جناب آقای قادری عزیز,من یکی از مشتریان نشریه شما هستم منتها به دلیل توزیع بسیار بد آن نتوانستم به طور منظم نشریه بسیار با ارزش شما را آرشیو کنم.من فقط توانستم 20 شماره از نشریه را تهیه کنم یعنی شماره 3,21,22,23را نتوانستم آرشیو کنم به عبارتی از روز سه شنبه تا امروز جمعه اصلن نشریه شما کرمان توزیع نشد .خواهش میکنم هوای ما شهرستانی هارا داشته باشیدقبلن از روزنامه شما ودوستانتان نهایت سپاس مرا بپذیرید به امید دیدار

امن دوست دارم با سایت شما همکاری کنم مطلب منو تو وبلاگ می تونید ببینhttp://www.7thart.mihanblog.com/

باریکلا..

یکی دیگر از سوژه‌های چهاردهمین مقاله است این حضرت.

سلام بر امير قادري و نيما حسني نسب عزيز شما هر دو عزيز از منتقدان محبوب من هستيد و به وجود شما افتخار مي كنم. از شما خواهشي داشتم كه اگر بپذيريد بنده را بسيار خوشحال مي كنيد. تطفا از وبلاگ بنده كه آدرس آن را در بالا نوشته ام ديدن كنيد و نظرتان را راجع به مطالب وبلاگ برايم بنويسيد. بي صبرانه منتظر شما هستم. نظر يادتان نرود.

سلام

يه پيشنهاد براي انتخاب بچه هاي علاقه مند به همكاري دارم

يه فيلم معرفي كن و يه مهلتي براي نقد نوشتن درباره آن قرار بده بعد از نوشتن نقد ها يه سري كه به نظرت استعداد دارن رو انتخاب و يه فيلم ديگه معرفي كن

فكر كنم با چهار پنج بار نوشتن اونايي كه استعداد دارن رو پيدا كني

به نظرم راه ساده و راحتي است براي كشف استعداد است

و چون موضوع نقد براي همه يك چيز واحد است مي توني كاملا با نوع نگاه همه ي بچه ها آشنا بشي.

راستي روزنامه امتياز ديگه چاپ نميشه؟

تقریبا مطمئنم که با نیت درست و حسابی این کار رو می کنی.ولی مسئله اینجاست که تو باید به اونهایی که فیلم بدی ساخته اند و به بیراهه رفته اند،کمک کنی.فقط نگو که همه شان بی استعداد هستند،مگر می شود اینهمه شیدایی رو با دیدن فیلمی که توی شاید بدترین وضعیت ساخته اند،نادیده بگیری.آدم با استعداد، خودش باید خودش را بشناسد،مصرف کند و خود به خود معرفی هم می شود.شاید نیازی به حمایت امیر قادری ها نداشته باشد...نه وظیفه که لطف و هنر شماست اگر مهجور مانده هارو معرفی کنی.مثلا شهرام مکری را هر کس دیگری هم احتمالا می توانست کشف کند.شاید یه چندتایی هم اون "وسط مسط" ها غریب افتاده اند...

دیدین نیما حسنی نسب و سینما4 چه فیلمی برامون گذاشتن؟مدتها بود فیلم ترسناک درست و حسابی از تلویزیون ندیده بودیم.خیلی چسبید.

همین الان که کامنت بالارو فرستادم توی سایت هفتان خوندم که مرگ دست از سر کسایی که دوستشون داریم نمیخواد برداره.آلفردوی فیلم سینما پارادیزو(فیلیپ نوآره)در76 سالگی در گذشت.یادتونه چقدر دوست داشتنی بود؟وقتی عصبانی بود،وقتی فیلمو عوض پرده ی سینما روی دیوار انداخت تا همه ی مردم لذت سینما رو بچشند؟چقدر عاشق سینماش بود.خیلی از ماهاروهم عاشق سینما کرد با همون یادگاری محشری که از تیکه های فیلما برای توتو باقی گذاشت!یادش بخیر!

(سحرجان اون شعر به درد الانم میخوره.خوشحالم خوشت اومد.داره مناسبتاش زیاد میشه!)

هميشه عادت داريم بدون ديدن همه چيز و همه جوانب قضاوت كنيم...فيلم شهرام مكري براي خودش فقط تجربه اي بود كه 15 دقيقه يك پلان سكانس بگيره ولي فيلمي كه ايده اش از جاي ديگري برداشته شده و اجراي واقعا ضعيفي نسبت به اون اثرداره چه چيز قابل توجهي داره....امسال نسبت به سال پيش حداقل چندتايي فيلم خوب از همه گونه ها ديديم كه اميدوار باشيم هنوز....بهتر بود همه فيلم ها را مي ديد

سلام به برو بچز.

این دفعه بی نام نوشتم که یه وقت خدایی نکرده دلخوری پیش نیاد برای کسی از دوستان،که میدونید چقدر شما ندیده ها رو دوست دارم. میدونید من اصلاً با نوشتن مخالفتی ندارم و کلی هم باهاش حال میکنم،ولی فکر نمی کنید حس قشنگ نوشتن رو از بچه ها بگیره؟اصلاً میخواین هر کی هر چی داره بنویسه؟هر چی بلده؟ من که دارم تازه یاد میگیرم با نوشته بچه ها حال کنم.(لو نرفتم که؟!)

هممون هزار بار هم این فیلم رو ببینیم فکر میکنید سیر بشیم؟صوفیا خانم خوب گفتی،اخم های آلفردو یادتونه؟اون نگاههای عاشقانه به تو تو یادتونه؟آتش سوزی یادتونه؟فیلم رسونی به سینما یادتونه؟سانسور کردن فیلمها چطور؟و هزار هزار نکته ی به خاطر موندنی دیگه!کاش میشد بدون مرگ و میر یادی از این فیلم ها بشه. بیاین هر از چند گاهی یه اشاره ای به این فیلم های به یادموندنی بکنیم. یادتون نره ها!!!!!

امسال دندان جشنواره را کندم.راستش به اين نتيجه رسيدم که فيلم کوتاه معيارهاي خاص خودش را دارد و ارزشهايش با توجه به اين معيارها تعريف ميشوند.غالبا نميشود با آن پيش فرضهاي قبلي به سراغشان رفت.يعني شناخت مي خواهد و اين دانشي است که من شخصا ندارم.از فيلم کوتاه و مختصاتش چيزي نمي دانم.

قبول که سينما است اما بسياري از تلقي هاي ما از مفاهيم فيلم بلند قابل تعميم به فيلم کوتاه نيستند .ريتم , پرداخت شخصيت , اصول دراماتيک و ...ميتوانند در اين دو حيطه کارکردهاي متفاوتي داشته باشند.پس براي ديدن اين آثار آن انگيزه هاي نيمه تخصصي را که در فيلم بلند دارم, ندارم.انگيزه ديگر همان لذت بردن مي تواند باشد .همان لذتي که ممکن است از يک نقاشي يا موسيقي ببرم و چون در اين چند سال گذشته روزهاي لذيذي را توي جشنواره نداشتم ميشود گفت در کل انگيزه لازم براي رفتن به جشنواره را نداشتم.اين همه بافتم تا برسيم به آن جمله اول:امسال دندان جشنواره را کندم.

بچه ها پرونده ی این شماره ی ماهنامه فیلم رو که نیما حسنی نسب تهیه کرده از دست ندین.عالیه.راجه به پیکسار و کارتون های درجه یکش!از اون پرونده هایی که از خوندن هر چند بارش کلی لذت نصیب آدم میشه.

انگار همين ديروز بود ، وقتي 3 2 1 اولين فيلمي كه ساختم را گفتم باور كردم كه مي تونم فيلم هاي زيادي بسازم ، پر بودم از سوژه هاي آزاردهنده اجتماعي بر مبناي عدالت و يا عاشقانه هاي بروز شده ... فيلمبرداري آغاز شد و من به جرات تا آن زمان سر هيچ صحنه فيلمبرداري نبودم و اطلاعات ام موكول بود به چهار كتاب و مجله فيلم و فيلم نگار و چند تاي ديگر. اما با جسارت - وشايد اعتراض - فيلمي كه با mini dv ساختم به 45 دقيقه رسيد ، هيچكس باور نكردش ، هيچكس آن را نپذيرفت ، هيئت هاي سازماني به لاك ناخن دخترك فيلم اشاره مي كردند و به پسر كه چرا انقدر سيگار مي كشد و نمي دانستند كه كارگردان بيچاره با مشقت فراوان براي اينكه كارش در سينماي تجربي دانشجويي صدا و سيما حتي به ديد چند نفري برسد چه خون دلها خورده و در آن ايام روزي پنج پاكت مي دودانده و سيزده كيلو گوشت و استخوان سوزانده. وقتي فيلمي كه برايش سختي كشيدم با عشق ، اينچنين شد بايد بگويم كه كمي سرد شدم ، غرق شدم در فيلمنامه هايم و با خود به آنها باليدم ، براي خود خواندم در چاه. اما اين عطش لعنتي سينما و ميل به توليد دست بردار نيست و آرزوهاي دور و دست نيافتني - و شايد هم دست يافتني - فقط آزار مي رساند . من در آن زمان نياز به تقويت داشتم ، تقويت نقد . برسي . آموزش . شايد اين باريكه استعداد فوران مي كرد و براي خودش چيزي يا كسي مي شد. امير جان چون من كم نيستند ، باور دارم ، مستعدانه بسياري ديده ام كه آنها هم بي مهري چشيده اند ، در كشور محبوب ما ايران ، استعداد كشي رسمي ديرينه است ... اين يك واقعيت است و واقعيت هميشه تلخِ تلخ . از آن تلخ ها كه شايد مثل فنجان اسماعيل شبلي با شش قاشق شكر هم شيرين نمي شود.

راستش در جا زدن سینمای ايران در این سالها کاملا به چشم می آید ما حتی از سالهای دهه شصت هم فاصله عجیبی گرفتیم . مشکل سینماگران جوان ما هم اینست که از دوران جنینی در گوششان سینمای مولف ، مولف خوانده اند وبنده خدا فکر می کند سر از تخم در نیاورده مولف است ، خون دلها خورده اند ، فیلمها دیده اند و ساخته اند تا شده اند ...

امیر آقا سلام:

برابر توصیه شما دیشب سری به سینما فلسطین زدم چهار پنج تا فیلم خارجی و ایرانی دیدم و البته باز هم به توصیه شما حواسم به حاشیه ها بود که یکیش را نقل می کنم

جلوی گیشه سینما دختر خانمی با آقا پسری ایستاده اند آقا پسر از مسئول گیشه نام فیلم را می پرسد و بلیط طلب می کند در حالیکه مسئول گیشه دارد برای آقا پسر توضیح میدهد که بابا جشنواره است و فیلم کوتاه و از این حرفا دختر خانم که تا آن موقع چشم به برنامه جشنواره که روی دیوار کنار گیشه چسبانده اند دوخته است خوشحال از کشفی که کرده آقا پسر را با دلخوری خطاب می کند که بیا بریم بابا این مال انجمن سینما خوانان ایرانه

بعد از رفتن آنها به آرم سینمای جوانان بالای برنامه جشنواره نگاه میکنم بنده خدا حق داشت شما هم یکبار دیگر با دقت به این آرم نگاه کنید.

امير خان سلام

آقا ما بي "امتياز" ميگذرانيم اين روزها را ...

چه شده است ؟ فقط ما اينظوريم؟؟

این عکس ها رو محض سوزوندن دل ما میذارین تو سایت؟!چند وقت پیش هم توی یه روز نوشت دیگه گفته بودم من با کارهای استاد کلی حال میکنم و کردم.مخصوصاً با حکم. یه نگاه به عکس های "رئیس"بندازید.تفاوت این کار رو از عکس هاش میشه فهمید چه برسه به این که امیر خان هم بگه کار با همه کارهای قبلی فرق می کنه. امدوارم به جشنواره امسال برسه

تموم شد ترانه به پايان رسيدم

بابك بيات هم رفت

امير جان امتياز هم شد مثل شرق و ........

از روزنوشت جدید خبری نیست و من هم به نوعی اعیاد در کامنت نوشتن دچار شدم! درباره فیلم کوتاه هم تقریبا هیچی نمی دانم و از هر دیدی که نگاه کنم وقتی چیزی نمی دانم نباید اظهار نظر کنم. منتظر روزنوشت بعدی می مانیم. این کامنت را هم نوشتم فقط برای اینکه نوشته باشم یک جور حفظ رکورد! راستی این امتیاز چی شد ؟ من فکر می کردم فقط در شهرستان ها توزیع نمی شود ولی انگار...حیف شد خیلی.

یک. در جشنواره ی فیلم فجر جای ما خالی که اگر ما ( من و من و احسان ) بودیم امیر قادری یه چند تا استعداد ناب تو این سینمای بی در پیکر پیدا می کرد. یادمان گرامی باد.

دو.امیر خان می گی اثر قابل توجه نبود. شاید بعد از دیدن رئیس انتظارت بالا رفته و توقع داری همه رئیس بسازند. اگه خوب بگردی چند تا همیشه با بقیه فرق دارند. حتی اگر این فرق توی دغدغه هاشون باشه.

سه. خبر اسف بار که خبر بیست و سی به بهترین شکل اعلام کرد: آهنگ رحلت در دستگاه بیات. وحش شاد.

چهار. شاید سال دیگر در جشنواره ی فیلم های کوتاه تهران.

پنج. آقا مصطفی جوادی ممنون که جواب ما رو نشنیده گرفتی.

برایم جالب است بدانم که بیشتر، به تماشای فیلمهای بخش نگاه ملی نشسته ای یا کارهای بخش سینمای جوان را بیشتر سیاحت کرده ای. واقعیت، من در معدود کارهایی که از بخش سینمای جوان دیدم ، نمونه های نوید بخشی سراغ کردم. موافق نیستی؟

من پیش از اینهم سراغت امدم امیر.به قول خودت استاد با ما حال نمی کنی؟

لااقل برای رکرود زدنم که شده سری به سایت بزن دو خط بنویس لطفا.مثله ماها که شده همینجوری دو خط کامنت مینویسیم که به هم خبر بدیم هنوز هستیم!

در ضمن تسلیت برای فوت استاد بیات.

آقاي انصافي .يادم نمي آيد که مطلب خاصي را به من فرموده باشيد که من بايد ((ميشنيدم)).مطالب دو سه روزنوشت آخر را هم روزنامه وار نگاه کردم و باز هم بي نتيجه بود.لطف ميکنيد اگر مطلب مورد اشاره تان را يک بار ديگر عنوان کنيد.مراعات حافظه شيش و هشت ما را بکنيد ديگر.راستي از کجا فهميديد مورد من بايد شماره پنج باشد.

سلام

خوبي؟

اوضاع احوال چطوره؟چرا امتياز ديگه چاپ نميشه؟

اين هفته ديگه خيلي بد قولي كردي

منتظريم

آقای قادری عزیز،اینجانب مهدی رحمن مسئول گروه قدیس خاکستری در دانشگاه مازندران می باشم که تصمیم به پخش فیلم سینمایی مونیخ اسپیلبرگ را داریم.

لذا از جنابعالی دعوت مینماییم سخنران جلسه نقد ما باشید.

اگر ممکن است شماره تماس خود را در اختیار ما قرار دهید.

در ضمن شماره تلفن من 01113223252, 09126386845 میباشد.

با تشکــر

بچه ها جایتان خیلی سبز بود. عصر کانون فیلم پزشکی که به نوعی سینما تک شهر ماست آناستازیا (آنتوان لیتواک) را پخش کرد. باور کنید جای همه تان را سبز کردم. اینگرید برگمن عالی بود. یول برینر هم علی رقم اینکه مثلا به هیچ چیز ایمان نداشت یک ایمان و آرامشی در صورتش بود که خیالم را راحت می کرد یعنی آخرش من می برم. قبلش هم مسئول کانون همه را در عیشی که دیروز به آن دست یا فته بود شریک کرد. اجرای اصلی موسیقی معروف سریال لبه تاریکی را پخش کرد. چیزی که به قول خودش هفت هشت سال دنبالش بوده. معرکه بود.

آخیش بالاخره با یکی درباره امروز عصر حرف زدم!

سلام استاد

یک: ساعتی پیش،"مرحوم شد" ،کار آخر استاد، تمام شد.

خیلی خوش گذشت،باز هم بی اختیار ، با دهان باز،منگ ظرافت شخصیت هایی که اصلا راه نمی دادند آدم فاصله گذاری کند و قیافه بگیرد و تحلیل کند.حیف که نسخه بدی گیرم آمد و صدا خیلی جاها سینک نبود.اما یک 138 دقیقه تو عصر پنجشنبه با استاد بعد از اینهمه شهوت دیدن.عجب حال بد خوب نابودی داشت این دی کاپریو،عجب زهر مار شیرینی بود این پایان لعنتی.عجب.

دو:دارم "بزرگراه گمشده" اسلاووی ژیژاک را می خوانم،من که خیلی دیر پیداش کردم.اما بچه ها، اگر لینچ بازید یا اگر پایه ی درگیری ذهنی لذت بخش و کمیاب با یک متن علمی_هنری_سینمایی هستید،جدی ترین اندیشه ای را که برای سینما به شکلی مقدس دانش و اعتبار قائل است در این کتاب می یابید.

سه:امیر جان هر وقت مطلبی را که ایمیل کردم یه نگاهی زدی،بی خبرم نگذار.

سلام آقای امیر خان قادری

من سیدعباس شفیعی هستم از اهواز

در مورد جشنواره فیلم کوتاه تهران هرآنچه گفتید درست است(من هم در جلسه ایی که فرمودیدحضور داشته و از ادب و شعور استاداصلانی بهره مند گشتم!؟)

اما روی صحبت من در مورد این مقاله با خود شماست که گفتید:کمک ،حمایت ومعرفی از فیلم سازان جوان! بنده خود شخصا بارها به gmailجنابعالی درروزنامه جام جم gmai وemail زدم تا آدرس خود تو برام بفرستی تا در عوض بنده بتونم فیلم هامو برای شما بفرستم ولی دریغ از یک لعنت خدا که شما برای من ارسال داشته باشید!

دلیل مکاتبه و اصرارمن برای دیده شدن فیلمهایم توسط شما این است که من اصولا از منتقدین سینما بدم می آید به خاطر چرت و پرت نویسی هایشان و تعابیر وتفاسیر مسخره ایی که برای توجیه حرفهایشان می آورند وحتی به خاطردوستانه سینماییشان فیلم هایی را خوب نقد می کنند مثلا فیلم شمعی در باد خانم درخشنده که کار ضعیفی بود اما تمام دوستان در مجله فیلم چه چه،به به کردند به جزء نقد یکی از منتقدهای جوان... شما و یکی دو نفر دیگه از جوونا کاملا متفاوتید بخصوص شما عجیب نقدهایتان به دلم می نشیند برای مثال sin city ویا آشنایی من با شما از نقدی بود که در تمجید چشمها نوشته بودید پیش خودم گفتم طرف چه جراتی داره که از یه فیلم هندی دفاع کرده رفتم وفیلمو تو سینما دیدم اونوقت بود که حس کردم توی منتقدا داره یه اتفاقی می افته، تا قبل از این فکر می کردم منقدهای سینما شکست خورده های سینما هستند( البته هنوز هم کم و بیش همین فکرو می کنم! )ولی از اونوقت تا حالا دنبالتم اما نتونستم گیرت بیارم واگه اونشب تو جشنواره می دونستم تو جلسه ایی حتما دو تا ماچ گنده ازت میگرفتم!(اینم بگم تا دیر نشده زود با من تماس بگیر والااگر رفتم هالیوود دیگه تحویلت نمیگیرم!

برای اینکه ثابت کنم چقد دوست دارم بهت میگم شمارتم دارم اما انگار از دسترس خارج کردی؟!??))حالا اگه واقعا می خوای کمکی بکنی وکلاس نمی ذاری با من تماس بگیر یا آدرس تو میل کن تا من برات فیلمها مو بفرستم وگرنه تو هم مثل همان استاد می مانی در آن جلسه که فقط پز می دهند اما موقع عمل گند می زنن!

REGARD YOU

S.A.SHAFIEI