چرا در فیلم های امسال، همیشه پای زن ها در میان است؟

سینمای ما- احسان رحیم زاده: در زندگی فیلم هایی هست که مثل خوره آهسته روح را در انزوا میخورد و می تراشد. در جشنواره ای که کفگیر سوژه های فیلم هایش به ته دیگ خورده است . خسته شدیم از بس در این چند روز فیلمهای شبیه به هم و بی مایه دیدیم . فیلم هایی که انگار همه شان از روی دست هم کپی کرده اند . یعنی واقعا در مملکت به این بزرگی هیچ موضوعی به جز "چگونگی روابط زن و مرد " نیست که بشود در باره اش فیلم ساخت ؟ " به همین سادگی " را می بینیم . فرض می کنیم که زندگی سرد و روزمره یک زن و " کم رنگ بودن رابطه او با همسرش" موضوع مهمی است و پرداختن به آن ضروری . کنعان را می بینیم . همان زن و مردند که در آستانه طلاق قرار گرفته اند . " همیشه پای یک زن در میان است " را می بینیم . چه جالب . دوباره همان زن و شوهر در قالب دیگری ظاهر شده اند . آنها چند گام جلوتر رفته و رسما طلاق گرفته اند . بعد می فهمیم که زن ها مثل اکسیژن اند و مردها بدون آنها کبود می شوند . می فهیم که اگر یک زن طلاق بگیرد مردی دیگر شفا می گیرد . خسته شدیم از این همه تکرار .از اینکه این چند روزه همه اش درباره بحران میانسالی در زندگی مشترک صحبت کردیم . منتقد فیلم هایمان شده اند مشاوران ازدواج و طلاق و روشن کننده چراغ ارتباط زنان و شوهران پیر و جوان .
دیشب "حس پنهان" را دیدم . باز صد رحمت به فیلم های قبلی . سرتاسر ش پر بود از تکرار الگو های کلیشه شده . معجونی از تمام فیلم هایی که تا به حال دیده ایم . آشنا شدن بر اثر تصادف ماشین ( مرسدس) جمع شدن در کافی شاپ ( اعتراض ) ، سست شدن پایه های زندگی مشترک به خاطر عشق ممنوعه ( اقلیما ، چهار شنبه سوری ) زن روان شناسی که زندگی اش دچار چالش می شود ( باغ فردوس ، پنج بعد از ظهر ) صدای مشکوک زنگ تلفن و تکرار آن ( دستهای خالی ) کشته شدن مرد عاشق پبشه (قرمز ) و ...
باز هم این بازی را ادامه دهیم ؟ نه بس است . یک نکته را یادم رفت . بخش زیادی از فیلم هم از تبلیغ تلویزیونی " دایتی داره بستنی ، بستنی آی بستنی ، با شکل های خوشگل و جورواجور و خواستنی " گرفته شده بود .
در این فضا صحبت کردن درباره خلاقیت فیلمساز و طراوت اثر و ... بحث خنده داری است . ادامه بدهیم ؟ نه بس است . اگر بخواهیم ادامه بدهیم باید چند صفحه غر بزنیم که چرا همین فیلم های کسل کننده را هم بی نظم و بی تصویر و بی صدا و بر عکس و .... نشان می دهند و ....
در زندگی جشنواره هایی هست که مثل خوره آهسته روح را در انزوا میخورد و ...

منبع خبر : وبلاگ فیلم نگار
جمعه,19 بهمن 1386 - 15:52:15