نگاه بعضي از فيلمساز ها به منتقدان هم نگاه جالب و گاه خنده داريست،اگر فيلمشان را تاييد كنند كه شريف و واقعي هستند اگر هم نقد منفي بنويسند كه بي سواد و مغرض هستند.به عبارت ديگر منتقد شخصيت حقيقي و حقوقي ندارد بلكه سايه اي از يك فيلمساز است،يا ايشان مي نوازند يا مي تلاكند(فعل متلك)در هر صورت اين فيلمساز است كه قدر مي بيند و بر صدر مينشيند چون سايه كه منزلتي ندارد.اما همين كه ايشان دعوت به نقد اثرشان كرده اند جاي بسي شكر دارد چون بعضي ها اصلا منتقد جماعت را نمي بينند،مثلا ممكن است جواد طوسي را كه شمايلش از ده كيلو متري نمايان است با ماشينشان زير بگيرند بعد كه پياده شوند بپرسند چي بود؟چي شد من چيزي نديدم!!!

امروز فیلم رازها رو دیدم.واقعا فیلم متفاوت و خوبی بود و بعد از آتش بس بهترین فیلمی بود که امسال دیدم.

رازها فیلمی است که در سینمای ایران کمتر دیده شده.متفاوت.

نمی دونم والا. این آقای اعلامی ماشاءالله از همون اولین فیلمی که ساخت تا حالا متمه که فیلمهای آبکی می سازه. اما قربونش برم اصلا گوشش به این حرفها بدهکار نیست. من هم فیلم را چند ورز پیش دیدم و حیف از اون 1500 تومن بلیط! دیالوگهای تصنعی، ژستهای غیرواقعی، احساسات الکی، صحنه های بی ربط و ...

خدایا ببین بیکاری توی این مملکت چیکار می کنه!