اگه دقت کنین فیلم های ایرانی در تمام نقاط جهان میتونه مقام کسب کنه ، یعنی سلایق تمام مردم جهان در بین کارگردان های ایرانی جمع شده .

مثلا همین آفساید تا حالا 5 جا اول شده ، فیلم نیوه مانگ تو اسپانیا اول شده ، فیلم شاعر زباله ها توی تاجیکستان اول شده ، فیلم چهارشنبه سوری تو امریکا اول شده .

رو همین حساب اگه هند 72 ملته ، سینما ی ایران هم همین جوره .

به نظر من ، سینمای ایران شبیه یک بشکه ی 220 است که چند تا سوراخ هم دارد و هیچ وقت آب توش پر نمیشه .