه کردن نظر جدید

استفاده از مطالب و عكس هاي سايت سينماي ما فقط با ذكر منبع مجاز است | عكس هاي سایت سینمای ما داراي كد اختصاصي ديجيتالي است

كليه حقوق و امتيازات اين سايت متعلق به گروه مطبوعاتي سينماي ما و شركت پويشگران اطلاع رساني تهران ما است.

مجموعه سايت هاي ما : سينماي ما ، موسيقي ما، تئاترما ، دانش ما، خانواده ما ، تهران ما ، مشهد ما

سينماي ما : صفحه اصلي :: اخبار :: سينماي جهان :: نقد فيلم :: جشنواره فيلم فجر :: گالري عكس :: سينما در سايت هاي ديگر :: موسسه هاي سينمايي :: تبليغات :: ارتباط با ما
Powered by Tehranema Co. | Copyright 2005-2009, cinemaema.com

Page created in 1.09295701981 seconds.

بهترین فیلم جشنواره 28 را انتخاب کنید

نظرات