سلام نوید جان. دیگه قرار نشدها! کلی حالمونو گرفتی که رفیق با این پست! تو بنویس. ما پایه ایم. تا آخرشم هستیم باهات. تا تهش!نبینم این طوری باشی!

به ارواح خاک بیلی وایلدر می گم. به خاطر همه اون شبهایی که باد (جک لمون که خدا بیامرزدش واقعا) پایین آپارتمانش توی سرما لرزید و فرداش به طرز فجیعی سرما خورد. به خاطر اون نگاه محجوبانه لمون و مک لین توی نمای آخر فیلم...

واسه خاطر همه اینها و کلی چیزهای دلچسب دیگه....

بازم منتظرم و می دانم که منتظریم.

ادی : بازی تموم نمیشه تا وقتی که بشکه بگه....

نگو که خسته ای نوید مینه سوتا...تا آخر بازی هستیم...

این کامنت را برای امیر نوشته بودم اما برای تو هم می آورم رفیق!چون یادت کردم!

1-اتفاقا من هم هفته گذشته سفر زمینی داشتم ... و کیف وافر گوش کردن موسیقی داخل ماشین و جاده پر پیچ و خم چالوس هم که وصف ناشدنی ایست!! نمیدونم تعجب میکنید یا نه؟! اگر بگم سر تاسر سفر با موسیقی اصیل ایرانی و با نوع آوری های همراه با آن نوع موسیقی طی شد.استاد شجریان،حسین علیزاده ، پرویز مشکاتیان و.... که نیاز به تعریف من ندارند.حسرت دیدن کنسرت زنده "استاد لطفی" هم که بعد از سی سال دوری از وطن برگزار کرد به دل ما موند!!

نمیدونم دوستانی که اینگونه شیفته موسیقی راک و جاز و ... هستند نظرشان در مورد موسیقی اصیل ایرانی چیست؟؟ چند مرتبه می خواستم این سوال را از عزیزان پیشرو در این زمینه بپرسم،اما پیش نیامد!! "امیر قادری" و "نوید غضنفری" را می گویم.!!(کاوه اسماعیلی را هم اضافه کنید!)

2-روزی به یکی از دوستان "خوره راک"!! که معتقد بود آن حسی که در موسیقی غربی دنبال میکند به هیچ وجه در موسیقی وطنی یافت نمی شود،پیشنهاداتی دادم که نظرش کمی تغییر کرد! (البته شاید هم خیلی تغییر کرد اما به روی خودش نیاورد!)

از اساتید نامبرده در بالا که بگذریم،من دو آهنگ از "شهرام ناظری" را پیشنهاد دادم."آتش در نیستان" و "مطرب مهتاب روی".از خواننده محبوبم هم میگویم."حسام الدین سراج" با آهنگ "بسم الله ای شمس الضحی..."

خلاصه که من سلیقه موسیقیایی ام را گفتم.ببخشید اگر پیر مردی است!! شما هم اگر دوست دارید بگویید...

سلام نوید جون،بعد از مدتها آمدم وبلاگت رو دیدم ،دیدم عکس از آپارتمان وایلدر گذاشتی دلم نیومد اظهار فضل نکنم و رد شم.اگر کسی بخواد یه شاهکار قصه گو ببینه اون فیلم آپارتمان وایلدر.راجع به اون دیالوگ شرلی مک لین هم حرفی ندارم بزنم.

غمگین نبینمت عزیز، اون جمله یول برینر که امیر قادری نوشته بود رو دوباره بخون و به زندگی لبخند بزن، به نظر من سه کامنت درست از چهل تا کامنت پرت و پلا بهتره ( چرا میخندین ،صدای نوشابه ای که برای خودم باز کردم تا اونجا اومد؟! )

پیشنهاد میکنم "من و نگین دات کام" رو اگر ندیدی ببینی، برای حالت خوبه( این رو کاملا جدی گفتم) به نظر من چیزی در قواره های "لیتل میس سان شاین" است، بلکه هم بیشتر

نوید جان:

بی رونقی کامنتها گاهی ربطی به روزنوشتها نداره.یه دلیل خیلی ساده تر از این حرفها داره که با هیچ تبلیغی هم درست نمیشه(تازه مگه ما اوندفعه به خاطر تبلیغ نیما کامنت گذاشتیم؟!).دلیل ساده ش اینه که کامنت گذارها حال و روز خوبی ندارن این روزها.حالا تو باید فکر یه روزنوشتی باشی که این فاز ما رو یا بگیری یا تغییرش بدی!!!

ولی خیلی سخته ها!اما به تو میگم چون میدونم تو از پسش بر میای.

کامنت نگذاشتن دلیلی بر خوانده نشدن و مورد توجه واقع نشدن نیست . اشکال از وسعت ماست که یه کامنت هم سخت و مشکل به نظر میرسه .

مورد توجه مایی رفیق !!.

و اما در پاسخ به مهدی عزیزم.اینجا کنار نوید خجالت میکشم افاظات موسیقیایی کنم...اما فقط خواستم این رو یادآوری کنم که در هیچ هنری پایبند ژانر و سبکی نیستم(که البته به اعتقاد خودم یک نقطه ضعفه)...همانطور که مثل خیلیهای دیگر موسیقی راک را با پینک فلوید شناختم خیلی قبل از آن مثل خیلی از خانه های دیگر با صدای شجریان بزرگ شدم.به گوشم هم گفتم هر صدایی که برایت خوش آمد در آن غرق شو...هنوز آواز چهار گاه شجریان در آلبوم دستان (دوش دور از رویت ای جان...) موسیقی آغاز هر صبحم است.تازه اگر از کتک خوردنم به خاطر بلیت کنسرت دو سال قبل شجریان جلوی شهر کتاب نیاوران بگویم چه میگویی؟با این سواد ابتداییم شباهت های زیادی بین پراگرسیو راک و نوآوریهای حسین علیزاده پیدا کرده ام.همین آقای لطفی که بداهه نوازیهایش صدای همه را درکنسرت اخیرش در آورده بود به موسیقی غربی علاقه زیادی دارد و خودش گفته استینگ و التون جان و پیتر گابریل و فیل کالینز را مشتاقانه گوش میدهد.(هیچ میدانی همین راحت بودن بیش از حد لطفی در کنسرت اخیرش را که حتا وسط کنسرت مضرابش از دستش افتاد بیخیال ورش داشت و از اول نواخت را با دوران اوج سید بارت مقایسه کرده اند؟)

چرا جدایمان میکنی؟...حالا اگر میخواهی تو هم به هر دو علاقه مند باشی من یک پیشنهاد میکنم که خیلی دم دست است.تصویری هم هست...همه اش هم دارد از کانالهای مختلف پخش میشود.کلیپ november rain گروه گنز اند روزز را خوب ببین.برس به آنجا که گیتاریستشان "اسلش باد" از کلیسا بیرون میاید شروع میکند به ساز زدن .عاشقش میشوی و تا آخر با ما همراه میشوی.من هم که دارم بلیت کنسرت شجریان را میگیرم.منتها ما جامون عقبه.بوفه......

سلام نوید جان.

این از اون حرفها بود ها.

همینکه یه مشت آدم مشتاق رو جمع کردی دور خودت فکر کنم به اندازه کافی خوب باشه. رونق داشتن و نداشتن کافه هم ربطی به شما نداره به قول حمید از وسعت ماست. حالا بابت این عکس واون دیالوگ شاهکارت از وایلدر خودمان ممنون. راستی نمیدانم به موسیقی متال هم علاقه داری یا نه اما گروهی هست به اسم uaral که خب من هم طبق معمول به واسطه یکی از دوستان شناختمشان. گروه خوبی است با کارهایی که قدری متفاوته.

گفتم ما هم پیشنهاد موسیقی بدیم.

همین.

عزیزم تو بنویس ما میخونیم.ولی حس نداریم بنویسیم...

یه دیالوگ از ال (پاچینو) بزار ...کل امیر و نیما هم میخوابه...

سلام به رفقاي عزيز

آهان. اين است. شور و حال. صوفيا جان مگر چه شده كه اين روزها حال همه گرفته است؟ حال و روز خودم را تعريف كنم اشك همه تان دربيايد؟ از اين بگويم كه سر يك لوس (ث؟!) بازي احمقانه چه شانسي ازم گرفته شد؟ نه ول اش كن و به قول درو در «اليزابت تاون»: I'm Fine (چه جالب! اين روزها دل خوشي همه مان شده اين اليزابت تاون) هميشه همين طوري است و بالاخره هم جعبه موسيقي مان به دادمان مي رسد. سياوش جان اصلا غمگين نيستم، اين روزنوشت بيانيه اي بود براي تجويز شور و حال و صفا. كاوه جان تا تو هستي و «شار» روي ميز مانده ميزنيم، مگر نمي گفتي هيچ مان به هم نرفته؟ مگر زوج هاي ناجور كمدي هاي رمانتيك را نديده اي چه طور تا ته اش مي روند با هم!! و اما...مهدي جان پورامين براي اين كه جوابت را موسيقايي و روزنوشتي! داده باشم، يك سري به روزنوشت شنبه 12 خرداد من بزن، با تيتر: زخمه سيم سوم «سل» سنتور روي انگشت سبابه. خيلي جاكريم...اما به نظرم همين اساتيدي كه در موسيقي سنتي مان اسم بردي باعث شده اند نگاه همگان به سازهاي مان محدود شود. همه انتظار خاصي از اساتيد دارند و غير از آن انگار به سنت ها توهين شده، نمي پذيرند. اين است مسأله محدود بودن موسيقي سنتي مان. مثلا «سامونينگ» گروه متالي است كه از چند ساز اصيل ايراني در كارهايش استفاده به جا كرده، چون وسعت آن ها را شناخته اما امان از تعصب هاي خودمان. اميد جان حرفم همين بود كه خودت هم گفتي دمت گرم.

مخلص مهدي اميدواري خودمان. كجايي برادر؟

گریه کن تا دنیا بروت گریه کنه

بخند تا دنیا بروت بخنده!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (Old Boy)

مي شه بيشتر از اين(سامونينگ)بگي؟

كاراشونو چه جوري مي شه پيدا كرد؟