| | |
سینمای ما- کارگردان فیلم «پرتقال خونی» گفت: همیشه نمی‌توان «باشو» ساخت. گاهی باید برای ارتزاق به سینمای گیشه پرداخت. نشست نقد و بررسی فیلم پرتقال خونی با حضور سیروس الوند (کارگردان)، محمد نشاط (تهیه کننده)، جواد طوسی (منتقد) و نیوشا ضیغمی(بازیگر) در محل پردیس سینمایی رازی برگزار شد. در ابتدای این نشست سیروس الوند در پاسخ به این پرسش از جواد طوسی که «پرتقال خونی» چقدر میتواند تثبیت کننده شما در شرایط ناکارآمد سینمای فعلی ایران باشد؟، عنوان کرد: در این فیلم با این که مدام مشورت میگرفتم با من طوری رفتار شد که هیچ چیزی خارج از میل من اتفاق نمی‌افتاد.
وی افزود: البته فیلم «پرتقال خونی» بهترین فیلم من نیست و اگر بنده به عنوان منتقد به فیلم نگاه کنم، این فیلم را کنار فیلم‌هایی مانند «دست‌های آلوده» و «فریاد زیر آب» می‌گذارم، من همیشه برای مخاطب فیلم ساخته‌ام و به آن احترام گذاشتم، تصورم هم بر این است که سینما جز این معنا ندارد و نباید دروغ گفت.
این کارگردان درباره شرایط سرمایه گذاری در سینما اظهار کرد: فیلمسازی حاصل استعداد و توان و سواد و شرایطی که برای فیلمساز وجود دارد است، که این شرایط فقط از جانب سیاستمداران نیست بلکه از ناحیه سرمایه‌داران نیز هست.
وی ادامه داد: فشاری که از طریق دلال‌های پخش و سالن سینما روی سرمایه گذاران وجود دارد ما را از دو سو گرفتار سیاست و سرمایه کرده است. نمی‌خواهم تنها بگویم تهیه کننده یا معاونت ارشاد، بلکه یک مجموعه‌ای هست که می‌خواهند ما را شبیه خودشان کنند و در این 32 سالی که از انقلاب می گذرد، تماشاگر باید قضاوت کند که ما شبیه چه کسی شده‌ایم و هرجا شبیه کسی شده باشیم یعنی بد و دروغگو شده‌ایم.
الوند تصریح کرد: من سعی کردم که همیشه خودم باشم و مواقعی موفق و گاهی نیز ناموفق بودم، البته طبیعی است کسی که زیاد فیلم می‌سازد فیلم‌های بد و متوسط او هم زیاد می‌شود. همیشه شرایط به گونه‌ای نیست که بتوان «باشو، غریبه کوچک» و «دست فروش» ساخت. نباید فراموش شود که نحوه ارتزاق سینماگران منوط به فروش فیلم‌هایشان است، منتها این نکته که به چه قیمتی تمام شود بسیار حائز اهمیت است.
در ادامه، جواد طوسی با اشاره به نقش «ترمه» با بازی نیوشا ضیغمی در فیلم «پرتقال خونی» متذکر شد: بیشتر فیلم‌هایی که این هنرمند در آن به ایفای نقش پرداخته، منتسب به سینمای بدنه است که مخاطب همیشه برای آن اهمیت دارد. حال این سوال مطرح می‌شود که در مفهوم مقایسه‌ای بین نقش ترمه در «پرتقال خونی» با دیگر آثار ضیغمی چقدر توانسته مفهومی از ستاره ارائه شود و آیا تشخصی در شخصیت «ترمه» وجود دارد؟
برای شناخته شدن وارد سینمای گیشه شدم
نیوشا ضیغمی نیز پاسخ داد: من مسیر حرفه‌ای کارم را در 8 فیلم طی کردم که طی آن دو بار کاندیدای جشنواره فجر در بخش بازیگری شدم. اما مردم من را نمی‌شناختند. از این رو سینما من را به سمت و سویی برد که یک سری فیلم‌های گیشه‌دار را بازی کنم تا اول مخاطبان من را بشناسند تا ببینم از نحوه بازی من راضی هستند یا خیر؟
وی تصریح کرد: البته یک سری فیلم ساخته می‌شوند که شرم می‌کنم از اینکه بگویم این آثار فیلم سینمایی هستند و در چند سال اخیر اینگونه فیلم‌ها باعث شده تا سلیقه مخاطب پایین بیاید. من در این شرایط وارد سینما شدم تا رسیدم به فیلم «پرتقال خونی» که تجربه بزرگی برای من به حساب می‌آید.
ضیغمی درباره مضمون این فیلم توضیح داد: اصلی ترین موضوعی که فیلم به آن می پردازد بنیان خانواده است چیزی که الان دچار بحران شده و جامعه را به سوی ویرانی میبرد.
بازیگر فیلم «اخراجی‌ها» افزود: افرادی مانند ترمه در جامعه امروز ما به وفور دیده می‌شوند و به نظر من ترمه یک نمود عینی است از بسیاری از دختران جوان که در میان دوراهی زندگی تا حدی سرگردان می‌شوند.
شرایط اکران برای همه یکسان نیست
محمد نشاط تهیه کننده این فیلم نیز در پاسخ به این سوال که آیا بازگشت سرمایه جزو الویت‌های ساخت فیلم است یا خیر؟، گفت: در طول 25 سالی که در سینمای ایران مشغول فعالیت هستم در بیش از 30 فیلم مسوول مدیر تولید بودم و در 7 یا 8 سال اخیر که به تهیه کنندگی روی آوردم، همیشه تلاش کردم تا سالی یک فیلم را در کارنامه خود داشته باشم.
وی توضیح داد: در حال حاضر در عرصه تولید و توزیع بین تهیه کنندگان بخش خصوصی و دولت، یک جنگ نابرابر وجود دارد. اگر شما فیلمی را تهیه کنید که در آن ستاره‌ای وجود نداشته باشد، شرایط اکران فیلم بسیار دشوار است.
نشاط با بیان اینکه در رشته بازرگانی تحصیل کرده استافزود: من به خوبی می‌دانم که نحوه معرفی و عرضه کالا باید به چه شکل باشد تا مخاطب خود را بدست آورد. از این رو همیشه به بازگشت سرمایه برای ادامه راه تولید آثار سینمایی اهمیت می‌دهم.
اکنون شرایط برای تبلیغات و اکران فیلم‌ها به یک اندازه وجود ندارد و به قول آقای الوند می‌توان گفت «در این رقابت هستند کسانی که همیشه از ما 50 متر جلوتر قرار دارند».
بنابر این گزارش سیروس الوند در پایان در پاسخ به سوال جواد طوسی مبنی بر حذف قسمت‌هایی از فیلم که مربوط به شخصیت دوست ترمه است، توضیح داد: برای اینکه بتوانیم فیلم را در زمان مورد نظر به پایان برسانیم مجبور شدیم تا بخشی از سکانس‌های مربوط به دوست ترمه را حذف کنم. البته مجبور بودیم در فیلمنامه این شخصیت را بیاوریم تا قسمت‌هایی از فیلم مثل لوکیشن‌های کیش سانسور نشود زیرا در جایی خواندم که گفته بودند این چه مملکتی است که در فیلم «پرتقال خونی» دختر و پسر را نشان می‌دهند که بدون داشتن یک رابطه شرعی با هم کنار ساحل قدم می‌زنند، در جواب باید بگویم این همان مملکتی است که در آن 30 هزار میلیارد دزدی می‌شود و معلوم نمی‌شود چه کسی دزدیده است!
|
