دانلود

-  فیلم هایی که تازگی ها دیده ام: 

خون به پا مي شود  [  ]

خب ... دیدن یک شاهکار سینمایی آدم را برای نوشتن درباره‌اش ترغیب می‌کند ... نمی‌دانم «خون به‌پا می شود» پل توماس اندرسون را دیده‌اید یا نه؟ از نظر من این فیلم حیرت انگیز است ...
حتي تماشای نسخه بی‌کیفیت که پرش‌های فیلم در بعضی قسمت خیلی روی اعصاب است هم نمی‌تواند از جذابیت‌های فيلم کم کند.
دانیل پلينويو (دنیل دی‌لوئیس) اطلاع پیدا می‌کند که در شهر کوچکی در غرب، دریایی از نفت در حال تراوش از زمین است، فوری دست پسرش را می‌گیرد و به آنجا می‌رود تا شانس‌هایش را در ميان بيابان بوستن امتحان کند . (طرز معرفي كردن پسرش به ديگران را خيلي دوست دارم) در این شهر شلوغ که هیجان اصلی در اطراف یک کلیسا که واعظی به نام الی ساندی دارد قرار دارد، شانس به دانیل پلينويو و پسرش روی می‌آورد. ولی در حالی که روز به روز پول و ثروت آنها افزایش پیدا می کند، کم کم هیچی از ارزش های انسانی، عشق، امید و عقیده باقی نمی‌ماند و حتی روابط بین پدر و پسر با انحرافات و نیرنگ ها و بیشتر شدن نفت به مخاطره می افتد.
دي‌لوئيس كه چند سالي است در هيچ فيلمي بازي نكرده است (استاد معتقد بوده در اين سال‌ها فيلمنامه درست و حسابي دستش نرسيده)در اين فيلم مسير رسيدن يك شخصيت جاه‌طلب، از يك كارگر ساده معدن به يك فرد ثروتمند را آنقدر شگفت انگيز و قدرتمندانه بازي مي‌كند كه زمان طولاني فيلم براي نشان دادن اين مسير آنقدرها محسوس نمي‌شود. ممكن نيست فيلم را ببينيد و شب خوابش را نبينيد، پلينويو از شخصيت‌هاي‌ست كه تا مدت ها در ذهن مي‌ماند . راجر ایبرت در توصیف شخصیت دانیل پلينويو می گوید: «دانیل دی‌لوئیس شخصیت پلينويو را به مانند یک هیولای بزرگ درست کرده است که به خاطر منافع خودش به همه پشت می کند.» هنرنمایی باشکوه دنیل دی‌لوئیس آدم را به يك روراهي مي رساند كه نمي‌داند با قهرمان داستان و جاه‌طلبي‌هايش همراه شود يا در راه زوالي كه پيش گرفته از او متنفر شود. ولي دي‌لوئيس، «دانیل پلينويو» را جوري بازي مي‌كند كه عاشق‌اش مي‌شويد! بازي قدرتمندانه دي‌لوئيس كه ياد‌آور نقش‌آفريني شاهكارش در «دا‌رو‌دسته نيويوركي‌ها» است اين قضيه را دور از انتظار نمي‌كند كه مجسمه اسكار را ، 25 فوريه در ويترين خانه او ببينيم.
«خون به پا می شود» از روی رمان نفت است که آپتون سینکلر آن را در سال 1927 نوشته و درباره یک خانواده فاسد است كه البته من رمان را نخوانده‌ام اما تا جايي كه مي‌دانم زياد ربطي به فيلم ندارد. اگر رمان را خوانده‌ايد با ديدن فيلم مي‌توانيد دو داستان متفاوت را تجربه کنید.
دو سكانس فيلم را خيلي دوست دارم يكي آنجا كه الی ساندي در مقام يك كشيش و روحاني در كليسا از دانیل پلينويو اعتراف مي گيرد و به سوي خدا دعوتش مي‌كند ... و ديگري سكانسي كه دانیل پلينويو در مقام شيطان از الی اعتراف مي‌گيرد كه خدايي وجود ندارد. بر خلاف خيلي‌ها كه با پايان فيلم مشكل دارند . به نظرم فيلم پايان خوبي دارد. بر‌خلاف فيلم‌هاي رايج نتيجه‌گيري نمي‌كند و به قول ايبرت يادداشت اختصاصي ندارد ... پلينويو با توپ‌ها و گوي‌هاي بولينگ به جان الي مي‌افتد واقعا كه عالي بود.
يكي از ويژگي‌هاي مهم فيلم از نقطه‌نظر‌فني غير از فيلمبرداري عالي رابرت السویت و موسيقي شاهكار یانی گرینوود (آهنگساز فرزندان انسان و Scaner Darkly) صداي خوب فيلم است كه به طرز عجيبي تاثيرگذار است.
بهتر است با پيش زمينه فيلم‌هاي قبلي پل توماس اندرسون (باگی نایت و مگنولیا) فيلم را نبينيد چون اصلا شبیه آنها نیست، نه تنها از رقص و آواز خبري نيست كه حتي يك شخصيت زن هم در فيلم پيدا نمي‌شود. البته بعضي از منتقد‌ها از اين نكته به عنوان يكي از ضعف‌هاي فيلم ياد مي‌كنند كه به نظر من درست جزء قابليت‌هاي فيلم است.
بي‌صبرانه منتظر يك نسخه بهتر از فيلم هستم اگر پيدا كرديد من را هم خبر كنيد ...


پی نوشت:  آنقدر این پست  از بازی دنیل دی لوئیس تعریف کردم که فکر کردم شاید علاقه زیادم به او تاثیری در این قضاوت داشته باشد. اما امروز نقل قول جالبی از جورج کلونی خواندم که کمی خیالم راحت شد. حتما می دانید که هر دو نامزد دریافت اسکار امسال هستند. کلونی خودش را در برابر دی لوئیس از پیش باخته می داند و گفته : گمان مي‌كنم دانيل دي لوئيس بهترين عملكرد و بازي را در طول سال در فيلم «خون به پا خواهد شد» داشته است. ... البته استاد حتما «آواز گنجشک ها» را ندیده است!

* ديالوگي از همشهري كين