سینمای ما- فرخ غفاری، پژوهشگر، نويسنده و کارگردان قديمی سينمای ايران و پايه گذار فيلمخانه ملی ايران بعد از ظهر يکشنبه در سن 85 سالگی در پاريس درگذشت. او مدتی پيش به علت ناراحتی قلبی تحت عمل جراحی قرار گرفت که تاثيری در بهبود وضعيت جسمانی او نداشت و سرانجام در بيمارستانی در پاريس درگذشت. غفاری در سال 1300 در تهران به دنيا آمد. در نوجوانی برای تحصيل به اروپا رفت و ابتدا در بلژيک و سپس در فرانسه تحصيل کرد. غفاری در اواخر در دهه 1320 به ايران بازگشت. سينمای ايران سالها بود که در دوران فترت و خاموشی بسر می برد و عملا او نتواست فعاليتی در زمينه ساخت فيلم داشته باشد. هرچند او در زمينه ديگر اين رشته مشغول شد که پايه گذاری کانون فيلم ايران و فيلمخانه ملی ايران از مهمترين فعاليتهای او در اين سالها بود. او بار ديگر به فرانسه بازگشت که علاوه بر نوشتن نقد سينمايی در نشريات سينمايی اروپا، به نگارش فيلمنامه و ساخت فيلم نيز مشغول بود. غفاری در ميانه سالهای 1330 دوباره به ايران آمد و اين بار مقدمات ساختن نخستين فيلم بلندش را آماده کرد. "جنوب شهر" در سال 1337 ساخته شد که لحن انتقادی آن موجب شد که نمايش اين فيلم برای مدتی توقيف شود و سالهای بعد با نام "رقابت در شهر" اجازه نمايش يافت. پس از فيلم ناموفق "عروس كدومه"، غفاري "شب قوزی" را كارگرداني كرد که بر اساس داستانی از افسانه های هزار و يک شب در سال 1343 ساخته شد. غفاری که خود در اين فيلم بازی کرده بود، افسانه ای را با عناصر مدرن و امروزی ساخت که مانند فيلم نخستش باز هم شرايط اجتماعی روز را زير سئوال می برد. غفاری پس از ساخت "شب قوزی" که از آن به عنوان يکی از برجسته ترين آثار سينمای قبل از انقلاب ايران ياد می کنند، برای مدتی فيلم مهم ديگری نساخت و وقتش را بيشتر صرف پژوهش درباره سينمای ايران و فعاليتهای اجرايی کرد. او در سال 1354 پس از سالها که از ساخت آخرين فيلمش می گذشت بر اساس داستانی طنز نوشته خودش فيلم "زنبورک" را ساخت. بسياری از کارشناسان سينمای ايران فرخ غفاری را در کنار ابراهيم گلستان و فريدون رهنما پايه گذار سينمای متفاوت و جريان روشنفکری ايران می دانند. فرخ غفاری کمی پيش از انقلاب از ايران خارج شد، در پاريس اقامت گزيد و ديگر به ايران بازنگشت