سیمرغ بلورین فیلم برگزیده تماشاگران همیشه از مهمترین و پر مسالهترین جوایز جشنواره فجر بوده است. این مناقشهها هم دلیلی ندارد جز شیوه و شکل نه چندان دقیق و شفاف جمعآوری و شمارش و درصدگیری آرای مردم در دورههای مختلف و تغییر متولیان این امر. حواشی بسیاری که در سالهای گذشته بر سر دستکاری یا مهندسی رای در جشنواره برای مطرح کردن یا کمرنگ کردن تاثیر برخی فیلمها پیش آمد، اثبات اهمیت و حساسیت بالای این جایزه جشنواره است؛ از دعوای اساسی در اختلاف آرای سنتوری/ اخراجیها تا ماجراهای هیس دخترها فریاد نمیزنند/ بوسیدن روی ماه یا اختلافات مسالهساز شیار 143/ خط ویژه در دوره قبل.
طبیعیست که اهمیت و اعتبار ویژه این جایزه باعث مناقشه باشد و باب حرف و حدیث و گلایه و شکایت بشود. امسال هم ظاهراً از این قاعده مستثنا نیست و هنوز نیمی از جشنواره نگذشته، زمزمهها درباره این رایگیری و رتبهبندی شروع شده است. نکته جالب و حساسیتبرانگیز در اعلام آرای امسال، یکی نبودن نام فیلم «ایران برگر» در فهرست برگزیدگان و نیز حضور سه فیلم با سرمایهگذاری یک نفر در لیستهای دو روز اول جشنواره (اعترافات ذهن خطرناک من، کوچه بی نام، عصر یخبندان) و ثابت ماندن دو تا از این سه فیلم (کوچه بی نام، عصر یخبندان) در جدول تا امروز است؛ آن هم در شرایطی که یکی از این دو فیلم باقیمانده در کورس رقابت (کوچه بی نام) چندان هم پر سر و صدا نبوده و کار نمایشش به سانس فوقالعاده نکشیده و در عوض فیلم دیگر (اعترافات ذهن خطرناک من) نمایشهای پر رونقتری داشته است.
حضور پر قدرت «رخ دیوانه» از اولین نمایشهایش در صدر
فهرست و رقابتش با «عصر یخبندان» البته جدال کسی سیمرغ مردمی امسال را هم
حساس و جذاب کرده، ولی حرف و حدیثها بر سر احتمال تغییر رای و شائبه حضور رایدهندگانِ
هماهنگشده و غیر خودجوش برای بعضی فیلمها نشان میدهد که مسئولان این بخش باید
نظارت جدیتر و دقیقتر و بدون شائبهای را به قصد حراست و حفاظت از رای و نظر واقعی
مردم اعمال کنند.
شاید در روزهای آینده ناگهان فیلم دیگری از راه برسد و از رقبای فعلی پیشی بگیرد. هر چه هست، امیدواریم سیمرغ مردمی بر شانه فیلم و تهیهکنندهای بنشیند که فیلمش "واقعاً" برگزیده مردم است نه دلخواه فلان تهیهکننده یا مدیر و مسئول و جناح و الخ.