یادتان هست با سید محمد خاتمی چه کردیم؟تمام مطالبات قرنهای بی حاصلمان را در وجودش جستجو کردیم و آنقدر از این حساب برداشت کردیم که چیزی در آن نمانده بود.حکایت آدمهای بزرگ در سرزمین ما حکایت غریبی است ،در حالیکه برایشان هورا می کشیم گوشه چشمی هم به گورکنی داریم که با اشارت ما در حال کندن گور ایشان است.کاش کمی به فردیت قهرمانها ،به همان چیزی که ما را مسحور این قوم کرده است احترام بگذاریم و بترسیم از روزی که قهرمانها مثل ما نگاه کنند.

این مطلب رو برای بیشتر برای خودت نوشتم. پس اگه بهت بر خورد و نخواستی بزاریش تو سایت ناراحت نمیشم. ناراحتیم از چیز دیگست :

نمیدونم چی شده که از وقتی که رفتی خونه کیمیایی نظرت در موردش عوض شد.

یه کم از منتقدان خارجی یاد بگیرید و رفتار حرفه ای رو بیاموزید.

کدومشون خونه هنرمندی رفتند و ......

حرف آخر اینکه من عاشق کیمیایی بودم و اصلا با اون با سینما آشنا شدم و عاشقش شدم و سعی کردم به صورت حرفه ای برم سراغش.

با تو هم حال میکردم . جوون خوش ذوقی که خوب و زیاد فیلم میبینه و خوب و زیاد میخونه و دست خر خوب و زیاد مینویسه.

اما حاج امیر آخرش رو خراب کردی. حداقل سیاست به خرج میدادی و یهو جبهتو به این گل درشتی عوض نمیکردی که حتی باعث تعجب رفیق رفقای خودت بشی.

اینم باید گذاشت روی سیاست های استاد کیمیایی که میدونی کی و چه موقع با چه شیویی طرف رو نرم نرم کنه. اینکه که عاشقشم. همه جوره سینماییه. تو و بیرونش سینماییه!

تو رو هم دوست دارم. مثل گذشته. هنوزم نقد هات رو دنبال میکنم. ولی تو رو خدا بیا او بی خیال این کیمیایی شو. به اندازه کافی منتقد طرفدار دور و بر خودش داره. نمونه گل درشتش جواد طوسی. نزار رو تو هم مثله این حساب کنن.

یه نگاه به اطرافیانت و دوستان اطرافت بکن ببین چی نگاه ها روت چقدر عوض شده. تو که باهوش بودی، تو دیگه چرا؟!

نمی دانم چرا حس عجیبی نسبت به فیلمهای کیمیایی دارم یک جور حس همدلی غریب با ادم ها و کارکتر هایش که خوب توی ذهن حک می شوند

دغدغه رفاقت و اعتراض چیزی نیست که متعلق به جریان روشنفکری یا سیاسی باشد حرف دل است که اگر دلی مانده باشد برای هر جماعتی خوب می نشیند به دل.

کیمیایی خوب این چیز ها را می داند کارکتر هایش به نظرم اسطوره نیستند اگر به واژه اسطوره دقت بیشتری داشته باشیم قیصر هنوز هم زنده است شاید رخت و لباسش عوض شده باشد و هست وجود خارجی دارد حتی اگر توی این جماعت پیدایش نکردیم نگران نباشید شاید گوشه و کناری روزی پیدایش کنیم

farshid

salam aghaye ghadrei.baz ham dar morde ghobadi manfi neweshtid mesle makhmalbaf.wali az kimiaee kamelan mosbat migid ya mehrjoee.lotf konid az momashate in do aziz ham begid.ke kam nist.lotf konid siah ya sefid nabinid kami ham khakestari bebinid.rasoole aziz ke raft lotf konid kari nakonid ke bara baghiye ham mesle rasool benewisid hamin ghorban.mehdi.

bazi vaghta kasaio inghad doos dari ke delemoon nemikhad rejebeshon harfe baD ya chizi beshnavim masoode kimiyaima az in joor ada has hadeaghal vase man beghol amir ghaderiy aziz nemishe miyani ro bood man ke bafilmash zenegi mikonam ghisar gavaznha va va va beharhal kimiyai kimiyaie bazgasht ba eftekhar

من جزء دوستداران سینمای کیمیایی ام.اما نه از آن کشته مرده های فیلم های قبل از انقلاب او مثل رضا موتوری وقیصر.

من فقط از او همین سه چهار فیلم اخرش را که به نظر بسیاری فیلم هایی ضعیف هستند را دیده ام اما ان ها را هم با همه ضعف هایشان دوست دارم.می دانم که کیمیایی مخالفان زیادی دارد که منتظرند فیلمی از او به روی پرده بیاید و آنها نقدهای پر وپیمان خود رادرباره کیمیایی ونه درباره فیلمش چاپ کنند اما اگر حتی همان سکانس کوتاه حضور مریلا زارعی را در فیلم سربازان جمعه به یاد بیاوریم به این نتیجه می رسیم که این فیلم را نیز می توان دوست داشت واز دیدن آن مثل دیدن قیصر لذت برد .کسی که می تواند در این سینما حتی یک سکانس درخشان را به تصویر بکشد و از بازیگرش این طور بازی بگیرد حتما کارگردان مهمی است.

کیمیایی فقط یک موضوع را تکرار میکند- عالم رفاقت -سربازهای جمعه که افتضاح بود. در مجموع فیلم ساز خوبیست اما نه اینچنین که شما و آقای حسنی نسب از او یک بت ساخته اید.او فقط توقع تعریف و تمجید دارد و هرگز اعتراض را تاب نمی آورد در مصاحبه ایدر مجله فیلم خواندم در جمعی با یک منتقدکه دست خود را به سوی او آورده دست نداده و پاسخ سلام او را به اکراه داده. تنها به دلیل اینکه از فیلم او انتقاد کرده .این شخصی است که در فیلمهایش رفاقت را مقدس میشماردو رفتار خود او اینگونه.

آقای کیمیایی!سوزن به مغزتان فرو کرده اند؟گاهی وقتها شک میکنم که سازنده گوزنها،سرب و قیصر خود شما باشید.فکر میکنم مثل جک نیکلسن در فیلم پرواز بر فراز آشیانه فاخته کلکتان را کنده اند!هنوز فیلم آخرت را ندیده ام ولی کماکان نظرم همان است که هست.شاید تنها من بتوانم به داد شما برسم وگرنه همان بهتر که بنویسید چون به قلم شیوای شما به شدت احترام میگزارم.

سلام

سلام به عالم عشق و معرفت...نوشته خوبی بود...

ولی نمیدونم چرا هیچ وقت راجع به یکی از بزرگترین آثار استاد و یکی از سندهای مکتوب و ملموس و واقعی دوران گذشته که اتفاقا اینبار جذاب هم نوشته شده اعتنایی نمیشه؟؟؟؟؟؟؟رمان سترگ جسدهای شیشه ای...که سرگذشت بزرگترین و تنهاترین آدمای این سرزمینه..آدمای بااصالت گذشته که در روستایی بازیهای بعد انقلاب رو به نابودی رفتند...آدم با خوندن این رمان انگار به تماشای اون شخصیت های استثنایی و بزرگ رفته...و یه آدم صادق و عاشق از اون زمان داره روزگار گذشته ما رو با خوب و بدش به ما نشون میده....خدایا نگهدارش باش....