با سپاس از آقاي محمدي

دستتون درد نکنه و خسته نباشید.ممنون از اینکه گزارش تصویری از این مراسم را ارایه دادید.

من هم خیلی دوست داشتم که امروز در این جمعیت بودم واقعا ارزشش را داشت.

روحش شاد و یادش گرامی.

عکس های خوبی بود.منم درگذشت گوهر سینمای ایران رو به همه تسلیت میگم.

vaghen motasef shodam khoda rahmatesh kone

سلام عمو خسرو

رفتی ...

آمده بودم برای بدرقه ات ... برای نگاه آخرت ... برای سلام آخرت ... آخر تو هیچ وقت خداحافظی نمی کنی !

عمو خسرو حالم خوش نیست!

نمی دانی چقدر حالم بد است !

نمی دانی چقدر دلتنگت هستم !

نمی دانی نشناخته چقدر بغض نشسته بر گلویم!

آخ ... عمو خسرو .... چقدر زود دیر شد !

.....

عمو خسرو بگذار به رسم خودت از نو برایت بنویسم :

حال همه ما خوب است اما تو باور نکن !

ostad azizam che zud rafti vali che ziba rafti be to salam mikonam ke emruz be donyaye mandegari va abadiyat peyvasti be to salam mikonam va tavalode dobareye toro be to tabrik miguyam digar barayat gereye nemikonam balke be to eftekhar mikonam chon to be tamame ma eshgh ra amukhti be ma sabz budar ra amukhti ostad mamanunam i

Tasliat vajey koochaki ast dar ghame az dast dadane azizi bozorg... shakibaie nazanin roohat shad.

من هم این واقعه تلخ را به همه هنرمندان کشور تسلیت میگم.

are, kheili shoOloOgh boOd, taghriban hame boOdan! vali heyf k in ghoOle bazigari, in marde boOzoOrgo az das dadim!!!rohash shad yadash gerami

خسرو جان خداحافظ

ای کاش تلویزیون مراسم تشیع جنازه خسرو شکیبایی را می ذاشت چون ما در اصفهان هستیم ونمی توانی مراسم را ببینیم

مراسم خیلی افتضاح بود... ملتِ مُرده پرست ..نصف بیشتر مردم واسه دیدن بازیگرا اومده بوذن..تازه زیاد هم سرشناس نبودن ...

به جز بوی عرق و له شدن تو اون گرما هیچی نداشت.. هیچیش به یه مراسم تشییع نمیخورد..

الحق که ایرانیها خودشونو نشون دادن

آخ فقط يك كلام...افسوس

عکس یادگاری از لحظه های تلخ

متاسفانه خیلی ها به جای فاتحه خواندن و صلوات فرستادن برای شادی روح آقای شکیبایی آمده بودند که از ستاره های محبوب خود عکس بگیرن. این همه دوربین هایی که در تصاویر می بینیم برای ثبت لحظه هایی تلخ مثل زهر است؟

این مراسم به این بی نظمی در شآن ایشان بود؟ ما بدرقه کنندگان خوبی هم نیستیم

ba didane ein aksha baz ham galoyam por az boghz shod va dar eine hal hastar tamame vojodam ra gereft ,faghat mitonam begam heif

in che vazeye chera bazy aksha filteran

cheh kam!!!!!!!!!!

salam be hamegie doostan

marasem besiar aberoomand bargozar shod va mardome iran bare digar neshun dadand ke mehrabantarin ensanha hastnad

ghorbune ghadame unai ke umadan va roohe khosro shakibaeero shad kardand,khosro midid!bale rooh binast,shad mishavad

ata

زندگي صحنه يكتاي هنرمندي ماست...

هر كسي نغمه خود خواند و از صحنه رود...

صحنه پيوسته بجاست..................

خسرو شكيبايي رد زمان بود در فضا

روحش شاد

باورم نميشه....

يعني...

ديگه نه صداي گرمتو ميشنويم و نه بازي فوق العادتو ميبينيم...

خيلي زود بود...

خيلي زود رفتي...

دوسست دارم و هيچ وقت فراموشت نمي كنم

ba arze tasliat be hameye dostdarane aghaye shakibai.

midoonam arezooie dorosty nist ama az khodavande bozorg mikham ke omre honarmandane maro toolanitar kone ta ma kamtarshahede hamchin vaghaiai bashim.

khodaya sabr bede be anke did che amad barsare ou.

از شمار دو چشم يك تن كم از شمار خرد هزاران بيش

خسرو شكيبايي عزيز

هميشه به يادت خواهم بود و شب هاي جمعه برايت نماز خواهم خواند.اميدوارم دوستدارانت نيز چنين كنند.

خيلي غم انگيزه خيلي هيچ چي نمي تونم بگم موندم هنوز توي شوكم باورتون مي شه من مي ديدم خيلي از كسانيكه مثل خودمون بازيگر نمي دونم نويسنده نيستن ولي از چهره هاشون معلوم بود كه شديدا از اين فاجعه ناراحتن من خيلي ناراحتم

به نام حضرت حق

زخمی جانکاه بر پیکر و جان و روان نشست . فاجعه بس غم انگیز و دلخراش بود . اندوه فاجعه را از سویدای دل گریستم . جامعه هنر و هنر دوستان ایران یکپارچه در نبودش گریستند .

و فقط می توانم با تمام وجود بگویم آه خسرو ی عزیز حالا چرا ؟

روحش شاد و نامش جاویدان

کیوان تقی زاده فرد

او رفت... و پشت حوصله نورها دراز كشيد و هيچ فكر نكرد كه ما ميان پريشاني تلفظ درها براي خوردن يك سيب چقدر تنها مانديم...

سلام عمو خسرو

خوبي جات راهت دلم برات خيلي تنگ شده خيلي

فكر نكن كه مي تواني از ياد من بري

هواي حوصله ابري است

نمي دوني بدون تو چه حالي دارم

نمي دوني داره بهم چي مي گذره

بعد رفتن تو روزگار من طناب دار

باورت نمي شه اگه بگم دوست داشتم هميشه از نزديك ببينمت ولي.... افسوس

"آروم مي روم مبادا رفتنمو ببيني با چشمهاي پر از اشك سر راهم بشيني

ديگه وقتي نمونده تو دل اين شب تار مي سپارمت به خاطر براي آخرين بار" خداحافظ اي هميشه به ياد ماندني اي هميشه دوست داشتني

مرا تو بی سببی نیستی؛

به راستی صلت ِ کدام قصیده ای

ای غزل؟

...

عمو خسرو اومدم و رفتنت را دیدم. مثل همیشه با وقار و متانت بودی. آمدم تا بگویم هرجا که باشی مثل همیشه دوستت دارم. و به تو افتخار میکنم.

مرسي عكسا خوب بود ولي راست ميگه كم بود

نمی خواهم باور کنم خسرو ... رفتنی بود ... باور نکن عزیز من ... باور نکن که حال همه ما خوب است ........

می‌روی و روی سن جای تو خالی

یاد تو آید در این دور و حوالی

می‌روی و لنز دوربین باز باز است

یک کلوزآپ از تو دیده غرق راز است

بد تر از مرگ است آن دردی که باز

زندگی میخندد و ما نیستیم

یادش گرامی......

به نظر من عکسهایی که با موبایل از مراسم گرفته شده قطعا از این عکسهای تکراری و ضعیف بهتر است. نیمی از مردم نمی دانستند برای چی اومدند نمی دیگر هو که تماشاجی های خوبی بودند........ شکیبایی رفت و آثارش را هم با خود برد .. بزودی به فراموشی خواهد رفت مثل داوود اسدی عزیز و جوان که کسی یادی ازش نکرد.

دلم گرفته است. بغض هنوز رهايم نكرده‌ است. چقدر دوست داشتني بودي خسرو جان. دوربين كه روي چهره‌ات مي‌افتاد بي‌اختيار نگاهم به صفحه تلويزيون يا پرده سينما دوخته مي‌شد. انگار جنس هنر تو با هنرهاي ديگر تفاوت داشت و من اين را مي‌فهميدم. خسرو جان، دوربين در مقابل تو كم مي‌آورد چراكه تو فراتر از آن بودي كه صرفاً بخواهي توجه مخاطب را به خود جلب كني بلكه تو هنر را با تمام عمق آن و با عيار واقعيش عرضه مي‌كردي . آري تو فدايي هنر بودي نه آنكه هنر ابزاري براي خودنمايي تو باشد . هنرمند واقعي تو بودي چراكه گوهر هنر يعني عشق و دوست‌داشتن را پاس داشتي. هنر عاشق تو بود و تو عاشق هنر . آري تو يك عاشق بودي و من عشق را در نگاهت ميديدم. روحت شادمان و يادت جاودان اي خسرو عاشقان.

salam aghaye shakibaie khaili doostetoon daram va dar ghame az dast daadne shoma heyranam

kasi nemidoone khatmeshoon to kodoom masjede?

ممنون که این عکس ها را گذاشتید فقط کم بود اگه ما اصفهان نبودیم حتما به مراسم زنده یاد شکیبایی میرفتیم

می ترسم از زندگی در سرزمینی که مزد گورکن, از آزادی انسانها بیشتر است

می ترسم از زندگی در سرزمینی که متملقان ریاکار را ارج می نهند و آزادگان شرافتمند را رنج

می ترسم از بودن در میان انسانهائی که جهل و تعصب را زینت خود می دانند و دانستن و جستجو را ننگ و عار

می ترسم از زندگی در سرزمینی که مردمانش غبار تزویر را با رضایت خاطر تنفس میکنند و آنچنان به آن عادت کرده اند که طعم خوش اکسیژن صداقت را به فراموشی سپرده اند

می ترسم ازمردمانی که مدتها قبل از آنکه جسمشان از حرکت باز ایستد,روح خود را می کشند تا رنج درک حقایق را احساس نکنند

می ترسم از زندگی در سرزمینی که مرده انسان بسی با ارزشتر از زنده اوست

می ترسم, می هراسم, از تنهائی در میان این انبوه جمعیت

همیشه دوسدت دارم.

او مارا باخاطراتش تنهاگذاشت روحش شاد .

حال بياييم وجود ديگر بزرگان رادرحيات غنيمت شماريم .

فقط می تونم بگم :

بازگشت ما به سوی اوست

روحش شاد

فقط می تونم بگم :

بازگشت همه به سوی اوست

سلام به همه

مردمی که در مراسم تشییع جنازه خسرو شکیبایی حضور داشتند، سه دسته بودن:

1. اونهایی که اومده بودن گلزار و رادان ببیننتو بعد برن به همه بگن.

2. اونهایی که مراسم تشییع حنازه رو با عروسی اشتباه گرفته بودن و از ظاهرشون کاملا هویدا بود.

3. یه عده ای هم اومده بودن واقعا واسه ی تشییع جنازه که خب کم هم نبودن.

روحش شاد فقط همین. او که رفت ما باید یه فکری به حال خودمون بکنیم که معمولا نمی کنیم!

بالاخره همه ما باید یک روز بریم دیگه