وووووووووواي چه كيفي داشت اين تعطيلي دو روزه. هميشه آرزوم بود براي يك بار هم كه شده، ما رو هم براي برف تعطيل كنن كه بالاخره اين هم برآورده شد. بعد از دوران مدرسه از اينكه با اومدن برف يك متري هم هيچوقت كار ما تعطيل نمي شد، عقده‌اي شده بودم. سالها بود، دلم مي خواست مثل بچه‌هاي مدرسه‌اي با اومدن برف و يخ زدن كوچه و خيابون تعطيل بشم و بعدش برم برف بازي و... . بعضي وقت‌ها برآورده شدن اين آرزوهاي كوچولو هم خيلي حال مي‌ده به خصوص وقتي كه تقريبا ازشون نا اميد مي‌شيم و فكر مي كنيم اون اتفاقي كه دلمون مي خواد هيچوقت نمي افته. خلاصه با اينكه خيلي‌ها مخالف اين تعطيلات بودن اما من خيلي حال كردم و فكر مي‌كنم واقعا لازم و ضرروي بود با اين شدت برف و سرما و يخبندان.
ديشب با بچه ها "رز ارغواني قاهره" رو ديديم. وقتي داشتم فيلم رو تماشا مي كردم، فكر مي كردم واقعا چقدر كيف مي‌داد اگر آدم‌هايي رو كه دوست دارم از توي فيلم‌ها مي اومدن بيرون توي دنياي واقعي. بعدش فكر كردم، چقدر تعداد اين آدم‌هاي دوست‌داشتني زيادن، اما وقتي فيلم تموم شد و فرصت كردم، درست و حسابي فكر كنم، خيلي تعجب كردم.
تعجبم از اين بود، تعداد آدم‌هايي كه واقعا و از ته دلم مي خواد از دل فيلم‌ها بيرون بيان از پنج، شش نفر بيشتر نمي‌شد. هرچي فكر كردم و توي خاطرات و حافظه‌ام گشتم و گشتم، تعداد اونها بيشتر از اين نشد اما قبل از اينكه سر فرصت بخوام فكر كنم، تصورم خيلي بيشتر از اين بود و فكر مي‌كردم بايد يك ليست بلند بالايي از اين آدم‌ها داشته باشم.
شايد اين چيزي كه مي خوام بگم به اين فيلم بي‌ربط باشه اما اين موضوع باعث شد، يك ذره تكون بخورم. با خودم فكر كردم، شايد بعضي از آرزوهايي كه هميشه برامون خيلي بزرگ جلوه مي‌كنن، اونقدرها هم بزرگ نباشن. شايد به اين دليل خيلي بزرگ شدن كه مدام بهشون فكر كرديم و يواش يواش بدون اينكه بخواهيم، وسعتشون چند برابراون چيزي كه هست، شده و بيشتراز آنچه كه هست، دست‌نيافتني.
از رز ارغواني قاهره خيلي خوشم اومد. به اين دليل كه مرز بين واقعيت و رويا خيلي ظريف و باورپذير از بين رفته بود. با اينكه رويايي نيستم اما اگر به جاي سيسليا بودم، ديگه برنمي‌گشتم توي دنيا واقعي و حتما اون دنياي رويايي رو انتخاب مي‌كردم. بخصوص كه همه چيز توي اون دنيا قابل تغييربود و نبايد همانطور كه از قبل پيش‌بيني شده بود، پيش مي‌رفت.
- برو بچ سايت. ممنون از لطفي كه داريد اما زوركي كه نمي‌شه چيزي نوشت. تو روخدا بگذاريد وقتي واقعا حرفي دارم، بنويسم. ننوشتن بهتر از الكي نوشتنه. بعدشم اينجا كه وبلاگ شخصيم نيست كه بتونم تمام درد ودل‌ها و چيزهايي رو كه توي اونجا به راحتي مي‌شه نوشت، اينجا بنويسم. فضاي وبلاگم كه فقط چهارتا دوست و آشنا به اون سرمي‌زنن با اينجا كه يه عالمه بازديدكننده داره فرق مي‌كنه. نوشتن چند پست قبليم حرف و حديث‌هايي به دنبال داشت كه به جاي شاخ، تيرآهن از سرم بيرون زد. اينجا بايد محتاط بود. پس دركم كنيد.
بازگشت به روزنوشت هاي گلاويژ نادري
بهنام بدری
سه‌شنبه 18 دي 1386 - 20:56
| 5 |
 |
 |
|
سلام. تبری می گم سرعت ایندکس سایتتون رفته بالا. رز ارغوانی رو ندیدم. ولی از کارهای الن از آنی هال بهتر نداریم. داریم؟
|
بر و بچ سایت
چهارشنبه 19 دي 1386 - 23:42
| 8 |
|
|
|
چشم.
|
سهیل
جمعه 21 دي 1386 - 0:40
| 15 |
|
|
|
خیلی ممنون از بابت همه چی من هم عقیده دارم کم نوشتن و با محتوا نوشتن بهتر از زیاد نوشتن ولی... هستش قلم روان و زیبایی دارید
|
جمعه 21 دي 1386 - 12:28
| 7 |
|
|
|
مطلبت دوست‌داشتني بود مثل هميشه، مثل خودت. بيست وششم همه بي صبرانه منتظريم. يادت باشه. يك وقت ماها رو غال نگذاري!؟!؟ برات مخصوصا كامنت گذاشتم كه هيچ بهانه‌اي براي پيچوندن نداشته باشي. اين كامنت مجبورت مي‌كنه كه حتما بياييييييييييي.
|
سهیلا
جمعه 28 دي 1386 - 11:52
| -13 |
|
|
|
salam azizam... man etefaghi oomadam be vebloget... khoob bood. . pishe manam bia . montazerama bye.
|
سعید حسینی
جمعه 28 دي 1386 - 12:23
| -9 |
|
|
|
دوستان سلا م وب سایت هواداران داریوش مهرجویی راه اندازی شد پشت پرده توقیف سنتوری زندگی نامه مهرجویی به قلم مهرجویی مقاله مهرجویی در مورد برگمان و فیلم های مسئله دار جشنواره امسال در این وب قرار دارد www.mehrjoui.blogfa.com حتما سر بزنید
|
سعید حسینی
جمعه 28 دي 1386 - 12:27
| -10 |
|
|
|
دوستان سلا م وب سایت هواداران داریوش مهرجویی راه اندازی شد پشت پرده توقیف سنتوری زندگی نامه مهرجویی به قلم مهرجویی مقاله مهرجویی در مورد برگمان و فیلم های مسئله دار جشنواره امسال در این وب قرار دارد www.mehrjoui.blogfa.com حتما سر بزنید
|
كامبيز
جمعه 5 بهمن 1386 - 22:44
| 9 |
|
|
|
سلام من تمامه مطالبه شما رو خوندم خواستم اميدواري بدم واسه ادامه به قوله برو بچ ايول
|
شنبه 6 بهمن 1386 - 11:8
| -15 |
|
|
|
وبلاگتون پر از انرژي است. اين فضا كمتر توي وب‌ها وجود داره. اومدن به اينجا باعث مي‌شه، روحيه آدم عوض بشه. اميدوارم همينطور پرانرژي بمونه. مطمئنم كه خودتون هم همينطور پرانرژي هستيد.
|
alireza
شنبه 13 بهمن 1386 - 16:39
| 5 |
|
|
|
سر فصل نوشته هايت هزارويك شب است. هزارويك شبي كه نام اصليش " هزار افسان " است و تكنيكي قصه در قصه دارد كه ما ايرانيان اين فرم داستاني را از داستانهاي هندي بيش از دو هزار سال پيش قرض گرفتيم. اصل هزار افسان از بين رفته و به دست ما نسخه تغيير يافته آن كه مملو از داستانهاي عربي و ... از سراسر دنياست ، رسيده است. هزارويك شب افسانه اي است بسيار جذاب كه شهرزاد قصه گو تنها قهرمان اصلي آن است. پايان نامه دانشگاه من در مورد هزارويك شب بود و بيشترين كسي كه كتاب در مورد هزارويك شب چاپ كرده خانم دكتر نغمه صميني است كه استاد دانشگاه تهران است و نويسنده بسيار خوبي است.
|
کیارش
سه‌شنبه 30 بهمن 1386 - 16:28
| 5 |
|
|
|
کجایی بابا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اه. بنویس دیگهههههههههههههههههه.
|
Behrooz
شنبه 4 اسفند 1386 - 18:26
| 9 |
|
|
|
Khili bahali baba ye zang bezan
|
شهرزاد آریانا
سه‌شنبه 7 اسفند 1386 - 14:6
| 1 |
|
|
|
گلاژه جان، در مورد مطلب ستاره های تکرار نشدنیت. من هم با تو موافق ام، اون هم چه جور. همین آدری هپبورن عزیز. دیگه لنگه اش تو سینما پیدا نمیشه. من عاشق آدری ام. بانوی زیبای من، تاتاریکی صبر کن، سابرینا، رابین و ماریان، صبحانه در تیفانی و... این تازه در مورد هپبورنه. همه ستاره های کلایسک سنما یه جورایی این جوری اند. سحرآمیز و جادویی ان. اماا با هیچ کدام از بازیگرهای معاصر اصلا حال نمی کنم.
|
محمدرضا
چهارشنبه 8 اسفند 1386 - 13:56
| -6 |
|
|
|
آره. ستاره های کلاسیک یه چیزه دیگه بودن. من عاشق همفری بوگارت و اینگرید برگمنم. واقعا هم که تکرار ناشدنی هستن.
|
پوریا پورزند
چهارشنبه 8 اسفند 1386 - 15:4
| 6 |
|
|
|
این دایان کیتون هم اگر که وودی آلن نبود هیچ وقت میون ستاره ها سر در نمی آورد. نمی دونم که چرا از دایان هیچ وقت خوشم نمیامده. دایان کیتون هیچوقت اون جذابیت ستاره های هالیوود نداشته و من که میگم اون فقط خوش شانس بوده. اصلا قابل مقایسه با استریپ و ... نیست. اینها رو فقط بخاطر عکس کیتون گفتم.
|
پدرام تجریشی
سه‌شنبه 14 اسفند 1386 - 16:40
| -12 |
|
|
|
با این عکس آدری هپورنت خیلی حال می کنم. همین نشون میده که آدم باحالی هستی.
|
گلاویژ
شنبه 18 اسفند 1386 - 14:10
| -1 |
|
|
|
آقای پورزند. عکس میا فارو رو گذاشتم. اگه یک بار دیگه به دقت نگاه کنید متوجه می شوید. به هر حال ممنون از کامنتتون و اظهار نظری که کردید. وودی آلن سهم زیادی توی بزرگ شدن یک سری آدم ها توی سینما داره. خیلی از آدم هایی که دیگران به اونها کاملا بی توجه بودن توسط اون کشف و معرفی شدند.
|
ahmad
سه‌شنبه 27 فروردين 1387 - 16:24
| 6 |
|
|
|
salam piruz bashid
|
.gif)
(4).gif)
.gif)