جامه‌دران

حمیدرضا قطبی( کارگردان):

+سال ۸۶ رمان «جامه‌دران» نوشته ناهید طباطبایی را مطالعه کردم که ضمن خواندن این رمان سه قسمتی بسیار متاثر شدم و به علت آشنایی قبلی که با خانم طباطبایی داشتم، با او تماس گرفتم و ایده اقتباس سینمایی را مطرح کردم.

+فیلمنامه اولیه توسط طباطبایی نوشته شد اما به قصه وفادار نبود. پس از آن چندبار فیلمنامه را بازنویسی کردم و بازنویسی نهایی با کمک امیر مهاجر سلطانی انجام شد، تا اینکه سال ۹۰ موفق به اخذ پروانه ساخت شدیم. از آن زمان بسیار تلاش کردیم تا «جامه‌دران» به مرحله ساخت برسد.
+فراد با دیدن این فیلم متوجه خواهند شد، کتمان حقیقت تا چه حد در زندگیشان بحران ایجاد می‌کند.
+«جامه‌دران» را ساختم برای اینکه مردم ببینند. اشاره خاصی به طبقه ویژه‌ای نداشتم. معتقدم جامه‌دران فیلمی قصه‌گو است و من هم قصه‌گویی را دوست دارم و می‌دانم که مردم هم قصه شنیدن را می‌پسندند.
+فیلم «جامه دران» اشاره خاصی به گروه یا طبقه خاصی ندارد و فیلمی را انتخاب کردم که قصه گو است و از آن‌جایی که مردم قصه گویی را دوست دارند، به طور قطع مورد استقبال آن‌ها قرار می‌گیرد و این فیلم به اعتلای سطح فرهنگ جامعه کمک شایانی می‌کند.
 

 سید جمال ساداتیان(تهیه کننده):
 

+علاوه بر فیلمنامه خوب، بازیگران در این فیلم کار خود را به درستی انجام دادند. افرادی که در اکران خصوصی فیلم را دیده‌اند، با آن ارتباط خوبی برقرار کرده‌اند.
+«جامه دران» فیلم زنانه‌ای است که محوریت داستان در دست زنی است که موقعیت‌های اجتماعی تاثیر زیادی روی او می‌گذارد ولی نگاه فمینیستی ندارد و به طور قطع در جشنواره و هم در اکران مورد استقبال قرار می‌گیرد.
+کسانی که دنبال فیلم قصه محور می‌گردند، «جامه‌دران» برایشان مناسب است.
+چند سالی است که بر کمبود قصه مناسب در فیلم‌ها تاکید می‌شود و بیشتر مشکلات به دلیل نبود قصه خوب است.
+ این فیلم تا حدی تاثیرگذار است که مهتاب کرامتی با وجود اینکه با این فیلم مدتی زندگی کرد، اما پس از تماشای آن چشمانش اشک‌آلود شد.
+با حمایت استاندار سمنان موزه این شهر را خالی کردیم تا به علت ریزه‌کاری‌های مد نظر برای بازسازی فضا‌ها این نیاز تامین شود.
+با فیلم «جامه دران» خیلی راحت می‌توانیم به عقب‌مان نگاه کرده و تغییر زمان و فرهنگ را با دیدن این فیلم حس کنیم.

مصطفی زمانی(بازیگر):
+با خواندن «جامه دران» حس کردم دیر به دنیا آمده‌ام چرا که از فضای اینگونه فیلم‌ها خوشم می‌آید و بودن در آن موقع زمانی برای من دلچسب است.
+سابقه درخشان ساداتیان و احترام گذاشتن او به سینما، عجین بودن قطبی با فیلمنامه و تسلط حسی زیاد وی روی فیلمنامه مثل بچه خودش باعث شد زمانی که سر فیلم «خط ویژه» بودم بعد از خواندن فیلمنامه همکاری خود را با آن‌ها آغاز کنم.
+فیلمنامه اینقدر خوب بود که هر بازیگر عاقلی دوست دارد در آن بازی کند.
+در «جامه دران» دو تا شخصیت را بازی می‌کنم؛ یکی پدر و یکی پسر. مرد قصه رو راست و کارهایش را عریان و بی پرده انجام می‌دهد و این فیلم روی احساس یک زن و دردی که او سال‌ها می‌کشد، دست گذاشته است.
+هنر روی زمان تاثیر می‌گذارد، نه اینکه زمان روی هنر و این فیلم یک بدعت در سینمای ایران است که با خرج بخش خصوصی 3 دوره زمانی را به خوبی به تصویر می کشد و فیلم شرافت‌ مندانه و قابل تاملی را رقم زده است.

افسر اسدی(بازیگر):
+این فیلم 3 زمان را روایت می‌کند و نقش من در زمان حال فیلم اتفاق می‌افتد و کاراکتر مادر مهتاب کرامتی (شیرین قصه) را به عهده دارم.
+چون با آقای قطبی از زمان دانشجویی آشنایی خانوادگی داشتم و به احترام قدمت دوستی‌ها کار را قبول کردم و چون نام معتبر ساداتیان پشت قضیه بود همکاری من را محکمتر کرد.
+در فیلم «جامه دران» رابطه مادر و دختر عمیق است و من کاری کردم که رابطه مادر و دختر حفظ و قابل درک شود.