یادداشتی از بهروز شعیبی؛ بازیگر نقش روحانی فیلم «طلا و مس»
عاشقانه​ای در لباس روحانیت

سینمای ما- آشنایی با شخصیت روحانی در پی سفرهایی که به قم داشتیم، به شکل دقیقی به وجود آمد. علاوه برآن با صحبت​هایی که با برخی از دوستان مطلع از روحانیت داشتم اطلاعاتم را در این زمینه کامل کردم. همچنین مشاوره با آقای منوچهر محمدی کمکی جدی به من برای رسیدن به شخصیت سیدرضای فیلم «طلا و مس» بود.

با این حال روحانیت و طلبه بودن یکی از نکاتی بود که باید برای رسیدن به نقش آن را در بازی​هایم رعایت می​کردم و اطلاعاتی درباره آن به دست می​آوردم، اما در نهایت «طلا و مس» فیلمی عاشقانه بود و برنامه مورد نظر ما رسیدن به این فضا و ایجاد حس و حال عاشقانه در کار محسوب می​شد.

اگر حساسیتی و دقتی در جمع​آوری اطلاعاتی درباره روحانیت داشتم از آن جهت بود که به درستی چارچوب اولیه نقش را دریابم تا در ادامه به جرئیاتی که مورد نظر بود، برسم. برای ایفای نقش سیدرضا ابتدا باید آن شخصیت روحانی را درک می​کردم تا در جریان بازی​هایم از اشتباهات دور باشیم. بنابراین فقط در ابتدای راه دغدغه رسیدن به شخصیت روحانی را داشتم و در ادامه عمده انرژی من صرف این کار شد که بخش​های عاشقانه را به درستی ایجاد کنم.

ما بازیگران، ویترین فیلم هستیم و هر کاری که در فیلم اتفاق افتاده مربوط به من به عنوان بازیگر نیست و ممکن است همان نکاتی که برای تماشاگر ناخوشایند باشد به ناتوانی من به عنوان بازیگر بازگردد. کار ما بازیگران ماحصل انرژی کارگردان و عوامل پشت صحنه است که شرایط کار را برای ما فراهم می​کنند.

اگر روحانی حاضر در فیلم باورپذیر شده به این دلیل است که من در مجموعه​ای خوب قرار داشتم و این مسئله را خیلی به خودم و بازی​ام مرتبط نمی​دانم. اگر کار من دیده شده به دلیل این است که در مجموعه خوبی قرار داشته​ام. مهمترین ویژگی این کار آن بود که کارگردان به ما اعتماد می​داد و هیچ دغدغه و نگرانی از چیزی که نمی​دیدیم و پشت دوربین اتفاق می​افتاد، نداشتم.

تنها خطری که وجود داشت این بود که در 90 دقیقه تا 100 دقیقه زمان فیلم دیدن من که همواره مقابل دوربین بودم برای تماشاگر خسته​کننده باشد. این سئوالی بود که بعد از پایان فیلمبرداری در ذهنم شکل گرفت، اما بعد از دیدن فیلم این نگرانی​ها هم برطرف شد.

منبع : خبرآنلاین

به روز شده در : شنبه 8 خرداد 1389 - 0:52