|
اگر کسی قبلا فیلم جایی در دور دست رو دیده باشه و بعد به دیدن فیلمی دیگه از همین کارگردان با همون متد همیشگی بره شک نکنید قصد خودکشی یا احتمالا مازوخیست داشته! 2سال پیش با رفیقی که کمی باهاش رودربایسی داشتم به دیدم فیلم جایی... در جشنواره رفتیم چیز هایی رو که به اسم فیلم روی پرده میدیدم باور نمیکردم به وجود چیزی به نام هیئت انتخاب که کاملا مشکوکم کرد! فیلمنامه وای نگید هزاران رحمت بر فیلمنامه سریالهای خانواده! خدایا یعنی کسی میتونه با داشتن این (مثلا جملات)یک عده رو تو ی اون برف و سرما مچل خودش بکنه؟با چه دلی؟ ماشالا به اینهمه اعتماد به نفس! این سوالی بود که موقع دیدن فیلم مرتب از خودم میپرسیدم. زره ای شک نداشتم که اگر رفیقم نبود کسری از ربع ساعت هم اون چیزکی که بهش فیلم میگفتن رو تحمل نمیکردم(که البته رفیقم بعدها که صمیمی تر شدیم گفت او هم دقیقا چنین حسی داشته) بازیها چیزی ورای افتضاح منطق داستانی؟ یافت می نشود! اما باز هم میگم فیلمنامه اش خوشگل ترین بخش فیلم بود! بیشتر از 100بار به ساعتم تو اون ظلمات نگاه کردم و با بد بختی تایم رو میفهمیدم(بدبختی موبایل هم نداشتم اون موقع که کارم راحتتر بشه!) اقا فیلم تموم بشو نبود کار به جایی رسید که فقط زل میزدم به برفهای تو تصویر(تنها چیز واقعی و خوبی که تو فیلم وجود داشت) بعدها شنیدم نقش اون پسر چله رو(البته چل ناخواسته یعنی مقصود کارگردان واقعا این نبوده طرف خل باشه اما تو فیلمنامه یه همچو چیزی از اب دراومده!) قرار بوده فروتن بازی کنه چه شانسی اورده به توافق مالی نرسیدن اگر نه افتضاحی میشد تو کارنا مه اش که میزد رو دست فیلم چرند قاسم جعفری چی بود اسمش؟ نه نه نگید بزارید یادم بره.
|
