| | |
سینما - مهرزاد دانش: مدتی است در بین برخی از سینماگران - عمدتا - شاخص کشورمان، تعاملات خوبی در خصوص توصیه به تماشای فیلم های یکدیگر شکل گرفته است. یکی از بارزترین جلوه‌های این ماجرا، در مورد فیلم «جدایی نادر از سیمین» رخ داد که از همان ایام جشنواره بیست و چهارم فیلم فجر نام های معتبری همچون رخشان بنی اعتماد، سیروس الوند، حسن فتحی،عزت الله انتظامی و... از فیلم و سازنده‌اش تمجید کردند و البته در این بین کسانی هم بودند که با یاد کردن از آن بیش از آن که در پی ارج گزاری به فیلم باشند درصدد الصاق خود و جایگاه نازل شان به یکی از قله‌های سینمای ایران بودند. این روزها هم که فیلم «مرهم» علیرضا داودنژاد اکران شده است، دوباره شاهد این تعامل پسندیده هستیم و از بهرام بیضایی گرفته تا اصغر فرهادی مراتب احساسات مثبت شان را نثار آن کرده اند. قضیه محدود به تماشای فیلم نیز نیست.
در روزهای جشنواره که به صرف یک اظهار نظر ساده از جانب سیدرضا میرکریمی در مورد وزنه هیئت داوری ، ناگهان سیل دشنام‌ها و تحریم‌ها به سوی این فیلمساز روانه شد، دفاع جانانه منوچهر محمدی و همایون اسعدیان از همکار سینمایی‌شان، برای بسیاری از ناظران تحسین برانگیز بود.
این روال شاید در مناسبات سینمای جهان کم و بیش عادی باشد، اما در فضای تنگ نظرانه و پر از حسادت و کینه‌ای که در بسیاری از حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی ما حتی بین روشنفکران و چهره‌های شاخص جاری است، این شیوه نیکو می‌تواند به عنوان الگویی اساسی در چهارچوب روابط بین هنرمندان و اهالی فرهنگ مطرح باشد، بی آن که شائبه‌هایی از نان به هم قرض دادن و تعارف‌های سطحی و ژورنالیستی از دلش بیرون بیاید.
حتی به عنوان یک پیشنهاد می توان این مجموعه اظهارنظرهای هنرمندان در قبال آثار یکدیگر را در مواد تبلیغی فیلم ها نیز به کار برد. این ایده‌ای بود که هنگام تماشای تیزر فیلم «جدایی نادر از سیمین» به ذهن نگارنده خطور کرد و نزد خود تصور کردم که اگر در کنار نمایش برخی از لحظات فیلم، حضوری کوتاه از مثلا خانم بنی اعتماد که دارد مردم را به تماشای این اثر دعوت می کند، چقدر می تواند در جذب و انگیزه‌سازی بخشی از مخاطبان موثر باشد.
البته بدیهی است این روال ظرفیت‌های خاص خود را می‌طلبد و همان طور که اشاره شد اگر از حد و حدود متعارف خود بگذرد، می‌تواند به لوسی و لوث شدگی منجر آید و حتی فضا را متمایل به بزرگ‌نمایی آثار سطحی توسط سینماگران ناهنرمند کند.
این روزها که سینما و سینماگران برتر ما از جهات مختلف مورد حملات نامنصفانه قرار گرفته اند و به جای تجلیل از آثار ارزشمند و هنرمندانه ایشان، فیلم‌های نازل و لوده و شعاری مورد تقدیس قرار می‌گیرند و غبار ناشی از سوء تفاهم بین لایه‌های مختلف، افق‌های پیش رو را کدر جلوه داده است، تعامل و همدلی بین خود اصناف معتبر سینمایی می‌تواند تأثیری دوچندان در اعتلای مناسبات هنری جامعه داشته باشد، مخصوصا آن جا که یک صدایی اهالی سینما در مطالبات صنفی‌شان بتواند بر بسیاری از سیاسی‌کاری‌ها و مصلحت‌جویی های کاسبکارانه فائق آید. این سنت حسنه را پاس می داریم و امید به تداوم آن داریم.
|
