نگاهي به «ورود آقايان ممنوع» ساخته رامبد جوان
این فیلم کمدی را می‌شود با خانواده دید

سينماي ما- كيوان كثيريان:  اگر از من بپرسید، با اطمینان می گویم سینمای ایران در حال حاضر بیش از هر وقت دیگر در ژانر کمدی کمبود دارد. وقتی این را می گویم یقینا تصاویر متحرک مبتذل این روزهای سینما که نام کمدی برخود گذاشته اند را به حساب نیاورده ام. ژانر کمدی به دلیل نیاز مردم به خنده، ژانر محبوبی است و همین محبوبیت موجب سوء استفاده برخی شده تا بنجل های خود را با حمایت مراجع رسمی به نام کمدی قالب کنند.

اما در این میان، فیلم های کمدی خوبی هم ساخته شده اند که تماشاگرانشان را می خندانند بی آنکه متوسل به هر حربه ای شوند، بی آنکه خنداندن برایشان به قیمت استفاده از انواع "شوخی های رکیک جنسی فراوری شده" باشد و وبی آنکه دست به دامان جوک های اس ام اسی یا رقص و آواز و قرکمر و باد معده شوند.

یکی از این کمدی های محترم، "ورود آقایان ممنوع" است. رامبد جوان پیش از این نیز در دو فیلم قبلی اش –"اسپاگتی در هشت دقیقه" و"پسر آدم، دختر حوا" – از رقابت ها و کرکری های زنانه- مردانه استفاده کرده بود و نشان داده بود که موقعیت های کمیک این عرصه را خوب می شناسد.

البته این استفاده، به سوء استفاده نمی انجامد و رامبد جوان – حتی در فضای کمیک هم - آگاهانه از موضع گیری جنسیتی و درغلطیدن به جانبداری پرهیز می کند. به پایان فیلم های او که نگاه کنید، در خواهید یافت که صلح وآشتی میان زنان ومردان، سرانجامِ مورد علاقه رامبد جوان است.
اصولا وقتی فیلمنامه نویس وکارگردان هردو موقعیت کمیک را به خوبی بشناسند و در خلق آن درست عمل کنند و همچنین فرق شوخی را با مسخره بازی و لودگی، خوب بدانند، نتیجه یک فیلم مفرح و شاد می شود که در آن نه به هیچ جنسیتی توهین می شود و نه قیمت خنده مخاطب، نازل و ارزان حساب می شود.

گفتم فیلمنامه نویس و یادم آمد که کلی از کمدی های درست و حسابی این سالها را –چه در سینما وچه در تلویزیون - پیمان قاسم خانی نوشته است.
در تلویزیون جدا از کارهایی که برای مهران مدیری نوشت، "هتل" هم به یاد ماندنی شده و همین حالا "ساختمان پزشکان" هم اقبال عمومی را به خود جلب کرده است.
در سینما هم، از "دختری با کفش های کتانی" که بگذریم، مرور نام هایی چون "من زمین را دوست دارم"، "نان وعشق و موتورهزار"، "مارمولک"، "مکس"، "سن پطرزبورگ" و "ورود آقایان ممنوع" هرکدام، یک فیلم کمدی مفرح و سالم و پراز شوخی های بامزه را به یادمان می آورند و این برای یک فیلمنامه نویس کم کار سینما که در عرض18 سال، تنها 8 فیلمنامه سینمایی نوشته، کارنامه پرباری است. به گمانم در عرصه فیلمنامه نویسی ما، پیمان سوپر استار است و به قدر لیونل مسی در فوتبال ارج و اعتبار دارد.

رضا عطاران هم یکی از بهترین بازی هایش را در این فیلم تجربه کرده است. این نقش در کنار "صندلی خالی" و "اسب حیوان نجیبی است" از بهترین های کارنامه سینمایی او به حساب می آیند. بازی بقاعده و کنترل شده تر او در این فیلم، به قدر کفایت، خوشایند، شیرین و بامزه درآمده و خوشبختانه خبری از بعضی اداهای نه چندان خوشمزه، برخی عادت های آزارنده و تکراری و شلختگی های دلبخواهی نیست، گرچه طبیعتا رگه های پررنگی از تیپ همیشگی اش در این نقش هم دیده می شود (که لزوما اتفاق بدی نیست). کنتراست نقش او با شخصیتی که ویشکا آسایش بازی می کند نیز منجر به بهتر دیده شدن هر دو بازیگر شده است.
ویشکا آسایش با ارئه درست نقش مدیر خشک و جدی مدرسه به ایجاد موقعیت های بامزه کمک شایانی کرده است. توانایی کمتر دیده شده آسایش – که سایه سنگین نقش قطام کم کم دارد در پرونده اش کم رنگ تر می شود – با این نقش به اثبات رسید و خوب به چشم آمد. بازی خوب بازیگران دیگر به خصوص مانی حقیقی ، ستاره پسیانی و پگاه آهنگرانی هم یادکردنی است.

اما اگر ورود آقایان ممنوع ، بامزه و دیدنی از آب در آمده، بی شک محصول یک تیم ورک موفق است که طبعا تهیه کنندگان در آن نقش موثری داشته اند. نتیجه کار نشان از آن دارد که فیلم با دقت وسواس ساخته شده و از همین رو قابل قبول از آب درآمده است. امیدوارم این فیلم آنقدر خوب بفروشد و آنقدر مردم را به سینماها بکشاند که هم حکت و سرتیپی ضرر ندهند و نظیر این فیلم را باز هم بسازند و هم تهیه کنندگان دیگر هوس کنند فیلمنامه های کمدی خوب سفارش دهند و کارگردانان کاربلد را به کار بگیرند و فیلم کمدی خوب بسازند. مردم هم فرق این فیلم ها با بقیه فیلم های بزن و دررو، به عینه ببینند و در انتخاب هایشان سختگیر تر شوند.

اگر می بینید که این نوشته – که بیشتر به یک توصیه می ماند – این قدر مثبت از آب درآمد به همین خاطر است. از آن جهت نیست که "ورود آقایان ممنوع" نقطه ضعفی ندارد و شاهکار است – که که مسلما دارد و قطعا نیست! – بلکه از این بابت است که یادمان نرود در میان کمدی های درب و داغان این روزها که برخی از آن ها فروش بالایی هم دارند، فیلم سالم و سرگرم کننده ای اکران شده که می شود با خیال راحت دست خانواده را گرفت، به دیدنش رفت، خندید و لذت برد و راضی از سالن بیرون آمد. همین.


منبع : خبر آن لاين - وبلاگ كيوان كثيريان

به روز شده در : جمعه 3 تير 1390 - 23:55

چاپ این مطلب |ارسال این مطلب | Bookmark and Share

اخبار مرتبط

نظرات

دامون قنبرزاده
شنبه 4 تير 1390 - 9:30
-2
موافقم مخالفم
 
یادداشتی درباره ی (( ورود آقایان ممنوع ))

رامبد قاسم خانی

راستش من قبل از دیدن فیلم، اینطور فکر می کردم که داستان درباره ی مدرسه ای دخترانه است که با ورود یک معلم مرد، دچار ماجراهایی می شود. که مدرسه، خودش تبدیل بشود به یک شخصیت. اما معلوم شد که این معلم مرد، تنها قرار است روی خانم مدیر مدرسه تاثیر بگذارد و او را متحول بکند که خب، تا همین جا هم فیلم بامزه و داستانگویی ست که جان می داد برای تعابیر و تفاسیر مختلف درباره ی دو جنس زن و مرد و روابط بین آنها. زمینه آماده بود برای کلی حرف و حدیث و کلی ارجاعات فرامتنی و داخل متنی. می شد بیشتر و پرمایه تر از این زمینه استفاده کرد. اما این اتفاق نمی افتد. با عرض تأسف، همه چیز در سطح باقی می ماند و از یک جایی به بعد، درست مثل سریال های طنز تلویزیونی، با یک اشتباه لپی و سوءتفاهم بین دو شخصیت اصلی جلو می رود؛ آقای جبلی درباره ی این صحبت می کند که می خواهد در همان مدرسه بماند و خانم دارابی خیال می کند او دارد از پیشنهاد ازدواج صحبت می کند. البته بی انصافی ست که مثلاً دیالوگ های بامزه ی آنها در ماشین را نادیده بگیریم که جبلی از قراردادی بودنش حرف می زند و اینکه دنبال یک چیز رسمی می گردد و دارابی جور دیگری از حرف های او برداشت می کند! اما خب، این شکل از سوءتفاهم بین دو شخصیت در فیلم های طنز را زیاد دیده ایم و اینجا هم مورد خاصی به داشته های ما اضافه نمی شود. در ادامه، وقتی دارابی می فهمد منظور جبلی چیز دیگری بوده و او اصلاً درباره ی ازدواج فکری ندارد، ما هم مثل خانم دارابی، توی ذوقمان می خورد. به نظر می رسد اینکه در پایان، جبلی با آن یکی معلم، صمیمیتی بهم می زند ( که البته تنها در چند ثانیه اتفاق می افتد و ما هیچ پیش زمینه ای نداریم که چگونه جبلی، این زن را نشان کرده و کجا عاشق او شده ) کاملاً اضافه است. اصلاً چرا جبلی نباید با همان خانم دارابی ازدواج کند؟ وجود آن یکی خانم معلم، چه ضرورتی در داستان دارد؟ همانقدر که وجود او اضافی ست و چیزی به داستان اضافه نمی کند، وجود شخصیت دکتر هم اضافی ست و کشش پایانی دارابی به سمت او هم، شاید جز با همان منطق بی منطقی فضای طنز فیلم، توجیه پذیر نیست. او به عنوان مردی که رمز جذابیت مردها را می داند و خودش به بهترین شکل ممکن آن را پیاده می کند، قرار می شود به جبلی درس بدهد. صحنه ی بی منطقی چیده می شود که در آن قرار می شود بچه ها همراه جبلی و دارابی و ناظم مدرسه، به باغ آقای دکتر بروند که مثلاً درس کار کنند ( واقعاً اینکه چرا خانم دارابی چنین پیشنهاد مسخره ای را قبول می کند، بماند ) و در آنجا، آقای دکتر کاری بکند که دارابی به سمت جبلی میل پیدا کند. درس های او تنها به یک جک گفتن و میوه و شیرینی تعارف کردن، ختم می شود و نمی فهمیم او چگونه با چنین چیزهای ابتدایی نظر زن ها را به سمت خود جلب می کند! با این حساب، نمی دانم فیلم نامه نویس برای چرخش پایانی فیلم چه دلیلی دارد. هر چه که هست، چیز چندان جالبی نیست و ارتباط بیننده را با فیلم قطع می کند. اما بهرحال ظاهراً ترکیب پیمان قاسم خانی و رامبد جوان، برای گرفتن لبخند از تماشاگر، ترکیب مناسبی ست.

دامون قنبرزاده

رامسر

نویسنده
شنبه 4 تير 1390 - 10:53
-4
موافقم مخالفم
 
این فیلم کمدی را می‌شود با خانواده دید ؟؟

واقعا؟

مخصوصا اون حرفای تو ماشین آقای جبلی(عطاران) در خصوص موقت و دائمی و 40 سالگی و ... روزی چند تا

لبهای به هم دوخته شده خانم دارابی بعد از خواب آن چنانی که می بینه...

واقعا 10 درصد فیلم خنده دار بود نه بیشتر. سکانس اردو نچسب بود با ریتم کند...

از پیمان قاسم خانی بیشتر توقع داشتم

هدیه
يکشنبه 5 تير 1390 - 22:8
16
موافقم مخالفم
 

به نظر من هم فیلم یک کمدی خالص و خوب و در حد کمدی های درجه 1 هالیوودی هست... سکانس اردو هم با اینکه کمی طولانی بود اما ساختش خوب بود و بازی ها کاملا طبیعی بود... فیلم اصلا خوصله سر بر نیس و میشه با خانواده دید و لذت برد! فیلمنامه های قاسم خانی همیشه خوب بوده و فک کنم دیگه فرصتشه که بقیه هم باورشون بشه این موضوع رو که دیگه طنزهای قاسم خانی هم حرفی برای گفتن داره و عرصه فقط در دست یه نفر نیس!

به هر حال فیلم فیلم خوبیه و سرگرم کنننده و امیدوارم از این دست کمدی های خالص بیشتر ببینیم!!!

اضافه کردن نظر جدید
:             
:        
:  
:       




mobile view
...ǐ� �� ���� ����� ������� �?���?�


cinemaema web awards



Copyright 2005-2011 © www.cinemaema.com
استفاده از مطالب سایت سینمای ما فقط با ذکر منبع مجاز است
کلیه حقوق و امتیازات این سایت متعلق به گروه سینمای ما و شرکت توسعه فناوری نوآوران پارسیس است

مجموعه سایت های ما: سینمای ما، موسیقی ما، تئاترما، فوتبال ما، بازار ما، آگهی ما

 




close cinemaema.com ژ� ��� �?��� ��� ���?���