سینمای ما- علي افشار: - برنامه «هفت» اگر به فكر حفظ جايگاه «نقد» و «منتقد» است، مي‌تواند از ديگر چهره‌هاي برجسته نقد فيلم در كشور نيز استفاده كند. برنامه «هفت»، در يكسالگي‌اش و تا همين جاي كار نشان داده كه چقدر وجودش براي سينماي ايران لازم است و در فضايي كه رسانه‌هاي مجاري و مكتوب هر كدام در فرهنگ‌سازي مخاطب و جريان‌سازي در سينماي ايران، ابزاري برنده و تعيين‌كننده‌اند، چقدر نبودش مي‌تواند به خلأ و سستي و انفعال در رفتارها و تصميم‌گيري‌ها بيانجامد. بي‌شك حفظ جايگاه نقد و منتقد يكي از رسالت‌هاي برنامه سينمايي «هفت» است كه ديگر پس از يك‌سال مي‌توان به آن يك برنامه پربيننده را هم لقب داد. همچنان كه در برنامه‌هاي مشابه، معمولا كارشناسان، متنوع انتخاب مي‌شوند و همين تفاوت نظرها مي‌تواند در جذابيت برنامه از يك سو و تضارب آراء و دورشدن رويكرد برنامه تلويزيوني از انحصار از سويي ديگر تأثير داشته باشد. سازندگان «هفت» مي‌توانند با هوشمندي، كاري كنند كه برنامه‌شان از «جنجال» و «جذابيت» برخوردار باشد اما در آن توهيني به منتقد برنامه (كه نماينده همه منتقدان سينمايي است) صورت نگيرد. «هفت» اگر به فكر حفظ جايگاه «نقد» و «منتقد» است، بايد هر چه زودتر به فكر استفاده از ديگر چهره‌هاي برجسته نقد فيلم در كشور باشد چرا كه ادامه روند فعلي بيشتر از آن كه به سينماي ايران كمك كند، به ضرر وجهه همه منتقدان سينمايي است و البته در درجه اول، خود «مسعود فراستي» كه سال‌هاي سال، در رسانه‌هاي مكتوب سينمايي صاحب جايگاه بوده و در دانش، سليقه، استقلال، دلسوزي او بحثي نيست اما منطقي نيست كه نه او و نه هيچ منتقد ديگري، خود را فداي سينماي ايران كند. «حميد پنداشته»، «فريدون جيراني» و اتاق فكر برنامه «هفت»، قطعا از حضور منتقدان مختلف در برنامه‌هاي ويژه جشنواره بيست و نهم فيلم فجر ضرر نكرده‌اند. گرچه آن شكل رويارويي منتقد موافق و مخالف، نمي‌تواند چندان در قالب يك برنامه تلويزيوني راهگشا باشد اما تنوع در چينش منتقدان سينماي ايران در مباحثه‌هاي رودرروي فيلمساز-منتقد (چيزي كه اتفاقا سال‌ها در رسانه‌هاي مكتوب انجام شده) هم به كيفيت برنامه «هفت» كمك مي‌كند و هم محافظ جايگاه «نقد» و «منتقد» است. نقدها و منتقداني كه از لابه‌لاي صفحات كاغذي مجلات تخصصي و روزنامه‌ها طي سال‌هاي سال هويت يافته‌اند و اتفاقا هر يك، مخاطبان ويژه‌اي را نيز داشته‌اند كه به قلم و نگاه موجود در نقد، اعتماد داشته‌اند و رسانه‌ملي نيز مي‌تواند از اين اعتماد استفاده كند چنانچه اين بهره‌گيري در برنامه‌هاي مختلف نقد فيلم و سريال در برنامه‌هاي تلويزيوني صورت گرفته است. منتقدان و كارشناساني چون حسين معززي‌نيا، حميدرضا صدر، خسرو دهقان، علي معلم، محمدتقي فهيم، محمود گبرلو، كيوان كثيريان، رامتين شهبازي، سعيد مستغاثي، محسن آزرم، علي علايي، داود مسلمي، شهرام جعفري‌نژاد، سعيد عقيقي، حسين سلطان‌محمدي، محمد سليماني، حميد گرشاسبي، زاون قوكاسيان، طهماسب صلح‌جو، حسن حسيني، جهانبخش نورايي، شهرام خرازي‌ها، جواد طوسي، غلامعباس فاضلي، امير پوريا، عليرضا مجمع، نيما حسني‌نسب، رضا درستكار، مصطفي محمودي، روبرت صافاريان از جمله نمونه‌هاي منتقدان صاحب ديدگاه و نگاه فعال سينماي ايران از طيف‌ها و سلايق مختلف هستند و البته مي‌توان از ديگر همكاران و چهره‌هاي قديمي و جوان در اين طيف وسيع نيز نام برد. سينماي ايران منتقد جريان‌ساز، با دانش و مؤثر كم ندارد و فقط تني چند از اين طيف مي‌توانند در كنار آقاي فراستي، و در سطحي بالاتر از حضور گاه و بيگاه‌شان در نظرخواهي‌هاي برنامه، به ياري «هفت» بيايند. گردانندگان «هفت» مي‌دانند كه «منتقد» هر چه هم دانش و نگاهي منطبق بر خواسته‌هاي مديران سيما داشته باشد، «بي نقص» و «يكتا» نيست و آنچه دارد بر اساس ذوق و سليقه و دانش خود دارد و چيزي به او الهام نمي‌شود. پس چه بهتر كه به فكر حفظ جايگاه منتقد باشيم و دايره تقدس و بي‌نقصي را بر او ترسيم نكنيم.
چرا بین منتقدانی که نام برده شد اسم من نبود واقعا که نویسنده اسم منو از قلم انداخته
شقايق
يکشنبه 11 ارديبهشت 1390 - 17:2
7
البته از همه بيشتر امير پوريا و علي معلم
شقایق. و
سه‌شنبه 13 ارديبهشت 1390 - 7:23
0
ّبابا خسته شدیم از بس نقدای فراستی رو شنیدیم... تو رو خدا منتقد های جدید بیار آقای جیرانی.
alireza
جمعه 16 ارديبهشت 1390 - 18:22
-2
montaghedane 7
vaghan amire puria mitune ba daneshi k dare b in barname komak kone
امیر حسین بروجردی
شنبه 17 ارديبهشت 1390 - 15:23
-5
اقای فراستی ادم با سوادی هستند ولی متاسفانه افکار درستی ندارند وخیلی مغرضانه فیلمها رو بررسی می کنند و این روند به نفع برنامه هفت نیست و خیلی کلیشه ای وتکراری شده چون همه میدونن تمام فیلمها از دید ایشون افتضاحن حتی فیلم تحسین شده ای مثل جدائی نادر از سیمین و یا یه حبه قند ضمنا اقای فراستی ادبیات درستی هم ندارن و این امر باعث شده که خیلی از سینما گرای صاحب نام از هفت دلخور باشن و به این برنامه روی خوش نشون ندن همونطور که مسعود کیمیائی بزرگ فراستی رو منتقد بیمار برنامه هفت خطاب کردند و مورد دیگر اینکه ایشون هیچکدوم از فیلمها رو درست نمی بینند و اسم هیچکدوم از شخصیت های فیلم رو نمی دونن و با همه اینها تعجب من از فریدون جیرانی هست که اینقدر اسرار و پا فشاری داره روی وجود مسعود فراستی در برنامه وحتی در چند هفته ای هم که فراستی به برنامه نیومد تا به قول خودش جو علیهش بخوابه بازهم فریدون جیرانی حاضر نشد در اون چند جلسه از منتقد دیگری استفاده کنه و با اینکار فرصت نقد شدن رو از فیلمهای خوبی مثل پرسه در مه و اتشکار گرفت گر چه خود این کار که فیلمهای روی پرده رو نقد می کنن وریششون توسط اقای فراستی زده می شه و با نقدهای بی رحمانه ایشون باعث افت فروش این فیلمها میشه خودش جای نقد داره به کل برنامه هفت
