یادداشت تهمینه میلانی برای حل مشکل اکران «تسویه حساب»

با حرکاتي که اخيرا انجام شده است و در پي آن «به رنگ ارغوان» و «کتاب قانون» مجوز اکران دريافت کرده اند، به نظر مي رسد «تسويه حساب» نيز مشکلي براي نخواهد داشت.به اعتقاد من در يک دوره اي کنترل منفي شديدي بر روي سينماي ايران وجود داشت و افراد اغلب غيرصاحب نظر براي سينماي ايران تصميم گيري مي کردند که اين تاثيري منفي بر رشد سينماي ايران گذاشت و خلاقيت هنري را براي فيلمسازان ما محدود کرد و انرژي بسيار زيادي از آنها به هدر رفت و حتي فيلمسازان ما را دچار افسردگي و بيماري هاي گوناگون عصبي کرد، اما در حال حاضر به نظر مي رسد مسئولان متوجه کاستي ها و صدماتي که اين کنترل شديد بر سينما وارد کرده است، شده اند.

 خوشبختانه در سال هايي که اين کنترل شديد وجود داشت، درست است که فشار شديد باعث کند شدن رشد آن شد اما همدلي بيشتري را ميان هنرمندان به وجود آورد که مي تواند موجب شکوفايي و رشد شود. خود فيلمسازان نيز به لحاظ ارتباطي با همتايان خارجي خود رشد پيدا کردند و موجب شدند تا تنگ نظري ها کاهش يابد.

به نظر من در عرصه هنر ايراني، جا براي همه هست و هيچکس نمي تواند جاي ديگري را تنگ کند. ما شاهد رشد فيلمسازان بسيار خوبي نظير: اصغر فرهادي، شهرام مکري، عبدالرضاکاهاني،پناه برخدا رضايي،شاليزه عارف پور و.... هستيم و بايد با همدلي موجبات سهل تر شدن فيلمسازي براي کساني که صاخب تفکر هستند را فراهم کنيم چر ا که چه بخواهيم و چه نخواهيم فيلمسازان نسل اول جاي شان را به نسل دوم و نسل دوم جاي شان را به نسل سوم خواهند داد. به اعتقاد من در چند سال اخير حرکت هايي چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور انجام شده است که هرچند به سختي،بسيار درخشان و تاثير گذار بوده است و به دليل اينکه اين شانس را داشته ام تا تعدادي از آثار فيلمسازان ايراني خارج از کشور را ببينم، مي توانم بگويم که يک کار تاثير گذار در فيلمسازان ايراني خارج از کشور در حال انجام است به ويژه که فيلمسازان نسل سومي که در خارج از کشور دو فرهنگي هستند و در قالب هاي مختلف کارهاي جذابي را ارائه مي دهند.

در مورد فيلمسازان داخلي نيز هميشه شاهد سوژه هاي ناب و جديد هستيم که هيچ گاه دچار کهنگي نخواهند شد و سينماگران خوب ايراني هميشه حرف براي گفتن دارند. به عنوان مثال در جشنواره سال قبل وقتي همه خوابيم، ترديد،پستچي...، درباره الي...، سوپراستار، بيست، اشکان، انگشتر متبرک و... به عنوان آثار متنوع و با ديدگاه هاي کاملا متنوع حاضر بودند که نشان دهنده يک روند خوب در سينماي ايران است و اميدوارم مسئولاني که براي فيلمسازان تصممي مي گيرند در حد و اندازه آنان باشند و بتوانند اين قضيه را دريباند. همانقدر که سينماي ايران به فيلمسازاني مثل رخشان بني اعتماد، پوران درخشنده، کيانوش عياري، داريوش مهرجويي، مسعود کيميايي، کمال تبريزي، ابراهيم حاتمي کيا، و... احتياج دارد که به فيلمسازاني مثل کيارستمي،جعفر پناهي، رضا ميرکريمي و مجيد مجيدي نيز احتياج دارد و نبايد فضا را براي فيلمسازان متفکر ايراني محدود کرد.