مهمترین مسئله این است که نباید بی‌اعتمادی را در میان خانواده‌ها ترویج کنیم
سینمایی که راهکار نمی‌دهد، مشکلات خانواده‌ها را نشان ندهد
سینمای ما- «مسعود اطیابی»درباره چگونگی تصویر کردن خانواده‌های ایرانی در آثار سینمایی اظهار داشت: در مقاطعی تصاویر درست و خوبی از خانواده‌های ایران در فیلم‌ها ارائه می‌شد و می‌توان گفت در دهه 60 و نیمه اول دهه 70 فیلم های خانوادگی خوبی ساخته شد، اما با غرب‌زده شدن سینما وضعیت برگشت.
او ادامه داد: تبلیغ رسانه‌ها درباره جشنواره‌های خارجی و بزرگ نمایی در مورد برخی فیلم‌ها در محافل غربی باعث شد توجه فیلمسازان به سینمای غرب جلب شود و در نتیجه آنچه به عنوان خانواده در فیلم‌ها به نمایش گذاشته می‌شود از شکل ایرانی خارج شود و خانواده‌های ایرانی به شکل تقلیدی از غربی‌ها دربیایند.
اطیابی شروع ایجاد انحراف در نمایش تصویر خانواده‌های ایرانی را چنین تشریح کرد: ابتدا شک در مورد مردها در فیلم‌ها ترویج شد و فیلم‌هایی که به این موضوع پرداختند در غرب و ایران مورد توجه قرار گرفتند. در این میان فضای موجود در کشورهای اسلامی نادیده گرفته شد و بدبینی نسبت به مردها در فیلم‌ها رواج پیدا کرد.
او ادامه این روند را چنین بیان کرد: پس از ترویج بدبینی در مورد مردها حالا نوبت به زنان خانواده رسید و تصویر ارائه شده از خانواده ها، تصویری از هم گسیخته نمایش داده شد و به نظرم در ادامه کار به اختلاف و بدبینی نسبت به فرزندان و والدین می‌رسد و این اصلا تصویر خوبی از خانواده‌های ایرانی در فیلم‌ها نیست.
این فیلمساز اظهار داشت: البته همچنان فیلم‌هایی داریم که خانواده‌های ایرانی را به درستی تصویر می‌کند، اما مسئله این است که این گروه از فیلم ها چندان مورد استقبال رسانه‌ها قرار نگرفت و آنچه در رسانه‌ها بیشتر نمود پیدا کرد و مورد توجه قرار گرفت فیلم‌هایی بود که خانواده‌های از هم گسیخته به نمایش می گذاشت.
او گفت: اصول و قواعد در میان خانواده‌های شرقی و مسلمان روشن است و باید این نکته را بپذیریم که بهترین گونه سینمای ملی ما می‌تواند فیلم‌های خانوادگی به نگاهی درست به خانواده های ایرانی باشد.
اطیابی ادامه داد: اکنون فیلم‌های سینمایی ما کانون خانواده را در ایران مورد شک و تردید نشان می‌دهند، وقتی فیلمی در جشنواره فیلم فجر به نمایش در می‌آید و پدر خانواده در آن خائن است و در عین حال این فیلم مورد تقدیر قرار می‌گیرد، رسانه‌ها و جشنواره به آن توجه می‌کنند طبیعی است که این روند ادامه داشته باشد و در نهایت به فیلم‌هایی برسیم که این روزها در مورد خانواده‌ها و تصویر کردن خیانت در آن‌ها می‌پردازند، که این مسئله اصلا برای سینما و جامعه ما خوب نیست.
این کارگردان سخنان خود را چنین پایان داد: اگر آمار طلاق در جامعه بالاست و یا مشکلاتی در خانواده‌ها وجود دارد نباید بدون ارائه راهکار به صورت عیان چنین مسائلی مطرح شود. مهمترین مسئله این است که نباید بی‌اعتمادی را در میان خانواده‌ها ترویج کنیم و این به واسطه تصویر کردن گذشت و ایثار در فیلم ها این فرهنگ را در جامعه رواج دهیم. اگر یک فیلم به صورت عریان مشکلات موجود در خانواده‌ها را نشان می‌دهد باید 10 فیلم دیگر داشته باشیم که آن‌ها تصویری همانند آنچه اشاره کردم از خانواده‌ها نشان دهند.