احتمالا دوباره یک چند روز دیگه همین جمله رو می نویسید والبته میگین دوباره هم میهن توقیف شد! البته! اینجا ایرانه!! همه چیز ممکنه رخ بده!!

وقتی برای چند ثانیه زیر اب می روی حس خاصی به ادم دست می دهد یک جور فاصله از نوع برشتی که وقتی بالا می ایی و نفس نفس میزنی احساس می کنی.

گاهی از دست دادن ها حرمت دوباره بدست اوردن را بیشتر می کند نمی خواهم روی این روزنامه خاص تکیه کنم که در فضای جامعه امروزی ما هر روزنه ای به هوای تازه غنیمت است

پنجره ها را باز کنیم همه ی ما تشنه نوازش نسیم هستیم

farshid.

با سلام خدمت امیر خان گل و همه ی دوستان نازنینم . شبتون بخیر ( البته معلوم نیست که این کامنت کی آنلاین میشه ! ممکنه روز آنلاین بشه و یا شما روز مطالعه بفرمایید . )

اول از همه هزاران هزار بار ممنون بابت تمام کامنتها و smsها که در آن جویای احوال مادرم شدین .خدا رو شکر بهتره . چیزی که برای من مهمه اینه که حال خوبی پیدا کرده ام وقتی می بینم این همه دوست با معرفت و لوطی دارم که بدجور شرمنده ام کرده اند . آرزوی بهترین ها را برای شما دوستان خوب این کافه ی با صفا دارم .

دوم اینکه : امیر جان مبارکه ! خیلی خوشحال شدم ! خدا کنه خبر دلخوش کنک نباشه و از اوایل مرداد ماه چشممان به جمال " هم میهن " روشن بشه . این عکس " بوچ کسیدی و ساندنس کید " را داشتم ها ! مشخصه که حالت خیلی اومده سر جاش که یه همچین عکسی با چنین دکوپاژ معرکه ای گذاشتی. اما هر چی فکر کردم نتونستم منطقی برای قرار دادن عکسی از پالپ فیکشن در روز نوشت قبلی ات پیدا کنم اون هم در لحظه ای که بدجور سرخورده شده بودی .

--------------------------------------------------------------------------

جمله ی این دفعه هم پاره ای از شعر " شبانه " از مرحوم احمد شاملو است :

" یاران من بیایید

با دردهای تان

و بار دردتان

در زخم قلب من بتکانید...

... یاران من بیایید

با دردهای تان

و زهر دردتان را

در زخم قلب من بچکانید "

..........................................................................

خیلی خیلی خیلی مخلصم !

در پناه عشق بیکران اهورای پاک باشید .

amirreza_3385@yahoo.com

www.cinema-cinemast.blogfa.com

-اما با چه تضمینی؟

-برو...اینجا چیزی گارانتی نداره.

امیدوارم ؛ از فیلم های جدیدی که دیدی بنویس که بحث ها دوباره سینمایی شه .

...

چيز ديگري لازم هست؟؟؟؟

انگار بايد صبر كنيم...

از نقد محرمانه لس آنجلس تا الآن....تا كي؟

امير قادري.كجاست؟

اين دره انتهايي ندارد كه صعودي شروع شود....؟

امان ازين چرخه تكرار...

روزي روزگاري جان فرانكن‌هايمر از يول براينر نقل قول مي‌كرد كه مي‌گفت: روزهاي خوبي توي دنيا داري و روزهاي بدي. ولي يك چيز را هميشه مطمئن باش: هيچ كدام‌اش زياد طول نمي‌كشد.

روزي روزگاري جان فرانكن‌هايمر از يول براينر نقل قول مي‌كرد كه مي‌گفت: روزهاي خوبي توي دنيا داري و روزهاي بدي. ولي يك چيز را هميشه مطمئن باش: هيچ كدام‌اش زياد طول نمي‌كشد.

ذوق نميكنم .كه نه من كس ديگري شدم ونه ان ريس كه حكم به باز وبست اين واون ميده وباز هم دايره .اسانسور وهذيان .هر كي تونست بگه وهم كجاست وخيال درستش چيه به افتخار اون كه كر كره اين دكه روميده بالا بگه هورا! دلخوشيه ديگه ....

ایول هم به خاطر خبرت هم عکست

زودتر از آن چیزی که فکر می کردم " این غصه هم سر آمد " .فصل بعد شروع می شود. از این عکس ها هم نگذارید لطفا. چون بالاخره در یکی از این دفعاتی که من سرم را می کوبم توی مانیتور سرم می شکند و ….

سلام اقاي قادري عزيز , خيلي خوشحال شدم اميدوارم مثل هميشه موفق باشيد.

امیر داغانم کردی. خیلی باحال بود. این عکست هم که محشره. دمت گرم. می دونی چقدر خوشحالم؟

فقط خدا کنه نیاد اون روزی که بگم امیر تو از این همیشه درست می گی حالت به هم نمی خوره؟!

امير جان، بابا قرار بود به كسي نگيا...

میرویم و بر می گردیم ..نه بخشید. برده می شویم و برگردانده می شویم . این شکل از برگشتن به اندازه رفتن غم انگیز است.

توی سلاخ خانه شماره پنج ، نوشته کورت ونه گوت( که به نظرم با مرگش مهمترین مرگ و میر امسال را رقم زد) یک جایی هست که یک زمینی با یک نفر که روابط عمومی سیاره ترالفمادور! است صحبت می کند. زمینی می گوید من برای چی اینجا هستم و فضایی می گوید ما مثل ساس هایی که توی کهربا گیر افتاده باشند می مانیم. زمینی می گوید ، یعنی تو می خواهی اختیار را نفی کنی.؟ فضایی می گوید ببین رفیق من اگر به خاطر شغلم مجبور نبودم با ادبیات زمین آشنا شوم هیچ وقت با واژه اختیار آشنا نمی شدم. توی این چند هزار سیاره ای که من می شناسم فقط در زمین دم از اختیار می زنند.

" یک دو سه آزمایش میکنم"

کم مانده بود که پشت میکروفن بروم و بعد از دو سه فوت محکم و یک دو سه امتحان میکنیم، درباره اینکه مایوس نشوید و رخوت را از خود دور کنید تا دشمن شاد نشویم و نقش دست انداز در فیلمهای تارانتینو و جام ملتهای جنوب شرق آسیا صحبت کنم که شاهد از غیب رسید و قرار است هم میهن به آغوش ما بازگردد و تازه به همه اینها اضافه کنید برد ایران را بعد از یک نیمه فاجعه و یک گل به خودی کار درست.

امیر جان ،حالا که حالمان خوب است و قرار نیست که زیاد طول بکشد، دم را غنیمت بشمار و فتیله را بالا بکش

خداحافظی طولانی

« آهنگی ساخته ام که شاید پولدارمان کند »

شعر آهنگ / اما تلخ و حکایتگر جدایی است/ ماند:

« خداحافظی طولانی/ هر روز اتفاق می افتد »

وقتی که رهگذری چشمان تو را دعوت می کند

که به راه او بروی...

حتی با وجود یکه با لبخند سلام سریعی می دهد!

تو باید دل بکنی

تو باید بگذاری این لحظه پرواز بکند... در خیابانی دو نفر/ هم را ملاقات می کنند

انگار که در رویایی

چه سخت است امیدواری/ وقتی که

یک سلام بی جواب

به خداحافظی طولانی تبدیل می شود...!

آهنگ و ترانه از: جان ویلیامز و جانی مرسر

برای فیلم: (خداحافظی طولانی) اثر: رابرت آلتمن/ ۱۹۷۳

برای امیر قادری...

اینجا ایران است،تهران، صدای جمهری اسلامی ایران، شبکه جوان، برنامه پارازیت.

پارازیتووووووووووووووووووووووو.

همین.

هورا .... واين داستان ادامه دارد

خب خدا رو شکر یه آن فکر کردم تو دردسر افتادیم

انگار کسی به من می گوید نیمه خالی لیوان منتظرت است.....هر چقدر سعی میکنم آن مقدار باقیمانده آب را بخورم نمی شود.تبریک میگویم.ولی شنیده ام...اینبار بدون قوچانی و زیدآبادی.تا جایی که یادم میاد بوچ و ساندنس همیشه با هم بودند.بی خیال هرجورش باشه میخریم.منتها به مهرزاد( روزنامه فروش سر میدان ) میگویم فقط صفحه سینماییش را برایم کنار بگذار.(خوب میدانید؟قوچانی همشهری من است.مگر چند تا مثل او پیدا میکنیم.)

آخر فارگو ....فرانسیس مک دورمند به جانی بیرحم فیلم بعد از کلی خونریزی و قتل و جنایت چیزی راجع به زیباییهای زندگی و ارزیدن زندگی به پول و دنیا جای قشنگیست و این چیزها میگفت..یادتان هست؟

(1)

صفحه ی سینمایی اعتماد چهارشنبه را اگر نخوانده اید نگاهی بیندازید و به بند آخر نوشته ی مهدی فاتحی توجه کنید . درست است است که مسعود کیمیایی فلان وبیسار و ... ولی این یکی را نتوانستم تاب بیاورم که به کیمیایی انگ بی سوادی و فاصله ی زیاد با کتاب و ادبیات بزنیم . مگر آدم بیگانه با ادبیات می تواند جسدهای شیشه ای بنویسد .مگر دوست صمیمی احمد رضای احمدی نازنین می تواند با کتاب بیگانه باشد .نه این یکی دیگر نه ! احتمالا دوست نادیده ام هنوز دارد با قلم تاتی تاتی می کند و فرصت دارد .پس بهتر است قدری ادب نگه دارد . راستی نوشته ی مهرزاد دانش راجع به رییس متفاوت بود . شما چه فکر می کنید؟

(2)

اگر یادتان باشد در یکی از پست های وبلاگم که در بخش کامنت های روز نوشت امیر هم درج شد راجع به تغییر نسل خوانندگان مجله ی فیلم سخن گفتم و اینکه امیر می تواند در دراز مدت گزینه ی خوبی باشد برای سردبیری و... و نمی دانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد و این امیر و نیما چه دشمنان نادیده ای دارند .چند تایی کامنت گذاشته بودند که چون از دایره ی ادب خارج بود حذفشان کردم . خلاصه آقا یعنی اشتباه کردم؟ البته یکی از کامنت ها را که قدری محترمانه تر است می توانید در کامنت پست مربوط به لیلی گلستان بخوانید.

(3)

امیر عزیز لطفا مستندات خود را مبنی بر حذف کامنت مربوط به تعطیلی هم میهن ارائه کن! یعنی اشتباه کردم آقا؟

(4)

یعنی این کامنت ها را کسی می خواند یا هر کسی کامنت خودش را می نویسد ؟

روزي روزگاري جان فرانكن‌هايمر از يول براينر نقل قول مي‌كرد كه مي‌گفت: روزهاي خوبي توي دنيا داري و روزهاي بدي. ولي يك چيز را هميشه مطمئن باش: هيچ كدام‌اش زياد طول نمي‌كشد.

روزي روزگاري جان فرانكن‌هايمر از يول براينر نقل قول مي‌كرد كه مي‌گفت: روزهاي خوبي توي دنيا داري و روزهاي بدي. ولي يك چيز را هميشه مطمئن باش: هيچ كدام‌اش زياد طول نمي‌كشد.

هم میهن را که میگرفتم اول از همه می رفتم سراغ صفحه سینما و بعد سایر صفحات...در روزنوشت قبلی یک مطلب طولانی در رثای هم میهن نوشتم ولی به علت نقص فنی رویت نشد و من هم حوصله دوباره مرثیه سرایی را نداشتم و رهایش کردم اونجا نوشته بودم که تقصیر من بود که هم میهن توقیف شد چون هروقت اونو می خوندم با تعریف و تمجیدهام چشم زخم کاری واردش می کردم تا اینکه طفلک از پا افتاد.......لعنت بر این چشمهای شور که هم باید عینک را به خاطرشان تحمل کنم و هم ......

salamamir khane golo golab

ziyad motmaen nabash

inja irane

bastan rahate vali baz kardan..........

vali age in etefagh biyofte kheili khoshhal misham

سلام خدمت امیر خان گل و هم ی دوستان نازنینم .

*** دیروز از شبکه ی 4 فیلم " چارلی و کارخانه شکلات سازی " را دیدم . فیلم به شدت خاطرات دوران کودکی تماشاگر را زنده می کرد . خاطراتی که با خواندن افسانه های کودکانه و چشم و گوش نواز و پایان خوش غربی همراه بود . مدنها بود که هالیوود چنین فیلمی کودکانه که یادآور عصر طلایی فیلمهای استودیویی اش باشد نساخته بود . البته می توان به فیلم ایرادهایی به خصوص در زمینه ی فیلمنامه اش وارد دانست ولی در کل فضای غریب و افسانه ای اثر که طراحی صحنه خوب و جلوه های ویژه ی کامپیوتری کمک بزرگی به در آمدن آن کرده اند آدم را به دنیای پاک خیالات کودکی می برد .

*** نمی دونم دیشب برنامه ی " یک فیلم یک تجربه " را دیدین یا نه ؟ خدمت دوستانی که موفق به تماشای آن نشده اند باید عرض کنم که برنامه ی این هفته در مورد شاهکار کیانوش عیاری - بودن یا نبودن - بود . دیدن صحنه های مربوط به سکانس آن پله های فراموش نشدنی و شنیدن درباره ی پشت پرده ی آن چقدر کیف داشت . البته این برنامه می توانست بر دیگر لحظات فوق العاده ی فیلم - تمرکز می کرد ( مثل آنجایی که آنیک و مادرش از بستگان آن مقتول می خواهند که حال که دارند به امامزاده صالح می روند برای آنها هم دعا کنند یا تمام فصلهایی که به درگیری برادر مقتول با آنیک و دکتر می پرداخت ) . من که هنوز به شخصه مزه ی برنامه ی هفته ی قبل یک فیلم یک تجربه زیر زبانم است ( سرب - مسعود کیمیایی )

--------------------------------------------------------------

جمله ی این دفعه :

در این زمانه ی بی های و هوی لال پرست

خوشا به حال کلاغهای قیل و قال پرست

چگونه شرح دهم لحظه لحظه ی خود را

برای این همه ناباور خیال پرست....

-------------------------------------------------------------

خیلی مخلصم !

در پناه عشق بیکران اهورای پاک باشید .

amirreza_3385@yahoo.com

www.cinema-cinemast.blogfa.com

امیر جان مرسی از سلیقه ت.این درست همون عکسیه که به این خبر میاد.خبری که بین امید و ناامیدیه.بین اگه بشه و اگه نشه.بایدم عکس بوچ کسیدی و ساندنس با اون پوزخندهای محشرشون روش باشه.فقط یادت باشه اندفعه که هم میهن باز شد(البته به امید خدا)اگه قرار شد بریم بولیوی یه راست میریم بولیوی نه جای دیگه.....!!!

راستی حالا عادت نشه هر دفعه این جمله ی هایمر و به عنوان روزنوشت بنویسی.ولی خداییش الان خیلی مناسبت داره...به امید بازگشایی هم میهن.(هم میهن که باز بود انگار بیشتر روزنوشت میذاشتی.فکر کنم مال روحیه س.)

آقايان، خانم‌ ها! ديدين نيما حسني‌نسب توي كافه خصوصي‌ اش چه عكسايي گذاشته؟ به قول خودش كف بر و هوش ربا! تازه قول بقيه‌شو هم داده. از دست ندين كه سينما پاراديزو شروع شده ها.

معلوم نيست بايد خوشحال شد يا ناراحت؟منظورم راجع به متنيه كه نوشتيد اما اميدوارم شاديتون مستدام باشه.

سلام بر همه ی دوستان

زندگی کوتاهتر از ان است که به خصومت بگذرد و قلبها گرامی تر از انند که بشکنند.انچه از روزگار به دست می اید با

خنده نمی ماند و انچه از دست برود با گریه جبران نمیشود

با سلام .

همین الآن برنامه ی گنجینه 1 ( که هر روز صبح فیلم پخش می کنه ) فیلم صدر عاملی - من ترانه پانزده سال دارم - را پخش کرد . فیلم را چهار بار در زمان اکران دیده بودم و یکبار هم در ویدئو که البته به سالهای 80 و 81 بازمی گردد . اتفاقا چند روز قبل با خودم فکر می کردم که من ترانه ... از آن دسته فیلمهایی است که بعد از چند سال دوباره ببینم زیاد مثل زمان اکران شیفته اش نمی شم . اما امروز دیدم بدجور اشتباه می کردم . هر نگاه و لحن ادای دیالوگ ترانه علیدوستی در این اثر واقعا فوق العاده است . فیلم اگر در یک سوم انتهایی کمی از لحاظ فیلمنامه مثل فصول قبلش دقت بیشتری داشت و از منظر ریتم داستانش افت نمی کرد بی بر و برگرد الآن یه شاهکار در سینمای ایران بود . البته از نظر بنده ی حقیر این فیلم با همین سر و شکل کنونی اش هم دوست داشتنی و همدلی بر انگیز و معرکه است . ترانه علیدوستی نشان داد که تنها تحصیلات آکادمیک یا تئوری برای بازیگری کافی نیست . بازیگری جوهر وجودی می خواهد که او بی شک دارد . بازی او در شهر زیبا و چهارشنبه سوری هم تایید کننده ی این مدعا هستند . مهتاب نصیر پور و حسین محجوب - مثل همیشه - عالی هستند و کارگردانی و فیلمبرداری و صدا برداری و صداگذاری و تدوین فیلم نیز از نکات برجسته ی آن است . هنوز هم ملودرام بهترین ژانر هنر والای هفتم است و من ترانه ... اثری مثال زدنی در عرصه ی این ژانر . کاش صدر عاملی دست به تجربه ی آمیخته به ریسک " دیشب باباتو دیدم آیدا " نمی زد !

یه نگاه به عکس های معرکه ای که نیما در روز نوشت اش گذاشته بیندازید . پشیمان نخواهید شد . حالی که با " من ترانه پانزده سال دارم " پیدا کرده بودم با این سه عکس به عیشی وصف ناپذیر تبدیل شد.

جمله ی این دفعه از خودمه :

سینما یعنی همه چی !!!!!

در پناه عشق بیکران اهورای پاک باشید .

www.cinema-cinemast.blogfa.com

amirreza_3385@yahoo.com

سلام آقای قادری

می خواهم خوش بین باشم ، اما مگر می گذارنند ؟ این دو هفته انتظار کار بسیار سختی است اما امیدوارم که نتیجه دهد .

2 - شنیده بودم که می خواهید در یک جمع دانشجویی فیلم تان " آقای کیمیایی " را در مشهد پخش کنید ؟! اما ظاهرا نشد ؟

3 - درباره سانسور وحشیانه فیلمهای ماندگار ایران از تلویزیون هم مطلبی بنویسید که دیگر روی اعصاب ما هستند نمونه ی آخرش هم " اجاره نشین ها " داریوش مهرجویی عزیز بود که به زیر تیغ رفت !

4 - همچنان منتظر اکران فیلمهای خون بازی و رئیس در مشهد هستیم که گویا این دهکوره را فراموش کرده اند !

رفقا!! غیبت ضغری من رو به پای بی معرفتی نذارید ها!! در ایام امتحانات و تحویل پروژه ها چنان دهانی از ما سرویس شد،که در آن گویش و پرسش ننما!!

این چند وقت که نبودم،دلم کلی برای بچه ها تنگ شده بود.برخی دوستان که از طریق تلفن و اس ام اس و تله پاتی و... باهم ارتباط داریم!اما اون رفقایی که اسم قشنگشون رو اینجا میدیدم و مشتاقانه کامنت هاشون رو می خونم.کاوه اسماعیلی عزیز،حامد اصغری گل ، سیاوش پاکدامن (صفت از این قشنگتر سراغ ندارم!) ، آقا رضای گل (فاقد فامیلی!) ، تلخ زبون شیرین! ، والباقی رفقای بامرام.همیشه به یادتون هستم.(به جون پل نیومن!)

من به علت پر حرفی و روده درازی در کامنت،فرصت کامنت نوشتن نداشتم اما پیگیر روزنوشتها و کامنتهای دوستان بودم.از این به بعد هم در خدمتیم دربست.... تو راهی هم نمی زنیم! (به جون پل نیومن!)

با امیررضا در مورد ترانه علیدوستی به شدت موافقم. اون فصل هایی که ترانه داره با حسرت به کتاب نگاه می کنه واقعا تو سینمای ایران کم نظیره...

امشب برنامه سینما ماوراء دوباره یک نسخه ماورایی !! که اینبار فیلم « شانس کور » اثر کیشلوفسکی بود رو نشون داد . من نمیفهمم وقتی فیلمی فابلیت پخش در تلویزیون ایران رو نداره چه اصراری به اینکار هست . یک شاهکار سینمایی تبدیل به یک اثر بی سر و ته شده بود که من که 5-6 بار فیلم رو دیده ام چیزی از اون سر در نیاوردم . به اینها دوبله مزخرف و کیفیت بد تصویر رو هم اضافه کنید . و نکته جالب اینکه مهمان های برنامه صحنه هایی رو که نشون داده نشده بود رو تفسیر میکردند .

خوشم میاد امیر آدم زرنگیه حالا که حوصله نداره یا شاید وقت نداره یا شاید هم انگیزه نداره اینجا چیزی بنویسه یک جمله از برادر جان فرانکن هایمر برداشته بعنوان مطلب جدید تکرار می کنه فقط تیتر داستان باید عوض بشه که اونم خیلی سخت نیست اصلا بیا به شیوه کیارستمی یک مقاله خالی بذار ما خودمون از قوه درکمون استفاده کنیم وحاشیه خالی یا بهتره بگم متن خالی را پر کنیم.

آدمهاي خوب داريم . آدمهاي بد . تو كجا ايستاده اي آقا

وودی آلن در فیلم آنی هال ( مطمئن نیستم شاید فیلم دیگری بوده ) می گوید :

دو تا پیره زن با هم داشتن حرف می زدند . اولی می گه : غذای این رستوران اصلا خوب نیست .

دومی می گه : آره تازه گوشتش رو هم کم می گذاره .

حالا حکایت من و هم میهن این طوریه ! یعنی از همون اول ، عاشق صفحه ی سینمایی اش نبودم . زیادی معمولی بود . البته قبول دارم نسبت به روزنامه های ایران خیلی پیشرفت داشت اما با توقیفش انگار آوار رو سرم خراب شد .

به هر حال اینش زیاد مهم نیست که من خوشم بیاید یا نیاید ( که اصولا از همه چیز نمی آید ) . مهم این است که هم میهن ، همان هم میهن باشد . با همان نگاه انتقادی . درست مثل قبل .

این هم جمله ی این بار :

اجازه دادن به سانسور شدن ، به عقیده ی من یک نوع تسلیم است .من حتی ترجیح می دهم اثری که دستور می دهند فلان جایش را باید حذف کرد ، اصلا منتشر نشود .

از احمد شاملو

این آلزایمر بعد از اعتیاد شده بلای جوانان . باور کنید بیشتر از صد بار خواستم بگم بابا خیلی از بچه ها غیبشون زده . بیاید یه یادی ازشون بکنیم . اما مگه شد ؟ هر بار یادم رفت . به همین خاطر در فاصله ی کمتر از نیم ساعت کامنت دومم را می گذارم تا این بار فراموشش نکنم .

آقا مهدی پور امین باور کن خیلی به یادت بودم . همش تو ذهنم بود بابا این اخوی ما که از همه یاد می کنه و کامنت گذار احضار می کنه پس کجاست ؟ تازه فقط صحبت احضار بچه ها که نیست . یادتان رفته همین مهدی خان چه شعر بلند بالایی برای امیررضا جان سرایید ؟ تازه خودت که گفتی کنفرانس هامون هم داده ای . آن گوشه کنار ها هم که فیلم نقد می کنی . جلوی سانسور هم که می ایستی . چرخه ی دانش رو هم که با پروژه هات می چرخونی .

باور کن مهدی جان . نه فقط تو ، برای خیلی ها هم که کم به کم می آیند دلم تنگ می شود .

تلخ زبون ( که خیلی کم به کم می یاد ) ، خانوم میری ( که دوباره از همین جا باز هم برای سلامتی مادرشون دعا می کنم ) امیر پارسا خان ( که یه لحظه از پشت در اومد و بعد رفت . رفیق برگرد منتظریم ) ، امید جعفری ( که فکر کنم الان در حال ساختن مستندش است و امیدوارم موفق باشد ) ، سهند خانوم ، علیرضا خان ، احسان ها ( اگر یادتان باشد یک احسان ساده داشتیم و یکی دیگر روی ن احسان ستاره می گذارشت ) ، آقا شایان 86 ( که به قول خودش سه ماه یک بار کامنت می گذارد ) و خلاصه خیلی های دیگه که دیگه این ذهن یاری نمی کنه .

به هر حال این ها را گفتم که نگید چه قدر طرف نامردِ . مهدی جان ، از ما که ناراحت نیستی اخوی ؟

یا حق

درود عقیل عزیز