سینمای ما- نمایش و دانلود نشست فیلم «برف روی کاجها»
> نمایش آنلاین بخش اول نشست رسانه ای
> بخش دوم> بخش سوم
نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «برف روی کاجها» با حضور پیمان معادی (کارگردان)، سید جمال ساداتیان (تهیهکننده)، سپیده عبدالوهاب (تدوین)، ویشگاه آسایش، مهناز افشار، صابر ابر (بازیگران)، کارن همایونفر (موسیقی)، ایرج شهزادی (صداگذار) و رامتین شهبازی (منتقد) با اجرای محمود گبرلو در سالن کنفرانس سعدی مرکز همایشها برگزار شد.
در ابتدای نشست پیمان معادی کارگردان از استقبال مخاطبین تشکر کرد و گفت: جای بسیاری از دوستانی که مرا در ساخت این فیلم کمک کردند خالی است از جمله محمود کلاری، مهرداد میرکیانی، غزاله معتمد و دیگر دوستانی که شبانهروز در کنار ما بودند.
سید جمال ساداتیان درباره روند تولید فیلم توضیح داد: در تمام کارهایم یکی از دغدغههای ذهنیام موضوعات اجتماعی است که در تمام کارهایم به چشم میخورد، این فیلم نیز یکی از معضلات اجتماعی را دستمایه قرار داده که مورد توجه مخاطبین قرار گرفته است و امیدواریم این واکنشهای مثبت و امیدوارکننده تا زمان اکران فیلم ادامه یابد و ما در سال آتی شاهد تولید فیلمهای اجتماعی بیشتر در سینما باشیم که بتواند موثر باشد.
در ادامه نشست رامتین شهبازی گفت: من تحت تأثیر فیلم خوب معادی قرار گرفتم که لحظه به لحظه مخاطب را با خود همراه میکند، برخلاف کارهایی که این روزها شاهد هستیم ریتم فیلم است و کشدار نیست، قصه بدون غلط روایت میشود با تمام جزئیات و دقت لازم.
در این فیلم که یک زندگی ساده را روایت میکند به نوعی رویداد محور نیست بلکه لحظههای درام فیلم به گونهای طراحی شده که در مسیر قصه قرار میگیرد و اصلا خستهکننده نیست.
شهبازی: نشانههای درام به رویداد دراماتیک تبدیل شده است
شهبازی در ادامه توضیح داد: در این فیلم نشانههای درام به رویدادهای دراماتیک تبدیل میشود که بسیار ملموس است و کاری بسیار سخت و دشوار زیرا رویداد دراماتیک در مسیر فیلم قرار میگیرد و در جاهایی نشانهها یک شوک دراماتیک به مخاطب میدهد چیزی که این روزها کمتر دیده میشود، اکثر قصهها دارای سمبلهایی است که از بیرون قصه وارد داستان میشود و محل ارجاع در داخل فیلم ندارد.
استفاده از موسیقی کلاسیک و سنتی و تأثیر آن در زندگی رویا بسیار زیبا انتخاب شده و در روایت داستان مؤثر است.
پیمان معادی در ادامه به اختلاف سن این زوج اشاره کرد و گفت: از ابتدا که فیلمنامه را مینوشتم این اختلاف سنی برایم اهمیت داشت. دوست داشتم این اختلاف سنی را روایت کنم زنی که در آستانه 40 سالگی است و مردی که 50 و اندی ساله است.
وی در ادامه درباره سؤالی که در فیلم مطرح میشود توضیح داد: دوست دارم این سؤال در ذهن مخاطب باقی بماند و خود پاسخگوی آن باشد، خیانتی که رویا میبیند برایش این سؤال را مطرح میکند که چرا دوستش مریم به او نگفته است، من برای این قصه شاید از 200 نفر این سؤال را پرسیدم و هیچ یک پاسخ مشخص و روشنی نداشتند. برخی میگفتند اگر خیانت وجود دارد به ما اطلاع ندهید زیرا ما زندگیمان را میخواهیم.
در ادامه نشست نیما حسنینسب با تعریف از تک تک عوامل و فیلم که توانست به خوبی روایت شود، گفت: این روزها شاهد فیلمهایی هستیم که زندگیهای روزمره را روایت میکند اما یک نکته از نظر سازندگان فیلمها غافل مانده است و آن هم فرم و گرافیک است. ما در «برف روی کاجها» به خوبی شاهد فرم و گرافیک هستیم.
دو بار بر اساس فیلمبرداری سیاه و سفید فیلمنامه را بازنویسی کردم
در ادامه نشست کارگردان فیلم درباره سیاه و سفید بودن آن توضیح داد: درباره سیاه و سفید بودن فیلم حرفهای بسیاری دارم، هفتهها راجع به آن فکر کردم و شاید از خواب پریدم. همه فیلم به گونهای آماده شد که ما سیاه و سفید فیلم را ببینیم، از طراحی صحنه و لباس گرفته تا گریم و جزئیات صحنه. دوربینی هم که داشتیم دوربین بسیار خوبی بود که شاید برای من معجزه بود زیرا میتوانستم پردههای نقرهای، سیاه و خاکستری بسیاری را ببینم. سیاه و سفید گرفتن فیلم ریسک بزرگی بود که تهیهکننده من آقای ساداتیان آن را قبول کرد. دو بار فیلمنامه را بر اساس فیلمبرداری سیاه و سفید بازنویسی کردم تا همه چیز بر این اساس شکل بگیرد و روایت شود.
وی در ادامه گفت: ایرج شهزادی در صدابرداری بسیار کمک کرد، در ابتدا قصه ما قصه یک پیانیست بود و زندگیاش از صبح تا شب با نتهای فالش شاگردها روایت میشود و اصوات نامیزانی که باید به کمک او موضوع میشود.
ایرج شهزادی تا روزهای نزدیک به جشنواره با من همکاری کرد و کارن همایونفر نیز موسیقی بسیار خوبی ساخت که در شرایط سختی از زندگیاش، زمانی که پدرش را از دست داده بود هم کار را ادامه داد و در کار خللی ایجاد نشد.
کارن همایونفر در ادامه گفت: دوران سختی بود اما به قدری کار زیبا و عاشقانه بود که نتوانستم لحظهای آن را رها کنم حتی زمانی که پدرم لحظات آخر زندگی را تجربه میکرد من استودیو را ترک نکردم و کار را انجام دادم.
در ادامه نشست امیر پوریا از ساخت فیلم «برف روی کاجها» از عوامل تشکر کرد و گفت: متأسفانه شب گذشته در برنامه هفت آقای فراستی مطلبی را گفتند که باید اینجا متذکر شوم. ایشان در این برنامه واقعیتی را جعل میکنند و میگویند اگر فرهادی جایزه بهترین فیلم را نگرفت جایزه دوم بهترین فیلمنامه را از آکادمی اسکار بگیرد و صحبتهایی در این باره. دو سوم از مخاطبین برنامه هفت علاقمندان و مسئولین فرهنگی هستند که باید در این باره مطلع باشند جایزه اول و دومی در کار نیست. در آکادمی اسکار جایزه بهترین فیلم و فیلمنامه ارائه میشد و اول و دوم معنایی ندارد.
معادی در ادامه نشست به بازی بازیگران و نوع تمرینهایشان اشاره کرد و گفت: از حضور بازیگرانم در این فیلم لذت میبرم. دو تا سه ماه تمرین مستمر داشتیم و نتیجهاش این شد که میبینید.
صابر ابر در ادامه درباره تمرینهای فیلم توضیح داد: سه ماه مداوم و هر شب بدون وقفه سکانسهای فیلم را مرور کردیم و اتود زدیم، اتودهایی که شاید در سکانسها وجود نداشت. لحظههایی که در حال حاضر میبینید را در اتودهایی که سه ماه با همکاری دوستان زدیم کشف شد و این اتفاق بسیار خوبی بود و لحظات خوبی خلق شد که کمتر در سینما اینگونه همکاری میکنند و اینگونه اتود میزنند. در تئاتر ممکن است دوستان مدتها تمرین کنند و در زمان اجرا نیز به گونهای است که اجرا به روند کار بازیگر کمک میکند. در این کار بسیار لذتبخش بود و تمرینها به موقع صورت میگرفت.
مهناز افشار در ادامه توضیح داد: من تجربه تئاتر نداشتم، روزهای اول بسیار سخت بود اتودها و تمرینها مداوم صورت میگرفت اما بعد عادت کردم و این نوع تمرین به نظر من در سینما بسیار تأثیرگذار است.
در ادامه معادی به پرسش یکی از دوستان درباره نواختن پیانو توسط رویا پاسخ داد و گفت: خانم افشار قبلا به نواختن پیانو آگاهی داشتند و تمرین هم کرده بودند، ایشان دو معلم داشتند که یکی نوازندگی را به ایشان میآموخت و در کلاس معلم دیگری حاضر میشدند تا نوع تدریس وی به شاگردان را به خوبی بیاموزند.
اول فیلم هم پیانو مینوازند اما امکان استفاده از هنر ایشان را داشتیم اما من به شخصه 12 سال معلم پیانو داشتم اما ندیدم معلم پیانوی من به پیانو دست بزند و بنوازد، از دیگران هم پرسیدم آنها نیز به این مطلب اشاره داشتند. برای تخلیه روانی هم دوست نداشتم شروع به نواختن پیانو کند زیرا فیلم به سمت سانتیمانتال میرفت.
در ادامه نشست ویشکا آسایش گفت: در فیلم «ورود آقایان ممنوع» تمرین داشتیم البته به گونهای دیگر، در فیلم آقای معادی تمرین های ما به گونهای بود که باعث شد پس از 10سال سابقه در بازیگری به بازی علاقه بیشتری پیدا کنم.
شهزادی: سالن برای قضاوت خوب نیست
پیمان معادی در ادامه به صدابرداری فیلم اشاره کرد و گفت: من از ابتدا با ایرج شهزادی صحبتهایی را داشتم و گفتم فیلمنامه به گونهای طراحی شده که کاراکترها با هم و توی هم حرف میزنند و همزمان ممکن است بخواهیم صدای پیانو را بشنویم و دوربین حرکتهای بسیاری خواهد داشت، او نیز با سعه صدر تمام مشکلات را پذیرفت و در تدوین با ما همراه بود که ما این صدا را امروز میتوانیم بشنویم، من از آن لذت بردم.
ایرج شهزادی در ادامه در مورد صدابرداری فیلم توضیح داد: سالن میلاد معیار خوبی برای قضاوت نیست، بهتر است فیلم را در سالن دیگری ببینیم لرزش صدا در این سالن زیاد است و همه چیز را مضاعف میشنوید. در این فیلم زوایای دوربین 360 درجه تغییر میکرد و ما باید آمادگی زیادی میداشتیم. دیالوگ افراد گفته میشود و پیانو هم همزمان نواخته میشد دوربین هم 50 یا 60 درجه میچرخید، این میزانسنی بود که آقای معادی داشت و ما تمام تلاش خود را کردیم.
پیمان معادی در خاتمه به مونتاژ سخت فیلم اشاره کرد و گفت: خانم عبدالوهاب با حوصله تدوین کردند به گونهای که تدوین فیلم دیده نمیشود و جای تبریک دارد.
آقای کلاری به من بسیار کمک کردند و دلیل ساخته شدن فیلم به صورت سیاه و سفید استادی ایشان در عکسهای سیاه و سفیدی است که ایشان در این رشته تبحر خاصی دارد و تابلوهای بسیار زیبایی را خلق میکند. از انتخاب آقای پاکدل بسیار خرسندم، همه اینها را مدیون اعتماد آقای ساداتیان هستم که در طول کار لحظات آرامی را سپری کردیم، اگر فیلم اشکالی دارد مربوط به من است و در اینجا جای اصغر فرهادی را خالی میکنم و از ایشان بسیار آموختم. ایشان همیشه میگویند اگر حرفی برای گفتن داشته باشی آن را بزن.
