سینمای ما - گلاویژ نادری:  لیلا اوتادی فارغ التحصیل رشته معماری داخلی است و کار خود را با بازی در تئاتر از سال 81 آغاز کرده و بازی در "بید مجنون" به کارگردانی مجید مجیدی به شکل جدی وارد سینما شد و پس از آن در مجموعه تلویزیونی "مهر و ماه" بازی کرد. او در حال حاضر مشغول بازی در "دعوت" به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا و سریال "خونمردگی" به کارگردانی جواد مزدآبادی است.

در فیلم "دعوت" هم حضور دارید. کار با ابراهیم حاتمی کیا چطور است؟
در حال دورخوانی و تمرین هستیم. آقای حاتمی کیا بر تمامی مراحل کار نظارت دارند و خانم یثربی هم در کنار ایشان حضور دارند. آقای حاتمی کیا ذهن بازی دارند و با انعطاف زیادی نظرات دیگران را می پذیرند. هر کارگردانی روش خود را در تمرین دارد. در فیلم هایی که تا به حال بازی کردم، تمرین و دورخوانی چندان جدی گرفته نمی شد اما آقای حاتمی کیا عقیده زیادی به تمرین دارند و در دورخوانی علاوه بر تمرین دیالوگ از بازیگران بازی هم می خواهند. یعنی علاوه بر تاکید روی درست خواندن فیلمنامه در همان لحظه بر بازی هم تاکید می کنند. خیلی خوشحالم که فرصت بازی در فیلم ایشان برای من بوجود آمد. فکر میکنم خیلی از بازیگرانی که سن و سالشان از من بیشتر است هم آرزوی کار با آقای حاتمی کیا را دارند و فکر می کنم سعادتی است برای من که در فیلم ایشان بازی می کنم.

تجربه بازی در "زن ها فرشته اند" چطور بود؟
بازی در این فیلم تجربه خیلی خوبی برای من بود. اولین بار بود که مقابل بازیگرانی مثل امین حیایی و مهتاب کرامتی بازی می کردم و تجربه همکاری خوبی را با آنان پشت سرگذاشتم. با اینکه این فیلم دومین تجربه کارگردانی فیلم بلند آقای شاه حسینی بود اما ایشان فوق العاده حرفه ای کار می کردند. علاوه بر این آقای فرحبخش (تهیه کننده) در تمام طول فیلمبرداری در صحنه حضور داشتند و من واقعا از نحوه نظارت ایشان برکار لذت می بردم و با وجود ایشان بود که کار اصولی و درست پیش می رفت.

شما تجربه کار با کارگردانانی چون داریوش مهرجویی و مجید مجیدی را دارید، کار با بزرگان سینما چه تفاوتی با دیگران دارد؟
آقای مهرجویی برخلاف گفته بعضی دوستان، فوق العاده خوش اخلاق هستند و دست بازیگر را باز می گذارند، آقای مجیدی هم درست همین روش را دارند. فکر میکنم، کارگردانانی که تجربه کمتری دارند، بیشتر روی بازی بازیگران تکیه می کنند. کارگردانانی مثل مهرجویی و مجیدی بازیگران را راحت می گذارند و همیشه نتیجه بهتری هم می گیرند. آقای مهرجویی اول به من می گفتند بازی کن و بعد نظرات خود را می دادند و بعد وقتی کار تمام می شد از نتیجه آن راضی بودند. همیشه برای کار با این بزرگان دچار اضطراب می شدم اما آنها آنقدر راحت برخورد می کردند که راحتترین بازیهایم را جلوی دوربین آنها داشتم. همیشه وسواس کارگردانان جوان در این زمینه بیشتر است.

علاوه بر بازی در فیلم های سینمایی در سریال های تلویزیونی هم بازی می کنید، نگران نیستید که با این کار، بازی در سینما کمتر به شمار پیشنهاد شود؟
من فکر می کنم ما باید شرایط سینما را بسنجیم و بدانیم سینمای ایران در چه سطحی است. در بسیاری از کشورهای دنیا مثل فرانسه و ... تفاوتی بین سینما و تلویزیون وجود ندارد و بازیگران حرفه ای سینما در تلویزیون بازی می کنند. خوشبختانه خیلی از کارگردانان سینما مثل آقای جیرانی، حاتمی کیا و... به تلویزیون آمده اند و مرزهای بین این دو مدیوم برداشته شده است و بازیگران حرفه ای سینما هم به تلویزیون آمده اند. با این کار مسلما تعصب هایی که در این مورد وجود داشته از بین می رود و باید همه خودشان را با این موج جدیدی تطبیق دهند . ما که از سینمای جهان جلوتر نیستیم و نباید کاسه داغتر از آنان بشویم.

اگر دو فیلمنامه سینمایی و تلویزیونی با یک کیفیت به شما پیشنهاد شود، کدام را انتخاب می کنید؟
در این وضعیت کارگردان و بازیگر نقش مقابل برای من تعیین کننده است. بازگر مقابلم باید بتواند از عهده نقش بربیاید و رفتار حرفه ای بازیگران هم برای من اهمیت زیادی دارد. عوامل در یک فیلم سینمایی رابطه ای مثل اعضای یک خانواده دارند و اگر رابطه دوستانه باشد، کارها روی روال پیش می رود.