" آن که در خواب است دو چشمش کور است ! " اگر به گفته ی بعضی عزیزان خبرنگار حاضر در جلسه ی نقد و بررسی فیلم " آتش سبز " نیمی از صندلی ها خالی بودند "، چه باک ! طبیعی است ذهن و روانی که در معرض شنیدن و دیدن خواندن آثار پاپ باب روز است ، این اثر را تاب نمی آورد .چنین ذهنی تاب مواجهه با ریتم کلاسسیک ندارد . و قطعا دردناک تر آنکه عزیزان تارک سالن ، تاب شنیدن یک قطعه ی موسیقی کلاسیک 11 دقیقه ای را هم ندارند، چه رسد 110 دقیقه فیلم . ناچارند باخ را به فرمت پری باخ تبدیل کنند و این ام پی تری های بی امان ِ آماده ی بلعیدن را شب و روز مصرف کنند . لای ساندویچ های هات داگی که نمی دانند چیست ، به معده بفرستند و باقی وقت را به هضم آن مشغول باشند و چاره ی درد دلشان باد گلویی که لابد تقصیر کوکا کولاست ! مگر می شود هم سریال تلوزیون دید و هم عاشق مولانا بود؟ رمان صد من یک غاز عشقی خواند و از هزار و یک شب هم حرف زد ؟ کاش فقط همین بود . بعضی از این رفقای فیلم بین ِ سینما دوست ،دو هفته یک بار ساقی فیلمشان را می بینند . ده تا دی وی دی فله ای که یارو برایشان انتخاب کرده تماشا می کنند و خداحافظ شما تا دو هفته ی دیگر و ده تا فیلم هنگ کنگی و هندی و درجه هشت اروپایی دیگر! نه جان برادر ! " دو صندوقچه در یک جوال نمی گنجد " ! من از دیدن این فیلم در هراسم . از اینکه " آن که در خواب است دو چشمش کور است " وای بر ما اگر باز هم دیر به در رسیده باشیم و دربان رفته باشد !
|