| |
سينماي ما- کیومرث پوراحمد کارگردان مطرح سینمای ایران در یادداشتی که در روزنامه قانون منتشر کرد، با دفاع از فیلم جیرانی انتقادات تند وتیزی را درباره عملكرد وزارت ارشاد مطرح کرده است.
فیلم جیرانی فیلم بسیار اخلاقی وبرای خانوادههای ایرانی آموزنده است
پوراحمد دربخشهای ابتدایی این یادداشت نوشته است: من فیلم «من مادر هستم» فریدون جیرانی را دیدهام و فارغ از تمام جنبههای حرفهای و سینمایی فیلم را بسیار بسیار اخلاقی یافتم. چنانچه بر آنم که دیدن چنین فیلم اخلاقگرایانهای، برای خانوادههای ایرانی بسیار مفید و آموزنده است. در تمامی این فیلم پیامهای اخلاقی تأثیرگذاری میبینیم. به همین دلیل هم به نظر من جوسازیهای اخیر علیه چنین فیلم شریفی فقط میتواند بدخواهیای باشد در ادامه بدخواهیهایی که به تعطیلی و نابودی سینمای ملی خواهد انجامید.
مدیران سینما نباید زیر فشارها سر خم کنند
کارگردان فیلم اتوبوس شب در ادامه یادداشت خود آورده: به نظر میرسد بدعتهایی مانند برخوردهایی که پس از اکران فیلمها شکل میگیرد، نتیجه خوبی نخواهد داشت و مدیریت سینمایی نباید زیر بار فشارهای چنینی سر خم کند. اگر سیاستگذار سینمایی ما تحت تأثیر این هجمهها سر خم کند دیگر نمیشود روی مدیریت آن حساب کرد. نباید هر غیرکارشناسی نظر کارشناسی دهد و سرنوشت اکران و کل سینما را دچار تغییر کند. ضعف مدیریت و درستتر باید بگویم ضعف مدیران است که اجازه اظهارنظرهایی از هر سو را میدهد.
وزیر ارشاد نه علاقهای به هنر و سینما دارد ونهشناختی
پور احمد همچنین افزوده است: دیروز دیدم که آقای حسینی وزیر ارشاد در واکنش به اعتراضات گفته بود که اگر سینما نابود شود جای نگرانی نیست و جایگزینهایی مانند تلویزیون و شبکه خانگی هستند. البته که این گفته از کسی که بر چنین مقامی نشسته بعید و عجیب است، اما از کسی مانند وزیر کنونی که از همان اول بر همگان روشن کرد که نه علاقهای به هنر و سینما دارد و نهشناختی، بعید و دور از ذهن نیست. سینمای ما دچار بحران است؛ از بحث اقتصادی و گیشه بگذریم بحران جدی ما همین اقدامات ضدسینمایی است که انرژیها را میگیرد و سینماییهای تازهکار را دلزده میکند. به نظر من این اقدامات به بحرانها دامن زده و در راستای برنامه ریزیهایی است که به تعطیلی سینما منجر میشود. اما چنین نیست که همیشه موفق شوند. هر مدیری دوره کوتاهی مدیریت میکند و میرود.
این سینما آسان شکل نگرفته که آسان بمیرد
کارگردان سریال قصههای مجید در بخشهای پایانی یادداشت خود نوشته است: درست است که با سینمایی مواجهایم که محتضر و در حال مرگ است اما این سینما آسان شکل نگرفته که آسان بمیرد. جان تازه در کالبد آن دمیده میشود و نجات مییابد. تنها باید کمی به خود بیاییم. سینماگران ما هم در این بحبوحه دچار اشتباهاتی هستند، عدهای طبق سنت فکری «مرگ برای همسایه است» خود و فیلمشان را در معرض خطر حس نمیکنند و واکنشی نشان نمیدهند. بعضیها از اصول حرفهایشان عدول میکنند. ولی با تمام این اشکالات مسئله اصلی ما مدیریت و غلطی است که دوست ندارد سر به تن سینما باشد.
|