|
|
|
صداها
|
|
|
(93 رأي)
گارگردان : فرزاد موتمن |
دو خواهر
|
|
|
(1343 رأي)
گارگردان : محمد بانکی |
|
|
|
|
|
|
تجربه سخت قضاوت (درباره «به آهستگى» ساخته مازيار ميرى) | |
نويسنده: بابك غفورى آذر
نمايش «قطعه ناتمام» نخستين ساخته مازيار ميرى در نوزدهمين جشنواره فيلم فجر با حاشيه هايى همراه بود كه در كنار تسلط و تكنيك قابل قبول كارگردان در اولين فيلمش باعث شد نام ميرى به عنوان فيلمساز جوان و قابل تاملى در سينماى ايران مطرح شود. قطعه ناتمام هر چند به دليل مضمون و نوع پرداختش براى نمايش دچار مشكل شد و اكرانش به تعويق افتاد اما تاثير خود را در روند فيلمسازى ميرى گذاشت و باعث شد او با تامل و دقت بيشتر مقدمات ساخت فيلم بعدى اش را فراهم كند. «به آهستگى» حاصل اين دقت و تمركز پنج ساله است كه اتفاقاً مانند قطعه ناتمام مسيرى طولانى را از توليد تا اكران طى كرده است. فيلم از مدت ها پيش از شروع بيست و چهارمين جشنواره فيلم فجر آماده نمايش بود اما سازندگانش بنا بر ملاحظاتى تصميم گرفتند نخستين نمايش آن در جشنواره باشد و در حالى كه اكرانش براى اوايل تابستان برنامه ريزى شده بود به طور ناگهانى از اوايل خردادماه به پرده رفته است. در چنين شرايطى و در حالى كه سازندگان فيلم به ويژه كارگردان و بازيگرانش تلاش مى كنند در غياب تبليغات رسانه اى كافى با حضور در رسانه ها، تماشاگران را متوجه اكران فيلمشان كنند، دومين فيلم مازيار ميرى در چند سينماى محدود به نمايش درآمده است. هر چند حضور رقيبان پرقدرتى كه با تداوم اكرانشان تماشاگران را متوجه خود كرده اند باعث شده به آهستگى براى دوام و تنفس معمول در اين فضا كار سختى پيش رو داشته باشد. به آهستگى در نگاه اول فيلمى معنوى محسوب مى شود و در طبقه بندى مرسوم اين سال هاى سينماى ايران در زمره فيلم هاى «معناگرا» جاى مى گيرد. تقابل اصلى فيلم پيرامون مفهوم «قضاوت» و «گذشت» و البته جست وجو براى يافتن آرامشى معنوى است. مرد كارگر جوانى كه جوشكار خطوط راه آهن است مطلع مى شود كه در غيابش، همسرش خانه را ترك كرده و به محل نامعلومى رفته است. جست وجوهاى مرد براى يافتن همسرش او را به حقايق جديدى از زندگى اش مى رساند و اين در حالى است كه فشار حاكم و صحبت هاى اطرافيان او را به قضاوتى محتوم و برگشت ناپذير هدايت مى كند. مرد اما در مواجهه با همسرش تصميمى ديگر مى گيرد. مايه جست وجو براى رسيدن به دركى جديد از واقعيت پيش از اين در سينماى ايران دستمايه ساخت فيلم هاى بسيارى بوده است. كه البته تا حدودى برگرفته از مفاهيم عرفانى و معنوى فرهنگ ايرانى هم هست. ميرى در قطعه ناتمام نيز داستانش را بر پايه همين دستمايه بيان كرده بود و نشان مى دهد كه «درك جديدى از واقعيت» دغدغه جدى اوست. آنچه ميرى در روايت تصويرى مضامين مورد علاقه اش تا به حال نشان داده به خصوص در به آهستگى نشان از تسلط تكنيكى اوست. به آهستگى فيلم محكم و قرصى است كه نشان مى دهد سازندگانش سينما را مى شناسند. فيلمبردارى، چهره پردازى و كارگردانى فيلم در سطح استانداردى از سينماى ايران قرار دارد و به خصوص تلاشى كه فروتن براى ارائه بازى متفاوت از خود نشان مى دهد، قابل توجه است. اما آنچه بيش از همه به آهستگى را نزد مخاطب به چالش مى كشد مضمون آن است. پذيرش اين نكته كه بيننده در مواجهه با داستان فيلم به قضاوتى پنهانى نزد خود دست مى زند كه در صورت قرار گرفتن به جاى شخصيت اول فيلم چه واكنشى نشان مى داد حاكى از تاثير فيلم است. ميرى توانسته آن چالشى را كه در زمينه تلقى عمومى از يك موضوع و قضاوت جمعى در نظر داشته به تماشاگر منتقل كند. نمايش به آهستگى در جشنواره فجر با واكنش هاى متفاوتى روبه رو شد، عده اى پرداخت و مضمون جسورانه آن را ستودند و تعدادى ديگر نوع روايت داستان و نتيجه گيرى پايانى آن را نوعى محافظه كارى خاص ارزيابى كردند. ارزيابى كيفيت عملكرد عوامل فيلم نيز به همين گونه صورت گرفت. بازى فروتن از سوى عده اى به شدت ستوده شد و برخى ديگر نيز آن را تكرارى دانستند. گروه موافق با فيلم، ساخته دوم مازيار ميرى را تثبيت استعدادى جديد در سينماى ايران ارزيابى كردند و مخالفان ادامه يك روند فيلمسازى مشخص با مضمونى تكرارى را شاخصه دو فيلم ميرى دانستند. به آهستگى از زمان اكران نيز حاشيه ساز بوده است. سازندگان فيلم اكران زودهنگام و بدون مقدمه آن و تعداد سينماهاى كم نمايش دهنده فيلم را دليل وجود حاكم شدن جرياناتى بر موضوع پخش و اكران در سينماى ايران دانسته اند و اعلام كردند در چنين شرايطى آثارى چون به آهستگى مخاطبان خود را پيدا نمى كنند. در ميانه سكوت منتقدان در قبال فيلم در همين هفته اول اكران، رقابت به آهستگى با فيلم باغ هاى كندلوس كه آن هم شرايط تقريباً مشابه اى در زمينه اكران را تجربه مى كند، جالب است. نسخه اى كه از به آهستگى هم اينك در سينماها به نمايش درآمده تفاوت هايى با نسخه جشنواره دارد كه حاصل بازتاب هاى بعد از نمايش فيلم در جشنواره است. در نسخه فعلى تغييراتى در پايان فيلم اعمال شده است كه روايت فيلم را يكدست تر و منطقى تر مى كند. حاصل كار مازيار ميرى در دومين كارش حالا در معرض قضاوت جدى ترى قرار دارد. قضاوتى كه او با فيلمش نشان داده به آن بسيار حساس است اما به هر صورت در تداوم روند فيلمسازى ميرى بى شك تاثيرگذار خواهد بود.
| شنبه,13 خرداد 1385 - 13:3:20
| آرشيو | | |
نظرات
اضافه کردن نظر جدید
|
|
|