دانلود

به خصوصیاتی که توی این شعر زیبا امده که فکر می کردم یاد فیلم ها و داستانهایی افتادم که یک جورهایی انگار این شعر وصف حال انهاست .

ا((گر بتوانی شاهد نابودی ساخت ان چه در تمام زندگی ساخته ای باشی و بی ان که کلمه ای بر زبان اری به بنای مجدد ان بپردازی))

اولین تصویری که شاید به ذهن میرسد تصویر رابرت دنیرو هست توی فیلم روزی روزگاری امریکا .

تصویر دنیرو که همه ی روزها ی رفته پیش چشمانش مجسم می شود و ان خنده ی رو به دوربین که هیچ وقت از یاد ادم نمی رود.

شخصیت پیانیست فیلم پولانسکی هم همیشه برایم مثال ادمهایی بود که مسیر مرد شدن را درست طی می کنند .همه چیز از دست می رود ولی پیانیست باز بعد از عبور از این تونل وحشت همه چیز را از نو می سازد.

و مهمترین شخصیت های مثال زدنی این شعر وسترن های به یاد ماندنی همیشه تنها هستند .مردانی که همیشه همه چیزشان را از دست می دهند و در پایان باز از نو سوار ان اسب های رویایی می شوند و می روند .محکم ترین مردهایی که سینما انها را دوست دارد.

((یا در یک دست بازی برده های هزار دستت را ببازی بی هیچ حرکتی و بی هیچ افسوسی))

پایان از نفس افتاده ی گدار همیشه برایم چیزی بیشتر از یک فیلم است .جایی که همه چیز را می بازی و سکانس اخر .

نمی دانم شاید دنیرو اخر مخمصه هم وقتی همه ی برگ های برنده اش را باخت افسوسی نداشت .به نظرم افسوس ها ماند برای ال پاچینوی سر گردان توی دنیای پر رمز و رازش .

((اگر بتوانی عاشق باشی بدون این که از عشق دیوانه شوی))

یاد داستان ادل ه افتادم هر چند شاید ربطی به دنیای مردان نداشته باشد ولی به نظرم مرد بودن صفتی هست که زبطی به جنسیت ندارد .دیوانه شدن ادل ه پایان فیلم خیلی غم انگیز بود .

((اگر بتوانی نیرومند باشی بدون این که مهربانی خودت را از دست بدهی و هنگامیکه احساس کنی از تو تنفر داند به نوبه ی خود نفرت به دل راه ندهی اما با اینهمه بجنگی و از خود دفاع کنی))

خیلی از شخصیت های جان فورد صاحب این ویژگی هستند .

ادمهایی قوی و مهربان .یک جورهایی ادم یاد جان وین میافتد .

دلم می خواهد بقیه ی این شعر زیبا را ادامه بدهم .شاید وقتی دیگر.

farshid

امیر عزیز

این شاید بهترین کار باشه تو این فضای مسموم و پر از سو تفاهم (البته از

سو تفاهم دیگه گذشته )که بیشتر به کار دل برسی .یعنی من اینجوری

دوست دارم .این جدال های قلمی بیشتر بهت حس نا امیدی نمی ده تا

حس پویایی ؟

نمیدونم شاید اصلا خودت اینجوری دوست داری که کلنجار بری .

بیچاره مردمی که تو منتقد محبوبشان باشی امیر قادری

امیر قادری عزیز که نمی شناسمت این تکمله ای است بر شعر کیپلینگ . **** ما سالها زیادی در دوره های مختلف تاریخی شاهد ویرانی همه ی آنچه ساختیم ،بودیم ، با خود گفتیم آن بنا را می سازیم. اما زخم ویرانه ها چنان عمیق و ژرف بود که همه ی تاریخ مویه سردادیم ، با مویه های دلخراش ، دلخوش به گذشته بودیم و از ساختن همه ی آن عظمت ها بازماندیم و دیگران برما پیشی گرفتند. نتوانستیم بی هیچ حرکتی و بی هیچ افسوسی از ویرانی های اقوام مهاجم عبور کنیم . اگرچه نیرومند نشدیم اما اگر می شدیم مهربانی را از دست می دادیم و انتقام سختی می گرفتیم و باز در این خشونت بی پایان نیروی خود را از دست می دادیم. سالیان از مرزها دفاع کردیم اکنون نفرت به دل راه ندایم و همه ی آنچه که برما گذشت به کنج تاریکخانه فراموشی سپردیم دست دوستی به همسایه خشم دادیم تاریخ ما از سوی بی سروپاها برای برانگیختن ابلهان، تغییر شکل یافته است و دهان های بی چاک و بی بند درباره ی ما دروغ بسیار گفته اند،ما نیزدروغ بسیار گفتیم. ما مردمی با وقار و ساده بودیم و زورمداران را اندرز گفتیم تا شاید بر سر عقل آیند. امانیاموختیم اندیشه کردن، نگاه کردن و شناخت را؛ و نابود شده ماندیم. در رویای گذشته فرو رفتیم و رویاها برما چیره شدند و شجاعت را با همه فراز و نشیبش تجربه کردیم واز مرز احتیاط گذشتیم . تا بخواهی معلم اخلاق و عالم نما تربیت کردیم و پیروزی را بعد از شکست باز نیافتیم. هرگز مرد نشدیم .

امیر قادری: عالی بود دوست عزیز. حفظ‌اش می‌کنم و توی روزنوشت‌ام پایین همین صفحه می‌یارم‌اش.

امیر جون این حرفها رو بیخیال شو.جان هرکی دوست داری پاشو برو فیلم احضار شدگان رو ببین و یک رییوو توپ براش بنویس.غافلگیرکننده ترین فیلم ساله!من اول که عکسها و هنرپیشه های فیلمو دیدم با خودم فکر کردم که باز بافیلمی در حد و اندازه فیلم های تلویزیونی روبروهستم.بالاخره از سر بیکاری رفتم و فیلمو دیدم چون جمعه بود و حال و حوصله نداشتم.باورکنید از اول فیلم تا اخرش روی صندلی میخکوب شده بودم!اصلا توقع اینجور فیلمی رو نداشتم!اخیلی وقت بود توی سالن سینما شکه نشده بودم.خیلی توپ بوووووووووووووووووووووووووووود.ارش جون دستت درد نکنه.ا

عالي بود جدن

اقای قادری فیلم جدد تارانتینو امسال اکران میشه یا بازم میره

جشنواره کن

آزمودم عقل دور اندیش را عاقبت دیوانه سازم خویش را" آقای قادری