shayad in khosh shansiye ghashangie ke tavalode man ba shoma too ye rooze movafagh bashin

تولدتونو از صميم قلب بهتون تبريك مي گم و براتون آرزو ميكنم سالهاي سال فيلمهاي زيبا بسازيد ماهم باشيم و ازشون لذت ببريم.

اگه می شد حسنی یه مستند از تزک استدیوش می ساخت ها ده تا جایزه می برد.

تهمینه میلانی عزیز؛

«« تولدتان هزاران بار مبارک »»!

امیدوارم همواره بهروز و پیروز باشید و با ساخت آثاری همچون دوزن و نیمه ی پنهان، حقایق تلخ جامعه ی ما را به زیبایی تصویر کنید.

دوستدار شما...

خانم ميلاني تولدتون مبارك.

ولي بهتون نمي خوره كه 49 سالتون باشه با اينكه كارتون هم خيلي سخته و زندگي پر مشغله ايي داريد ولي خيلي خوب موندين بهتون تبريك مي گم.

و اميدوارم فيلم جديدتون هم مثل بقيه ي آثارتون خوب باشه.

مرسي

چقدر این زن ماهه...باهال ترین کارگردانی که تا حالا دیدم که باهام گرم گرفت... خیلی خیلی تولدتون مبارک...به امید موفقیت روز افزون

روژین خانوم اگه جرات داری به همین خانومی که باهات گرم میگیره بگو بالا چشت ابرو ببین چه جوری محل رو در سه سوت ترک میکنه. با لاخره ایشون یه کوچولو سواد روانشناسی داره دیگه.

دوستت دارم تهمینه عزیز... تولدت هم مبارک ! تا عمر دارم , لذتی را که از تماشای شاهکار سینمای ایران: نیمه پنهان بردم , فراموش نمیکنم.

هیچ وقت یادم نمیره، چند سال پیش میلانی فیلم زن زیادی رو اورد آمریکا تو یه سینما اجراش کرد، کسی‌ نمیشناختش آنچنان. امسال فیلم سوپر استار رو اورد آمریکا تو همون سینما پخشش کرد. من به عنوانه یه دوستار سینمای ایران در آمریکا رفتم روز اول اکرانش ببینم. وقتی‌ رسیدم دیدم صف همه کشیدن و توشون خوانده‌های دره پیتی ایرانی‌ تو لوس انجلس و چندتا شخصیتهای تو ماهوارهٔ لوس آنجلسی دیده می‌شه. بعد فهمیدم روز اول فقط واسه اینهاست که دعوت شدن از طرف میلانی نه واسه بقیه!

با دوستم وای سادیم تا همه برن تو، بد رفتم جلو بهش گفتم ما امدیم این فیلم رو ببینیم، خیلی‌ با تکبّر و بی‌ اعتنایی گفت نمی‌شه دیگه، باید روز دیگه بیاین، راهشو کشید رفت. جالب اینجاست که این آدم کسی‌ رو که می‌خواد واسه فیلمش پول بده که ببینه پس می‌زنه واسه خاطره شهرتش میان یه مشت آدمهایی که فکر می‌کنن هنرمندان! حد عقل واسه خاطره جیبشم که شده مخاطب عام رو پس می‌زنه!

فروشندهٔ گیشه که یه آمریکایی‌ بود گفت صبر کن وقتی‌ همه رفتن تو و اگر جا بود بهتون بلیط می‌تونم بفرشم برین تو. که بالاخره ما رفتیم تو، جای خیلی‌ بده جلو هم نشستیم و قبل از شروع فیلم به حرفای میلانی گوش دادیم. با یه حال هوی خیلی‌ متکبر و از خود راضی‌ شروع کرد خود شیرینی‌ کردن که اره من الان دوست داشتم ایران بدونم بجای اینجا و از کسی‌ هم نمیترسم، بد شروع کرد ادا در اوردن که "چی‌ میگی‌ آقای پاسدار من حرفمو میزنم". بعد گفت این فیلم راجع یه آدم معروفی‌ هست که خودشو گنده میبینه و .... دوستم تو گوشم گفت "فکر کنم داره خودشو میگه"

من از کارهای قبلیش خوشم اومده و به عنوانه یه کارگردان زن ایرانی‌ بعضی‌ از فیلمش رو تحسین می‌کنم ولی‌ جالبه که ماها وقتی‌ به یه جایی‌ میرسیم چقدر خودمون رو گم می‌کنیم. بعد میایم واسه جامعه یه چیزی میسازیم که درس به دیگرون بدیم در صورتی‌ که اگه به آینه یه نگاه بندازیم بزرگترین کمک رو به جامعه کردیم. در ضمن برامم اهمیت نداره شما طرفداران این کارگردان چی‌ میگین! کسی‌ که نتونه عیبه کسی‌ رو که دوست دره ببینه، دوست داشتنش ارزش نداره.

rooz be rooz be samte movafaghiat gam barmidare vaghean nime penhanesh harf nadare.ghodrati ke too tahlilaye ravanshenasi dare take.man ke too neveshtan lengasho nadidamt tavalodesh mobarak..