سینمای ما - محمد نوري‌زاد‌ گفت: برخي از دوستان صدا و سيمايي من، اين مسئله را پيش كشيده‌اند كه من قصد باج خواهي از ضرغامي را داشته‌ام در حالي كه اگر دوستان حرف به حرف مطلب را زير و رو كنند، ذره‌اي جز خيرخواهي در آن نخواهند ديد.
در بخشي از اين نامه آمده است: با انتشار مطلبي به نام «ضرغامي و پرونده صدا و سيما» در دو بخش راديو و تلويزيون و با قلم حقير كه در آن به تحليل تنگناها و كاستي‌هاي مديريتي اين دو رسانه ملي پرداخته بودم، شنيدم و ديدم كه برخي از دوستان صدا و سيمايي من، براي پرهيز از اطلاق محتواي آن مطلب، و احاله تاثير آن به يك ناكجاي پرت و كور، مساله مركز مستند سازي سيما را پيش كشيده‌اند، كه مثلا فلاني (نوري‌زاد) با انتشار اين مطلب، قصد باج خواهي از ضرغامي را داشته است.
نوري‌زاد در ادامه نوشته است: داستان مديريت مركز مستند‌سازي سيما، دقيقا حكايت آن بنده خدايي است كه در كنار خانه خدا، سراغ قبله را مي‌گرفت. باورم بر اين است كه اگر ضرغامي عزيز و ساير مديراني كه مستقيم و غيرمستقيم، مخاطب نويسنده در آن مطلب بوده‌اند، همه ذره‌بين‌هاي ظاهربين و باطن‌بين عالم را به‌كار گيرند و حرف به حرف، آن مطلب را زير و رو كنند، ذره‌اي جز خيرخواهي در آن نخواهند ديد.
وي در ادامه آورده است:‌ نويسنده يكي از هفت مستند‌سازي بوده است كه نسبت به ميزان سواد و آگاهي مديريت مركز مستند‌سازي سيما معترض بوده است. در نامه‌اي كه به آقاي ضرغامي نوشتيم و به دستور او بايگاني شد، از وي درخواست ترتيب يافتن نشستي شده بود تا در آن نشست، رييس سازمان را از چند و چون مركز مستند‌سازي آگاه كنيم و در همان نامه، آورده بوديم كه جمع معترضين، تنها به اين مستند‌سازان محدود نيست بلكه مديران همان مركز مستند‌سازي نيز نسبت به فلاكت آن مركز معترض‌اند. اگر نويسندگان آن نامه قصد باج‌خواهي دارند، لطفا دوستان ما براي نيت مديران معترض همان مركز مستند‌سازي نيز واژه‌اي مرتبط، اختراع فرمايند.
نوري‌زاد در ادامه مدعي شده است: ضرغامي و مديران او، قدر نامه مرا زماني خواهند دانست كه گذرزمان، راه بازگشتي برايشان نگذارده باشد.